VEM virum, aut heroa lyra, vel acri Tibia sumis celebrare, Clio? Quem Deum? cuius recinet iocosa Aut in umbrosis Heliconis oris, Arte materna rapidos morantem Quid (1). prius dicam solitis Parentis Vnde nil maius generatur ipso, Nec viget quidquam simile aut secundum : Proximos illi tamen occupavit (3) Pallas honores. Proeliis audax neque te silebo Belluis; nec te, metuende certa Dicam et Alciden, Puerosque Ledae; (1) Quid prius? Dicam solitis Parentem Q ODE XII. AD AUGUSTO. UAL prode, o eroe prendi a lodar, o Clio, Con lira, o flauto acuto ? Omai con lieta Voce l'eco qual nome, e di qual dio Fia che ripeta Sul Pindo, o sul fredd' Emo, o lungo il giro Che a' fiumi, e a' venti col materno dono Ma d'onde ordir ? Del Genitor le usate Sì che maggior di lui nulla si crea, Fia che gli seggia. Nè tacerò te ardito, o Bacco, in guerra, O te, vergin nemica a l' aspre fiere Nè, o Febo, te per dardo, che non erra Alcide, e' figli canterò di Leda, Questi in destrier, quegl' in lottar gran mastro, 1 Defluit saxis agitatus humor; Romulum post hos prius, an quietum Regulum, et Scauros, animaeque magnae Hunc, et incomtis Curium capillis Crescit, occulto velut arbor aevo Gentis humanae pater atque custos, Ille seu Parthos Latio imminentes Egerit iusto domitos triumpho, Sive subiectos orientis orae Seras et Indos; 1 Di cui come il nocchier risplender veda Da' sassi i flutti mormorosi scendono, Taciono al cenno (sì lor piacque ) i venti; Sgombran le nubi e chete in mar si stendono L' onde frementi. Quirin cantar poi deggio, o l'oziosa Grata in tuon più sublime il canto inanima Austera povertà, picciol tugurio, Avito fondo dier Cammillo a Roma Qual arbor, che insensibil forza aduna Saturnio dio, padre e tutor degli uomini O che in giusto trionfo i Parti ei tragge, Gl' Indi, ed i Seri |