Nunc autem sacris Baiarum maxima lymphis,

Quom se purpureo vere remittit humus.
At mihi Persephone nigram denuntiat horam:
Immerito iuveni parce nocere, dea!
Non ego tentavi nulli temeranda piorum

Audax laudandae sacra docere deae;
Nec mea mortiferis infecit pocula succis

Dextera nec cuiquam trita venena dedit; Nec nos sacrilegi templis admovimus ignes, Nec cor sollicitant facta nefanda meum; Nec nos insanae meditantes iurgia mentis

Impia in adversos solvimus ora deos: Et nondum cani nigros laesere capillos,.

Nec venit tardo curva senecta pede.
Natalem primo nostrum videre parentes,

Quom cecidit fato consul uterque pari.
Quid fraudare iuvat vitem crescentibus uvis
Et modo nata mala vellere poma manu?
Parcite, pallentes undas quicunque tenetis
Duraque sortiti tertia regna dei.
Elysios olim liceat cognoscere campos

Lethaeamque ratem Cimmeriosque lacus,
Quom mea rugosa pallebunt ora senecta

Et referam pueris tempora prisca senex.
Atque utinam vano nequidquam terrear aestu!
Languent ter quinos sed mea membra dies.
At vobis Tuscae celebrantur numina lymphae

Et facilis lenta pellitur unda manu.
Vivite felices, memores et vivite nostri,
Sive erimus seu nos Fata fuisse volent.
Interea nigras pecudes promittite Diti
Et nivei lactis pocula mixta mero.

ነፃ

3. proxima Sciopp. Heins. Vulp. Nunc aequans muniu V. coni. Construe cum Huschk. unda maxima sacris lymphis Baiarum," quae propter lymphas salubres maxime celebratur. 7. piorum Itali, Exc. Colotii, Huschk. Plurimi Codd. : deorum, sicque Lachin., nullâ sententiâ; p autem et d saepissime confunduntur in Cdd. Alii, ut edd. pleraeque virorum V. B. quod rectius utique haberet, si sacra laudandue essent ritus Bonae Deae, nec vero potius Cereris ac Liberue; hae enim oɛjival dɛaí, v. Scal. et Huschk. (TiμOL Sεv Pind. Ol. 2, 117. vix huc pertinent.) Pro laudandae, landae Pucc. 8. cernere sacra] V. coni, 10. trita e Cd. F., cuius ma

ce

-

xima est auctoritas, L.
11. sacrilegi] item ex F., L.
Hoc correctum: -

sacrilegos Alii, Vulgo. 12. ulla pro facta e Cdd. aliq. V. 13. mentis] ex optt. Cdd. L. linguae Vulgo. 17. primo nostrum] „nostri primum vulgo ex libris paucis nec bonis. Deus est Natalis." Lachm. 18. Ovid. Trist. 4, 10, 6. Editus hic ego sum; nec non, ut tempora noris, Quom cecidit fato Consul uterque pari. i. e. a. u. c. 711., quo proelio ad Mutinam commisso Hirtius et Pansa Coss. cecidere. Ceterum de toto hoc disticho cfr. ante omnes Passovium acutissime dispulantem in Diario crit. Halensi 1825. N. 131. p. 210. seqq. Pendet ex duobus his versiculis tota quaestio de auctoritate libri tertii carminum Tibulli. Ubi deleveris tamquam ineptam Ovidii 1. 1. imitationem ab interpolatore nostro poëtae obtrusam, externa argumenta, quibus liber tertius abiudicetur Tibullo, nulla iam restabunt; ex internis, stili scilicet diversitate, languore ac nimia tenuitate sententiarum omnis res erit diiudicanda. At mihi quoque multo magis probatur eorum sententia, qui censent eum, qui composuerit hunc librum, hominem, qui sub extremam Augusti aetatem vixerit, inepte hîc imitatum esse Ovidii versiculum, adeoque validissimum esse hoc argumentum, quo demonstretur hunc librum Tibulli non esse. Totus nimirum versiculus eiusmodi habet colorem, ut vix alii quam Ovidio prima eius inventio tribui queat. Quod si negari non potest, tota fraus aperta est. Nunquam tamen Lygdamum ego vocabo eum, quem longe rectius Pseudotibullum appellabimus. 21. umbras Codd. aliq. 24. Cimmerios (Od. 2, 13.) recentiores circa Baias et Cumas prope lacum Avernum ponunt. v. Serv. ad Aen. 6, 167. Ovid. Met. 11, 592. 28. iam mea Codd. aliq. B. 32. velint Libri complures. V. B. L. solito in hoc tempore errore. Nec vero conveniunt erimus - velint.

SEX. AURELII PROPERTII

ELEGIAE SELECTAE.

LIBRI I. ELEGIA II.

Quid iuvat ornato procedere, vita, capillo
Et tenues Coa veste movere sinus,
Aut quid Orontea crines perfundere myrrha
Teque peregrinis vendere muneribus
Naturaeque decus mercato perdere cultu

Nec sinere in propriis membra nitere bonis?
Crede mihi, non ulla tuae est medicina figurae :
Nudus Amor formae non amat artificem.
Adspice, quos summittit humus formosa colores,
Ut veniant hederae sponte sua melius,
Surgat et in solis formosius arbutus antris,

5

10.

(In iterata hac Ed. consului curas lacobsii et Bekkeri, tum Paldami, Jacobi et Lachmanni secundas: (L2.) cum ea tamen cautione, quam suadehat severior, sed in multis iustissima harum trium Edd. Censura Lipsiensis 1830. p. 505. Magno opere autem laudandus eo nomine est L2., quod plerasque suas coniecturas tamquam certissimas prius a se propositas receptasque tacite nunc reiecit.)

LIB. I. ELEG. II.

2. Coa veste, bombycina s. serica, pellucida, et quasi vitrea, quales bombycia ex ultimo oriente allata retorquentes mulieres in Co insula texebant. v. Aristot. H. A. 5. 19. p. 523. Cas. Heindorf ad Hor. Sat. 1, 2, 101. 3. Orontea ab Oronte, Syriae fluvio. 5. prodere Burm. coni.

8. formam Heins. Burm. Kuin., ut Pers. 5, 40. 9. quos Codd. meliores, Iac. Pald. quot Volsc. Vulgo. quo sum. L2. id esset, si benigne interpretari velis: „, adspice eo, ubi cet." quod mihi contortum videtur. Immo, ut omnes Latine scientes uno ore profitebuntur, manifestus est error quem V. D. nunquam recipere debuisset. 10. ut Italus corrector

in Statii Cod. Vulp. L. et reliqui. Iac. L2. prorsus luxata constructione. 11. formosius] Negligentiam hanc defendit Hemsterhusius. — felicius Lachm. pomosior Heins. · frondosior Bentl. prob. Fald. Contra pro humus formosa Wakef. volebat humus non versu. 13. Ita L. ex Codd. perlucent mavult Huschk. ad Tib. 1, 7, 21. nativos per se dent picta lapillos, El canant Scal. coni. vulgo recepta. 15. Desponderat Leucippus Phoeben et Hilairam Lynceo et Idae, Apharei filiis; Castor ac Pollux eas rapuere, raplas sponsi repetiverunt, sed a rivalibus occisi sunt. (Pind. Nem. 10, 110., Theocr. Id. 22.

Et sciat indociles currere lympha vias.
Litora nativis collucent picta lapillis,

Et volucres nulla dulcius arte canunt.
Non sic Leucippis succendit Castora Phoebe,
Pollucem cultu non Hilaïra soror:

Non Idae et cupido quondam discordia Phoebo
Eueni patriis filia litoribus:

Nec Phrygium falso traxit candore maritum
Avecta externis Hippodamia rotis:

Sed facies aderat nullis obnoxia gemmis,
Qualis Apelleis est color in tabulis;

15

20

Non illis studium vulgo conquirere amantes;

Illis ampla satis forma pudicitia.

Non ego nunc vereor, ne sis mihi vilior istis ;
Uni si qua placet, culta puella sat est;

25

Quom tibi praesertim Phoebus sua carmina donet
Aoniamque libens Calliopea lyram,

Unica nec desit iucundis gratia verbis,

Omnia quaeque Venus quaeque Minerva probat.

His tu semper eris nostrae gratissima vitae,

est.

Taedia dum miserae sint tibi luxuriae.

30

137. Ovid. Fast. 5, 699. Hygin. Fab. 80. 18. Eveni, Aetoliae regis filia, Marpessa pest raptum uxor Idae, ab Apolline frustra cupita. Iliad. 9. 553. Ovid. Met. 8, 305. Fast. 5, 701. 19. Phrygium Pelopem, qui Neptuni praesidio et aurigae Myrtili dolo Hippodamia, Oenomai filia, politus 22. Significat Venerem dvadvouévny ab Apelle pictam. 25. Ut sententia sibi constaret, reverti ad lect. Italorum et Scaligeri ne sis mihi. lam certus sum nunquam fore, ut le, mea Cynthia, posthabeam istis puellis, qui cultu suo vulgo conquirunt amantes cel." Lachm. dedit: Non ego nunc vereor, ne sim tibi vilior istis." Bey welcher Leseart einmal die dem Propertius eigenthümliche Formel non ego vereor für gewifs, bestimmter Meinung seyn unberücksichtigt und nunc unerklärbar blieb; dann aber in istis die vulgo amantes verstanden werden sollten, mit denen sich der Dichter sicher nicht verglichen und beruhigt haben würde, weil er nicht vilior sey, als diese. Um wenigstens nunc zu einem Sinne zu verhelfen coniicirt Jacob Non ego nunc verear ne sim tibi vilior istis? du dich so sorgsam schmückst, sollte ich da nicht meine len ? denn wenn ein Mädchen nur Einem gefallen will, für diesen Einen. Was aber sagt die Logik zu Cynthia putzt sich, also hat sie Liebhaber; denn hätte sie mich allein lieb, so putzle sie sich mir allein " - ? Und dann steht placet, nicht placere vult und cultu sat est kann nicht heifsen satis habet se huic ornare. Man erwartet doch in diesem Schlusse: ,, wenn du mich allein lieb hälfest, SO Dazu pafst aber das ne sim tibi vilior istis gar 28. Aonia Boeotiae pars montana, In qua

nur

putztest du dich nicht."
nicht." Criticus Lipsiensis.
Aganippe fons, Musis dicatus.

und erklärt: da Nebenbuhler fürchschmückt sie sich dieser Folgerung:

LIBRI II. ELEGIA. X. BURM. (III. IV. LACHM.) Quandocunque igitur nostros mors claudet ocellos, Accipe quae serves funeris acta mei.

Nec mea tunc longa spatietur imagine pompa,
Nec tuba sit fati vana querela mei,
Nec mihi tunc fulcro sternatur lectus eburno,
Nec sit in Attalico mors mea nixa toro.

5

Desit odoriferis ordo mihi lancibus; adsint

Plebeii parvae funeris exsequiae.

Sat mea sat magna est, si tres sint pompa libelli,

Quos ego Persephonae maxima dona feram.

10

Tu vero nudum pectus lacerata sequeris,

Nec fueris nomen lassa vocare meum,

Osculaque in gelidis pones suprema labellis,

Quom dabitur Syrio munere plenus onyx.

Deinde, ubi suppositus cinerem me fecerit ardor,
Accipiat Manes parvula testa meos,

15

Et sit in exiguo laurus superaddita busto,

Quae tegat exstincti funeris umbra locum,

Et duo sint versus: QUI NUNC IACET HORRIDA PULVIS,

UNIUS HIC QUONDAM SERVUS AMORIS ERat.

20

Nec minus haec nostri notescet fama sepulcri,
Quam fuerant Phthii busta cruenta viri.

Tu quoque, si quando venies ad fata, (memento)
Hoc iter ad lapides cana veni memores.

Interea cave sis nos aspernata sepultos:
Non nihil ad verum conscia terra sapit.

25

LJB. II. ELEG. X. BURM. (III. IV. LACHM.) 1. mors Codd. omnes. nox Heins. Broukh. Burm. Iac. 6. toro Attalicis vestibus instrato. Plin. H. N. 8, 48. Aurum intexere vestibus invenit Attalus rex. 7. at sint Heins. coni. L1. 11. sequare Burm. 13. ponas id. 19. „arida v. c. Puccius; quod praeferendum videtur. Non enim terrorem, sed misericordiam vult commovere." Iac. 24. Ita Cdd., nisi quod plerique distinguunt post iter. Distinctionem servatam a Pald. et Iac., recte bis sustulit Lachm., ut coniungatur: veni hoc iter. Ib. Ita Codd. nisi quod distinguunt post iter. memento hoc itere ad lapides cana venire meos. Scal. B. 31. Quis tam longaevae meminisset Burm. Si tam longaevae minuisset Barth. Nos Lachin. secuti sumus, nisi quod Gallicus prae nimis incerta eius coniectura Ilius probata Iacobo, retinere maluimus. Gallicum militem docte in ambiguo vocabulo velut ludibundus dixisse videtur pro Phrygio, a Gallo Phrygiae fluvio. Aliae coni, sunt Boherii Bellicus, non improbata Paldamo p. 309. et Naekii Choeril. p. 136. Caerulus caeruleus niger = Aethiops = Memnon. Tali scil. progres

sione veluti mathematicus Viri acutissimi iocus facillime explicari potest.