Delectabere tibiæ Mixtis carminibus non sine fistula; Illic bis pueri die Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes pede candido In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer Jam nec spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas? Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Jam captum teneo, jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. CARMEN II.—AD JULUM ANTONIUM. PINDARUM quisquis studet æmulari, Nititur pennis vitreo daturus Monte decurrens velut amnis, imbres Laurea donandus Apollinari, Seu per audaces nova dithyrambos Seu Deos regesve canit, Deorum 30 40 10 Morte Centauri, cecidit tremendæ Sive quos Elea domum reducit Flebili sponsæ juvenemve raptum Multa Dircæum levat aura cycnum, Grata carpentis thyma per laborem Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Nec dabunt, quamvis redeant in aurum Concines lætosque dies et Urbis Tum meæ, si quid loquar audiendum, Teque, dum procedit, "io Triumphe," Civitas omnis dabimusque Divis Te decem tauri totidemque vaccæ, Fronte curvatos imitatus ignes 60 CARMEN III.- -AD MELPOMENEN. QUEM tu, Melpomene, semel Nascentem placido lumine videris, Illum non labor Isthmius Clarabit pugilem, non equus impiger Curru ducet Achaico Victorem, neque res bellica Deliis Ornatum foliis ducem, Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio: Sed quæ Tibur aquæ fertile præfluunt Et spissæ nemorum comæ Fingent Æolio carmine nobilem. Romæ principis urbium Dignatur soboles inter amabiles Vatum ponere me choros, Et jam dente minus mordeor invido. O testudinis aureæ Dulcem quæ strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum, Totum muneris hoc tui est, Quod monstror digito prætereuntium Romanæ fidicen lyræ: Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est. CARMEN IV.-AD URBEM ROMAM. QUALEM ministrum fulminis alitem, Jupiter in Ganymede flavo, Olim juventas et patrius vigor Venti paventem, mox in ovilia Dextras obarmet, quærere distuli; Consiliis juvenis revictæ Sensere, quid mens rite, quid indoles 20 Fortes creantur fortibus et bonis; 30 Virtus, neque imbellem feroces Quid debeas, o Roma, Neronibus, Qui primus alma risit adorea, Fallere et effugere est triumphus. Gens, quæ cremato fortis ab Ilio 1 dedecorant |