Cessat voluntas "? Non alia bibam

Mercede. Quæ te cunque domat Venus
Non erubescendis adurit

Ignibus ingenuoque semper
Amore peccas. Quidquid habes, age,
Depone tutis auribus. Ah miser,
Quanta laborabas Charybdi,
Digne puer meliore flamma!

Quæ saga, quis te solvere Thessalis
Magus venenis, quis poterit Deus?
Vix illigatum te triformi
Pegasus expediet Chimæra.

CARMEN XXVIII.-ARCHYTAS.

20

Nauta. TE maris et terræ numeroque carentis arenæ Mensorem cohibent, Archyta,

Pulveris exigui prope litus parva Matinum

Munera, nec quidquam tibi prodest Aërias tentasse domos animoque rotundum

Percurrisse polum morituro.

Archytas. Occidit et Pelopis genitor conviva Deorum,

Tithonusque remotus in auras

Et Jovis arcanis Minos admissus habentque

Tartara Panthoiden iterum Orco

Demissum, quamvis clipeo Trojana refixo
Tempora testatus nihil ultra

Nervos atque cutem morti concesserat atræ,
Judice te non sordidus auctor

Naturæ verique. Sed omnes una manet nox
Et calcanda semel via leti.

Dant alios Furia torvo spectacula Marti;
Exitio est avidum mare nautis ;

Mixta senum ac juvenum densentur funera, nullum

Sæva caput Proserpina fugit.

10

20

Me quoque devexi rapidus comes Orionis
Illyricis Notus obruit undis.

At tu, nauta, vaga ne parce malignus arenæ
Ossibus et capiti inhumato

Particulam dare. Sic, quodcunque minabitur Eurus Fluctibus Hesperiis, Venusinæ

Plectantur silvæ te sospite, multaque merces,

Unde potest, tibi defluat æquo

Ab Jove Neptunoque sacri custode Tarenti.
Negligis immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere?

Debita jura vicesque superbæ

Fors et

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

Quamquam festinas, non est mora longa; licebit
Injecto ter pulvere curras.

CARMEN XXIX.-AD ICCIUM.

Iccr, beatis nunc Arabum invides
Gazis et acrem militiam paras
Non ante devictis Sabææ
Regibus horribilique Medo

Nectis catenas? Quæ tibi virginum
Sponso necato barbara serviet?
Puer quis ex aula capillis

Ad cyathum statuetur unctis,

Doctus sagittas tendere Sericas
Arcu paterno? Quis neget arduis
Pronos relabi posse rivos

Montibus et Tiberim reverti,

Quum tu coëmptos undique nobilis *
Libros Panætî, Socraticam et domum
Mutare loricis Iberis,

Pollicitus meliora, tendis?

= nobiles

30

10

CARMEN XXX.-AD VENEREM.

O VENUS, regina Cnidi Paphique,
Sperne dilectam Cypron et vocantis
Thure te multo Glyceræ decoram
Transfer in ædem.

Fervidus tecum puer et solutis
Gratiæ zonis properentque Nymphæ
Et parum comis sine te Juventas
Mercuriusque.

CARMEN XXXI.-AD APOLLINEM.

QUID dedicatum poscit Apollinem
Vates? quid orat de patera novum
Fundens liquorem? Non opimæ
Sardiniæ segetes feraces,

Non æstuosæ grata Calabria
Armenta, non aurum aut ebur Indicum,
Non rura, quæ Liris quieta

Mordet aqua taciturnus amnis.
Premant Calena falce quibus dedit
Fortuna vitem; dives et y aureis
Mercator exsiccet culullis

Vina Syra reparata merce,

Dîs carus ipsis, quippe ter et quater
Anno revisens æquor Atlanticum
Impune. Me pascunt olivæ,
Me cichorea levesque malvæ.

Frui paratis et valido mihi,
Latoë, dones et precor integra
Cum mente nec turpem senectam
Degere nec cithara carentem.

1 ut

• pascant

10

20

CARMEN XXXII.-
-AD LYRAM.

POSCIMUR. Si quid vacui sub umbra
Lusimus tecum, quod et hunc in annum
Vivat et plures, age dic Latinum,
Barbite, carmen,

Lesbio primum modulate civi;
Qui ferox bello tamen inter arma
Sive jactatam religarat udo
Litore navim,

Liberum et Musas Veneremque et illi
Semper hærentem puerum canebat
Et Lycum nigris oculis nigroque
Crine decorum.

O decus Phoebi et dapibus supremi
Grata testudo Jovis, o laborum
Dulce lenimen, mihi cunque salve
Rite vocanti.

CARMEN XXXIII.-
-AD ALBIUM TIBULLUM.

ALBI, ne doleas plus nimio memor
Immitis Glyceræ, neu miserabiles
Decantes elegos, cur tibi junior
Læsa præniteat fide.

Insignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor; Cyrus in asperam
Declinat Pholoën; sed prius Apulis
Jungentur capreæ lupis,

Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic visum Veneri, cui placet impares
Formas atque animos sub juga aënea
Sævo mittere cum joco.

Ipsum me melior quum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale

10

10

Libertina fretis acrior Hadriæ
Curvantis Calabros sinus.

CARMEN XXXIV. -AD SE IPSUM.
PARCUS Deorum cultor et infrequens
Insanientis dum sapientiæ

Consultus erro, nunc retrorsum
Vela dare atque iterare cursus
Cogor relictos: namque Diespiter,
Igni corusco nubila dividens
Plerumque, per purum tonantes
Egit equos volucremque currum;
Quo bruta tellus et vaga flumina,
Quo Styx et invisi horrida Tænari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis
Mutare et insignem attenuat Deus a
Obscura promens; hinc apicem rapax
Fortuna cum stridore acuto
Sustulit, hic posuisse gaudet.

CARMEN XXXV.-
-AD FORTUNAM.

O DIVA, gratum quæ regis Antium,
Præsens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus vel superbos

Te

Vertere funeribus triumphos, pauper ambit sollicita prece Ruris colonus, te dominam æquoris, Quicunque Bithyna lacessit

Carpathium pelagus carina.

Te Dacus asper, te profugi Scythæ,
Urbesque gentesque et Latium ferox
Regumque matres barbarorum et

⚫ insigne attenuat decus

10

10