Audet, apparetque beata pleno Augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis, Si Palatinas videt æquus arces, Quæque Aventinum tenet Algidumque, Hæc Jovem sentire Deosque cunctos, Dicere laudes. 60 70 CARMEN I.—AD MÆCENATEM. IBIS Liburnis inter alta navium, Quid nos? quibus te vita si superstite An hunc laborem mente laturi, decet Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Roges, tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis, non, ut adsit, auxili Libenter hoc et omne militabitur Pecusve Calabris ante sidus fervidum Neque ut superni villa candens Tusculi Satis superque me benignitas tua Quod aut avarus ut Chremes terra premam, CARMEN II.-ALFIUS. "BEATUS ille, qui procul negotiis, Neque excitatur classico miles truci, Potentiorum limina. Ergo aut adulta vitium propagine Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris; Vel quum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pyra, Qua muneretur te, Priape, et te, pater 10 20 Silvane, tutor finium! Libet jacere modo sub antiqua ilice, Labuntur altis interim ripis aquæ, Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, At cum tonantis annus hibernus Jovis Imbres nivesque comparat, Aut trudit acres hinc et hinc multa cane Apros in obstantes plagas, Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos, Pavidumque leporem et advenam laqueo gruem Quis non malarum, quas amor curas habet, Quod si pudica mulier in partem juvet Domum atque dulces liberos, Sabina qualis aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli, Sacrum vetustis exstruat lignis focum Lassi sub adventum viri, Claudensque textis cratibus lætum pecus Distenta siccet ubera; Et horna dulci vina promens dolio, Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum Aut herba lapathi prata amantis et gravi 30 40 50 60 70 Malvæ salubres corpori Vel hædus ereptus lupo. Has inter epulas ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Positosque vernas, ditis examen domus, Hæc ubi locutus fenerator Alfius, Jam jam futurus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam, Quærit Calendis ponere. CARMEN III.- PARENTIS olim si quis impia manu Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni sævit in præcordiis? Ut Argonautas præter omnes candidum Ignota tauris illigaturum juga Perunxit hoc Iasonem; Hoc delibutis ulta donis pellicem Serpente fugit alite. Nec tantus unquam siderum insedit vapor Siticulosa Apuliæ, Nec munus humeris efficacis Herculis Inarsit æstuosius. At, si quid unquam tale concupiveris, Jocose Mæcenas, precor, |