९ (2) Quid sit futurum cras, fuge quaerere; et Quem fors dierum cumque dabit, lucro Adpone: nec dulcis amores Sperne puer, neque tu choreas. Donec virenti canities abest Morosa: nunc et campus et areae Nunc et latentis proditor intima (2) Sivry quer que aqui comece huma nova peça: nós seguimos a práctica constante de considerar estas Strophes, como parte desta Ode. O que amanhã será de inquirir fogę; Em quanto está de teu frescôr auzente Ora do intimo canto o grato riso E aos braços o penhor roubado, e ao dedo, (b) Male pertinax. No mesmo sentido, em que o Poeta disse no Liv. II. Ode IX. Et facili saevitia negat, Quae poscente magis gaudeat eripi. E em que lindamente o parafrazeou Despreaux na Arte Vante un baiser cueilli sur les levres d'Irís, ODE X. A D MERCURIUM M Ercuri, (1) facunde nepos Atlantis, Qui feros cultus hominum recentum Voce formasti catus, et decorae More palaestrae : Te canam, magni Jovis ac Deorum Nuntium, curvaeque lyrae parentem ; Callidum, quidquid placuit, jocoso Condere furto. Te, boves olim nisi reddidisses Per dolum amotas, puerum minaci Voce dum terret, viduus pharetra Risit Apollo. (1) Bentlei não quer que se virgúle depois de Mercuri, referindo para elle Facunde, e não para Nepos : o contrario trazem as edições de Baxter, de Juvenci, de Juncker, de Thibous, e outras muitas, o que seguio Cuningam e Muncker dos Mythologos Latinos. ODE X. A MERCURIO. Mercurio, facundo neto de Atlas, Que dos homens noveis o fero trato Destro co'a voz poliste, e com a usança A ti, do grande Jove e Deoses nuncio, Te cantarei, e Pai da curva lyra, Sagaz em esconder quanto quizeres, Com engraçado furto. 1 A ti outr' ora moço, se as levadas Vaccas por dolo não repões, em quanto Com voz minaz te aterra; Apollo rio-se Despojado d' aljava. Quin et Atridas, duce te, superbos, Ilio dives Priamus relicta, (2) Thessalosque ignis, et iniqua Trojae Castra fefellit. Tu pias laetis animas reponis Sedibus, virgaque levem coërces 1. Aurea turbam, superis Deorum Gratus et imis. (2) Cuningam, e Sanadon põem Relicta em lugar de Relicto, pois que Horacio diz na Ode VIII. do Liv. V. Non semel Ilios vexata; mas isto he indifferente, pois que os Latinos dizião variamente Ilium no genero neutro, e Ilios no feminino. |