Si quæret PATER URBIUM Subscribi statuis, indomitam audeat Refrenare licentiam, Clarus postgenitis: quatenus (heu nefas!) Virtutem incolumem odimus, Sublatam ex oculis quærimus invidi. Quid tristes querimoniæ, Si non supplicio culpa reciditur? Quid leges, sine moribus Vanæ, proficiunt, si neque fervidis Pars inclusa caloribus Mundi, nec Boreæ finitimum latus, Duratæque solo nives Mercatorem abigunt? horrida callidi Vincunt æquora navitæ ? MAGNUM pauperies opprobrium jubet Quidvis et facere et pati, Virtutisque viam deserit arduæ. Vel nos in Capitolium, Quo clamor vocat et turba faventium, Vel nos in mare proximum Gemmas, et lapides, aurum et inutile, Summi materiem mali, Mittamus, scelerum si bene pœnitet. Eradenda cupidinis Pravi sunt elementa; et teneræ nimis Mentes asperioribus Formandæ studiis. Nescit equo rudis Hærere ingenuus puer, Venarique timet; ludere doctior Seu Græco jubeas trocho, Seu malis vetita legibus alea : Cum perjura patris fides Consortem socium fallat et hospitem, Indignoque pecuniam Hæredi properet. Scilicet improbæ Crescunt divitiæ; tamen Curtæ nescio quid semper abest rei. ODE XXV. AD BACCHUM. Quo me, Bacche, rapis tui Plenum ! quæ nemora aut quos agor in specus, Velox mente nova! quibus Antris egregii Cæsaris audiar Æternum meditans decus Stellis inserere et concilio Jovis ! Dicam insigne, recens, adhuc Indictum ore alio. Non secus in jugis Exsomnis stupet Euias, Hebrum prospiciens, et nive candidam Thracen, ac pede barbaro Lustratam Rhodopen. Ut mihi devio Ripas et vacuum nemus Mirari libet ! O Naïadum potens, Baccharumque valentium Proceras manibus vertere fraxinos, Nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar. Dulce periculum est, (O Lenæe!) sequi deum Cingentem viridi tempora pampino. ODE XXVI. AD VENEREM. VIXI puellis nuper idoneus, Et militavi non sine gloria; Nunc arma defunctumque bello Lævum marinæ qui Veneris latus Funalia et vectes et arcus O quæ beatam, Diva, tenes Cyprum et Regina, sublimi flagello Tange Chloën semel arrogantem. ODE XXVII. AD GALATEAM. IMPIOS parræ recinentis omen Rumpat et serpens iter institutum, Antequam stantes repetat paludes Sis licet felix ubicunque mavis, Sed vides quanto trepidet tumultu Hostium uxores puerique cæcos Sentiant motus orientis Austri, et Æquoris nigri fremitum, et trementes Verbere ripas. Sic et Europe niveum doloso Nuper in pratis studiosa florum, et Quæ simul centum tetigit potentem Unde? quo veni? levis una mors est Virginum culpæ. Vigilansne ploro Turpe commissum? an vitiis carentem Ludit imago Vana, quæ porta fugiens eburna Ire per longos fuit, an recentes |