Paulum severæ Musa Tragœdiæ
Desit theatris; mox, ubi publicas
Res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno,

Insigne mœstis præsidium reis,
Et consulenti, Pollio, curiæ;
Cui laurus æternos honores
Dalmatico peperit triumpho.

Jam nunc minaci murmure cornuum Perstringis aures; jam litui strepunt; Jam fulgor armorum fugaces

Terret equos equitumque vultus.

Audire magnos jam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos;
Et cuncta terrarum subacta,

Præter atrocem animum Catonis.

Juno, et deorum quisquis amicior
Afris inulta cesserat impotens

Tellure, victorum nepotes

Rettulit inferias Jugurthæ.

Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia prœlia

Testatur, auditumque Medis

Hesperia sonitum ruinæ ?

Qui gurges, aut quæ flumina lugubris Ignara belli? quod mare Dauniæ

Non decoloravere cædes ?

Quæ caret ora cruore nostro ?

Sed ne, relictis, Musa procax, jocis, Ceæ retractes munera næniæ;

NULLUS argento color est avaris
Abdito terris, inimice lamnæ
Crispe Sallusti, nisi temperato
Splendeat usu.

Vivet extento Proculeius ævo
Notus in fratres animi paterni :
Illum aget penna metuente solvi
Fama superstes.

Latius regnes avidum domando
Spiritum, quam si Libyam remotis
Gadibus jungas, et uterque Pœnus
Serviat uni.

Crescit indulgens sibi dirus hydrops, Nec sitim pellit, nisi causa morbi Fugerit venis, et aquosus albo Corpore languor.

Redditum Cyri solio Phraaten,
Dissidens plebi, numero beato-
rum eximit Virtus, populumque falsis
Dedocet uti

Vocibus; regnum et diadema tutum Deferens uni, propriamque laurum, Quisquis ingentes oculo irretorto Spectat acervos.

ODE III.

AD Q. DELLIUM.

ÆQUAM memento rebus in arduis

Servare mentem, non secus in bonis Ab insolenti temperatam

Lætitia, moriture Delli,

Seu moestus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies

Festos reclinatum bearis

Interiore nota Falerni;

Qua pinus ingens albaque populus

Umbram hospitalem consociare amant Ramis, et obliquo laborat

Lympha fugax trepidare rivo.

Huc vina et unguenta et nimium breves Flores amœnæ ferre jube rosæ,

Dum res et ætas et sororum

Fila trium patiuntur atra.

Cedes coëmtis saltibus, et domo,
Villaque, flavus quam Tiberis lavit:
Cedes; et exstructis in altum
Divitiis potietur hæres.

Divesne, prisco natus ab Inacho,
Nil interest, an pauper, et infima
De gente sub divo moreris,

Victima nil miserantis Orci.

Omnes eodem cogimur: omnium
Versatur urna serius ocius

Sors exitura, et nos in æternum
Exsilium impositura cymbæ.

E

ODE IV.

AD XANTHIAM PHOCEUM.

NE sit ancillæ tibi amor pudori, Xanthia Phoceu; prius insolentem Serva Briseis niveo colore

Movit Achillem:

Movit Ajacem Telamone natum Forma captivæ dominum Tecmessæ : Arsit Atrides medio in triumpho Virgine rapta,

Barbaræ postquam cecidere turmæ Thessalo victore, et ademtus Hector Tradidit fessis leviora tolli

Pergama Graiis.

Nescias an te generum beati

Phyllidis flavæ decorent parentes :

Regium certe genus et penates
Moret iniquos.

Crede, non illam tibi de scelesta Plebe dilectam ; neque sic fidelem, Sic lucro aversam potuisse nasci

Matre pudenda.