280 IMAGO. POETS ADMIRED LIKE PEACOCKS. [VII 29-31

Nysiam, alii Bacchicam vocant, maximis inter nigras corymbis. ib. § 155. Plut. qu. Rom. 112. IMAGINE II 4 seq. Hor. s. 1 4 22. Plin. xxXV § 9 seq. non est praetereundum et novicium inventum; siquidem nunc ex auro argentove aut certe ex aere in bibliothecis dicantur illis quorum immortales animae in locis isdem loquuntur, quin immo etiam quae non sunt finguntur pariuntque desideria non traditos vultus, sicut in Homero id evenit. quo maius, ut equidem arbitror, nullum est felicitatis specimen, quam semper omnes scire cupere, qualis fuerit aliquis. Asinii Pollionis hoc Romae inventum, qui primus bibliothecam dicando ingenia hominum rem publicam fecit etc. ib. vII § 115 M. Varronis in bibliotheca, quae prima in orbe ab Asinio Pollione ex manubiis publicata Romae est, unius viventis posita imago est. Sen. de tranq. an. 9 § 7 ista exquisita et cum imaginibus suis descripta sacrorum opera ingeniorum in speciem et cultum parietum comparantur. Plin. ep. 1 16 § 8. 17 § 3. III 7 § 8 of Silius Italicus multum ubique librorum, multum statuarum, multum imaginum, quas non habebat modo, verum etiam venerabatur, Vergilii ante omnes. IV 28. Suet. Tib. 70. Cal. 34. Lucian Nigrin. 2. Lamprid. Alex. Sev. 31 fin. Tac. ann. II 37. 83. Mart. Ix 1 cf. ib. praef. Arnob. 1 64. Marquardt v 2 216. MACRA 97 n. schol. corpore exilis, propter vigilias. 30 ULTERIOR IV 20 n. DIVES AVARUS IX 38 mollis avarus. cf. VIII 49 n. Sen. n. q. 116 § 1. 31 Tac. dial. 10 ne opinio quidem et fama, cui soli serviunt et quod unum esse pretium omnis laboris sui fatentur, aeque poetas quam oratores sequitur: quoniam mediocres poetas nemo novit, bonos pauci. quando enim rarissimarum recitationum fama in totam urbem penetrat? nedum ut per totas provincias innotescat. quotusquisque, cum ex Hispania vel Asia, ne quid de Gallis nostris loquar, in urbem venit, Saleium Bassum requirit? atque adeo si quis requirit, ut semel vidit, transit et contentus est: ut si picturam aliquam vel statuam vidisset.

TANTUM LAUDARE

1 74 n. Apul. Iv 32 of Psyche mirantur quidem divinam speciem, sed ut simulacrum fabre politum mirantur omnes. Mart. IV 49 9-10 the original of Lessing's famous epigram on Klopstock's Messiah: epigrams should not be called mere toys and jests; he more truly toys who serves up the hackneyed, unreal themes of tragedy or epic, your Tereus or Thyestes, Daedalus or Polyphemus: illa tamen laudant omnes, mirantur, adorant.' | confiteor: laudant illa, sed ista legunt. Liban. ep. 372 an ingenious hint to Iulian: 'do not suppose that I strike myself off the list of your friends because I am not one of those who have been enriched by you. For I can give a reason why I alone have nothing. You wish cities to abound in eloquence, the chief barrier against barbarism. Fearing lest I should abandon my profession if advanced to affluence, you thought best to guard me by poverty that I might guard my post . . It is out of regard for the public that you give nothing. Therefore ἐν ἀπορίᾳ χρημάτων πλουτοῦμεν ῥημάτων. Cic. fam. vII 28 quasi avem albam videntur bene sentientem civem videre. Mart. XIII 70 1 pavones: miraris, quotiens gemmantes explicat alas. Cic. fin. III § 18 some parts of the body seem given nullam ob utilitatem, quasi ad quendam ornatum, ut cauda pavoni. Lucr. 11 806—7. Tertull. de an. 23 Homer, as Ennius dreamt, remembers that he had been a peacock [id. res. carn. 1. Pers. vI 10].... etsi pulcherrimus pavus et quo velit colore cultissimus; tacent pinnae, sed displicet vox: et poetae nihil aliud quam cantare malunt. damnatus est igitur Homerus in pavum, non honoratus. plus de saeculi remuneratione gaudebit pater ha

31-371

IUNONIS AVEM. APOLLINIS AEDES.

281

bitus liberalium disciplinarum, ut malit famae suae ornamenta, quam caudae. Synes. Dion p. 39° ἐν ἐκείναις [σοφιστικαῖς ὑποθέσεσι] μὲν γὰρ ὑπτιάζει καὶ ὡραΐζεται, καθάπερ ὁ ταὼς περιαθρῶν ἑαυτὸν καὶ οἷον γανύμενος ἐπὶ ταῖς ἀγλαΐαις τοῦ λόγου, ἅτε πρὸς ἐν τοῦτο ὁρῶν καὶ τέλος τὴν εὐφωνίαν τιθέμενος. An elaborate account of the peacock Tert. pall. 3. Phaedr. 1 3 5-7. III 18. On its beauty and vanity Lucian de oeco 11. Bochart hieroz. II 16. Colum. vIII 11 § 8 semet ipsum veluti mirantem caudae gemmantibus pinnis protegit.

IUNONIS AVEM I 143 n. Mart. XIV 85 2 nunc Iunonis avis, sed prius Argus erat. Claud. in Eutr. 11 329-330 qui ventrem invitant pretio traduntque palato | sidereas Iunonis aves. cf. ib. 1 722. Ov. met. xv 385 Iunonis volucrem, quae cauda sidera portat. Stat. s. 11 4 26-7. Ov. med. fac. 33-4 laudatas homini volucris Iunonia pennas explicat et forma muta superbit avis. Varr. r. r. III 6 § 2 pavonum greges transmarini esse dicuntur in insulis, Sami in luco Iunonis. Menodotus of Samos in his book on the Samian temple of Hera in Ath. xIV 655a peacocks are sacred to Hera. Perhaps they were first bred in Samos and thence distributed into foreign parts. Antiphanes ὁμοπάτριοι ib.b ἡ δ ̓ ἐν Σάμῳ | Ἥρα [ἔχει] τὸ χρυσοῦν, φασίν, ὀρνίθων γένος, | τοὺς καλλιμόρφους καὶ περιβλέπ τους ταώς. 'wherefore also' adds Ath. 'there is a peacock on the coinage of the Samians.' cf. Iuv. xvi 6 n. Meyer anthol. 1565 12-13 cum quatit et caudam Iunonius explicat ales, mille oculos, gemmas mille decenter habet. See the rationalising explanation in Lyd. de mens. Iv 16 ταῶνα τὸν ὄρνιθα τοῖς ἱεροῖς τῆς Ἥρας οἱ φυσικοὶ διδόασιν οἱονεὶ τὸν ἀστερωπὸν ἀέρα ἤτοι οὐρανόν. SED etc. but the best years

of life, during which success in other callings might have been ensured, pass by, and the aged poet has nothing to look to Tac. dial. 9 cited 40 n. 33 PELAGI XIV 277. 35 TERPSICHOREN ODIT Ov. tr. ib. v 7 32.

11 13 si saperem, doctas odissem iure sorores. NUDA SENECTUS Mart. III 38 (cited 91 n.). id. vi 82 some one lately, Rufus, examined me as curiously as a buyer or a trainer and asked 'are you that Martial, whose jests are known to all men of taste?' I smiled and nodded 'yes.' 'cur ergo' inquit habes malas lacernas?' 'Because I am a bad poet.' That this may not happen often, mittas, Rufe, mihi bonas lacernas. Petron. 83 an old man entered shabbily dressed, so that it was plain eum ex hac nota litteratorum esse quos odisse divites solent. He said 'I am a poet et ut spero, non humillimi spiritus, si modo coronis aliquid credendum est, quas etiam ad imperitos deferre gratia solet.' 'Why then are you so ill-clad?' propter hoc ipsum, amor ingenii neminem unquam divitem fecit.' Ov. her. 9 154 nuda senecta. 36 ACCIPE Xv 31. 'hear next the arts, by which the rich excuse their neglect of poor poets.' 37 Suet. Aug. 29 templum Apollinis in ea parte Palatinae domus excitavit, quam fulmine ictam desiderari a deo haruspices pronuntiarant. addita porticus cum bibliotheca Latina Graecaque. On the dedication of the temple (B.c. 28) Horace wrote c. 1 31 quid dedicatum poscit Apollinem vates? From Iuv. h. 1. and from Mart. xII 3 7-8 iure tuo veneranda novi pete limina tecti, | reddita Pierio sunt ubi templa choro. Becker röm. Alterth. 1 427 infers that statues of the Muses stood in this temple of Apollo. cf. Varro in Aug. doctr. Chr. II § 27 a certain state gave a commission to each of three sculptors for three statues of Muses to be dedicated in Apollo's temple. The statues were all so approved, that all were bought. Hesiod afterwards gave names to the nine.

non

282

ROOMS FOR RECITATIONS LENT. [VII 37-40

ergo Iuppiter novem Musas genuit, sed tres fabri ternas creaverunt. schol. Cruq. on Hor. s. 1 10 38 Tarpa fuit iudex criticus auditor assiduus poematum et poetarum in aede Apollinis seu Musarum, quo convenire poetae solebant suaque scripta recitare. Hither the studious resorted Ov. tr. III 1 60 seq. ducor ad intonsi candida templa dei.... quaeque viri docto veteres cepere novique | pectore, lecturis inspicienda patent. Calpurn. Iv 158 seq. fer, Meliboee, deo mea carmina: nam tibi fas est sacra Palatini penetralia visere Phoebi. Hor. ep. I 3 16 Obbar. II 1 216. 2 94. schol. Iuv. 1 128. I In order to reserve his poems for his patron's ear alone, the poet ceases to recite in the temple: but the great man will be a poet himself, and expect praise for his own compositions cf. Pers. 1 51 seq. Stat. s. IV 9 est sane iocus iste, quo libellum | misisti mihi, Gryphe, pro libello etc. RELICTA Amm. xxx 4 § 6 quem .... Demosthenes

Academia cum Platone relicta sectatus est. 38 IPSE FACIT VERSUS Plin. ep. VII 22 § 2 natus splendide abundat facultatibus, amat studia ut solent pauperes. anthol. 1149 Meyer dis

Gr. II 245.

cite pro numeris numeros sperare, poetae. | mutare est animus carmina, non emere. Petron. 137 5—6 of the rich man carmina componat, declamet, concrepet omnes | et peragat causas sitque Catone prior. Macrob. cited on 1 91. Plut. praec. ger. reip. 15 § 21 p. 812 Ιφικράτης δὲ καὶ μελέτας λόγων ποιῶν ἐν οἴκῳ πολλῶν παρόν των ἐχλευάζετο· καὶ γὰρ εἰ λογεὺς ἀγαθὸς ἀλλὰ μὴ φαῦλος ἦν, ἔδει τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις δόξαν ἀγαπῶντα τῆς σχολῆς ἐξίστασθαι τοῖς σοφισταίς. HOMERO Cf. Mure hist. lit. 39 MILLE ANNOS Hor. ep. II 1 29 seq. si quia Graecorum sunt antiquissima quaeque | scripta vel optima, Romani pensantur eadem | scriptores trutina etc. Vell. 1 5 § 3. FAMAE OV. Pont. 1 5 57-8. ib. IV 2 33 seq. in tenebris numerosos ponere gressus quodque legas nulli scribere carmen, idem est. | excitat auditor studium laudataque virtus | crescit et immensum gloria calcar habet. id. tr. v 1 75-6. Hor. ep. II 1 219–225. Tac. dial. 10. Plin. ep. II 10. v 17 §2 seq. recitabat [Calpurnius Piso] катασтерioμŵv eruditam sane luculentamque materiam. scripta elegis erat fluentibus. . . . commendabat haec voce suavissima, vocem verecundia. Multum sanguinis, multum sollicitudinis in ore, magna ornamenta recitantis. . . . recitatione finita multum ac diu exosculatus adulescentem, qui est acerrimus stimulus monendi, laudibus incitavi 'pergeret, qua coepisset'.... gratulatus sum optimae matri, gratulatus et fratri, qui ex auditorio illo non minus pietatis gloriam quam ille alter eloquentiae tulit. 40 RECITES III 9 n.

COMMODAT AEDES I 12 n. M. Sen. contr. 6 § 27 p. 38 11 of Sextilius Ena is hanc ipsam proscriptionem [Cicero's] recitaturus in domo Messalae Corvini Pollionem Asinium advocaverat et in principio hunc versum non sine assensu recitavit: deflendus Cicero est Latiaeque silentia linguae.' Pollio Asinius non aequo animo tulit et ait: 'Messala, tu quid tibi liberum sit in domo tua videris: ego istum auditurus non sum cui mutus videor;' atque ita consurrexit. et interfuisse recitationi Severum quoque Cornelium scio cui non aeque displicuisse hunc versum quam Pollioni adparet. Tac. dial. 9 carmina et versus.... neque dignitatem ullam auctoribus suis conciliant neque utilitate eos alunt; voluptatem autem brevem, laudem inanem et infructuosam consequuntur. ... exitus hic est, ut cum toto anno per omnes dies magna noctium parte unum librum excudit [Bassus] et elucubravit, rogare ultro et ambire cogatur, ut sint qui dignentur audire et ne id

40-441 APPLAUSE OF A PACKED AUDIENCE.

283

quidem gratis. nam et domum mutuatur et auditorium exstruit et subsellia conducit et libellos dispergit. et ut beatissimus recitationem eius eventus prosequatur, omnis illa laus intra unum et alterum diem, velut in herba vel flore praecepta, ad nullam certam et solidam pervenit frugem; nec aut amicitiam inde refert aut clientelam aut mansurum in animo cuiusquam beneficium, sed clamorem vagum et voces inanes et gaudium volucre. Epikt. diss. 1 23 § 23 άкоvσóν μov oýμepov διαλεγομένου ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Κοδράτου. Plin. ep. I 5 § 4 haec me Regulus dolenter tulisse credebat, ideoque etiam cum recitaret librum, non adhibuerat. 13 § 6 possum iam repetere secessum et scribere aliquid quod non recitem, ne videar, quorum recitationibus adfui, non auditor fuisse, sed creditor. nam ut in ceteris rebus ita in audiendi officio perit gratia, si reposcatur. v 3 § 11 haec ita disputo, quasi populum in auditorium, non in cubiculum amicos advocarim, quos plures habere multis gloriosum, reprehensioni nemini fuit. Gorgias lectured in the house of Kallikles Plat. Gorg. pr. St Paul in the school of Tyrannus at Ephesus acts 19 9. Cic. de or. II § 20 porticus haec ipsa, ubi inambulamus et palaestra et tot locis sessiones gymnasiorum et Graecarum disputationum memoriam quodammodo commovent. See Theophr. char. 5 Tepi åpeσkeías Cas. also Jebb p. 203.

41 LONGE Mart. 1 58 51 rus haec vocari debet an domus longe? the patron lends a room inconveniently situated, which has been barred up, and its door as jealously closed as the gates of a town during a siege.

43 seq. he will send freedmen and poor clients (comites I 119 n.), whose services he can command, to applaud, but will not hire seats for the recitation. SCIT Pers. 1 54 scis comitem EXTREMA they

horridulum trita donare lacerna. are posted at either end of the rows, that the cue may be given in every part of the room. 44 DISPONERE Suet. Ner. 20 captus autem modulatis Alexandrinorum laudationibus,... plures Alexandria evocavit. neque eo segnius adulescentulos equestris ordinis et quinque amplius milia e plebe robustissimae iuventutis undique elegit, qui divisi in factiones plausuum genera condiscerent (bombos et imbrices et testas vocabant) operamque navarent cantanti sibi. DCass. LXI 20 Reimar. Quintil. iv 2 § 37 ad clamorem dispositae vel etiam forte circumfusae multitudinis. ib. x 1 § 18 et vitiosa pluribus placent et a conrogatis laudantur etiam quae non placent. So the audience was packed in the courts Plin. ep. II 14 § 4 seq. auditores actoribus similes conducti et redempti: manceps convenitur in media basilica, ubi tam palam sportulae quam in triclinio dantur.... heri duo nomenclatores mei...ternis denariis ad laudandum trahebantur. tanti constat, ut sis disertissimus. hoc pretio quamlibet numerosa subsellia implentur, hoc ingens corona colligitur, hoc infiniti clamores commoventur, cum Hecoxopos dedit signum. opus est enim signo apud non intellegentes, ne audientes quidem. Lucian rhet. praec. 21. Sievers Leben des Libanius 27. Mart. vII 64 9, vendere nec vocem Siculis plausumque theatris. Cato in Gell. 1 15 § 9 numquam tacet, quem morbus tenet loquendi, tamquam veternosum bibendi atque dormiendi. quod si non conveniatis, cum convocari iubet, ita cupidus orationis conducat, qui auscultet. itaque auditis, non auscultatis, tamquam pharmacopolam. Petron. 45 fin. • munus tamen inquit 'tibi dedi. et ego tibi plodo. computa, et tibi plus do quam accepi. Eunap. soph. p. 488 1. 41 seq. sophists, enemies of Pro

284

RECITATIONS. CACOETHES.

[VII 44-53

haeresius, spoke on given themes ἐκ παρακλήσεως καὶ παρασκευῆς τῶν κρότων συντελουμένων. Bion the Borysthenite introduced a number of sailors in the garb of students into the gymnasium at Rhodes in order to attract attention DL. IV 53. VOCES on the usual cries cf. I 9 n. Quintil. x 1 § 17 1. 35 n. p. 178. Philostr. soph. II 9 § 4 when M. Aurelius signified his intention to be present at a declamation of Aristides, the sophist stipulated that his pupils might be present δεδόσθω δ ̓ αὐτοῖς, ὦ βασιλεῦ, καὶ βοᾶν καὶ κροτεῖν, ὁπόσον δύνανται to which the emperor replied with a smile τοῦτ ̓ ἐπὶ σοὶ κεῖται. 45 REGUM V 161 n.

SUBSELLIA the seats on the groundfloor. Plut. an seni sit ger. resp. 26 § 3 p. 796 Sokrates οὔτε βάθρα θεὶς οὔτ ̓ εἰς θρόνον καθίσας οὔτε ὥραν διατριβῆς ἢ περιπάτου τοῖς γνωρίμοις τεταγμένην φυλάττων, but playing with men, drinking with them, serving with them in war, marketing with them everywhere ἐφιλοσόφει. CONSTANT 77. vi 365. 626.

benches resting on beams, tigillis.

46 ANABATHRA the tiers of 47 when the

recitation is over, the hired seats are returned. ORCHESTRA the foremost rows immediately before the reader; here the more distinguished among the audience sat (cf. III 178. Suet. Aug. 35 servavitque etiam excusantibus insigne vestis et spectandi in orchestra epulandique publice ius), and here accordingly the luxurious cathedrae (1 65 n. so Pliny, when reciting, ep. vIII 21 § 2 positis ante lectos cathedris amicos collocavi. Mart. 1 76 13-14 illic aera sonant, at circum pulpita nostra | et steriles cathedras basia sola crepant) were substituted for benches. cf. Epiktet. cited 84 n. 48 HOC AGIMUS make

this our business, are engrossed by it 20 n. v 157 n. 49 LITUS VERSAMUS ARATRO Ov. heroid. v 115 seq. quid harenac semina mandas? | non profecturis litora bubus aras. ib. xvir 139. tr. v 4 48. Verg. Aen. Iv 212. Sen. de ben. Iv 9 § 2 'dicitis' inquit 'diligenter eligendos quibus beneficia demus, quia ne agricolae quidem semina harenis committant.' Auson. epist. Iv 4 cultor harenarum vates, cui litus arandum. cf. the proverbs εἰς ὕδωρ σπείρειν, κατὰ θάλατταν σжEiρEIV, KатÀ Tетрŵν σжеiρеш, рaroem. graec. 1 70. 11 166 Leutsch.

STERILI 203. XII 97. Sen. de ben. iv 11 § 3 interim nos iuvat sterilis beneficii conscientia. DISCEDAS... TENET x 339-40 n. 52 CACOETHES Cato cited on 44. 1 31 n. Cic. Verr. Iv § 1 venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, morbum et insaniam. Ov. tr. II 15. Pallad. Alex. epigr. 15 in Brunck anal. rr 410 ὤμοσα μυριάκις ἐπιγράμματα μηκέτι ποιεῖν· [ πολλῶν γὰρ μωρῶν ἔχθραν ἐπεσπασάμην. | ἀλλ' ὁπόταν κατίδω τοῦ Παφλάγονος τὸ πρόσωπον | Πανταγάθου, στέξαι τὴν νόσον οὐ δύναμαι. Sen. ep. 79 § 4 non est autem, quod istam curam imputes mihi: morbo enim tuo daturus eras, etiamsi nemo mandaret tibi, donec Aetnam describas in tuo carmine. The word occurs here only in the metaphorical sense; in Gr. and Lat. med. and in Plin. it denotes a malignant disease. 53 seq. cf. Hor. s. 1 4 39-44.

§ 48 1. 15 n.

VATEM Quintil. x 1 PUBLICA Petron. 3 sermonem habes non publici saporis. cf. ib. 118. Ov. a. a. 111 479-480 munda sed e medio consuetaque verba puellae | scribite; sermonis publica forma placet. id. Pont. Iv 13 3–6 structura mei carminis . . . . .. non quia mirifica est, sed quod nec publica certe; | qualis enim cumque est, non latet esse meum. The word is used of coinage 'current' Sen. de ben. v 14 § 4. 20 § 2. Quintil. 1 6 § 3. VENA met. from