Obrázky na stránke
PDF
ePub

D'

O DE XIX.

AMOR la madre indocile,

De la tebana Sémele la prole,

E Cupidigia indomita

Ch' io desti in sen gli estinti ardor, già vuole. M'arde il candor di Glicera

Cui cede il pario marmo; il lascivetto

M' arde suo grato orgoglio,

E quel troppo a mirar lubrico aspetto.

Cipri obbliò, avventandosi

[ocr errors]

Tutta Venere in me: Sciti, o pugnace

Fuga di Parto intrepido,

Nè c'altro io canti, fuorchè amor,

Quà, servi, il vivo cespite,

le piace.

Quà incensi, quà verbene; il vin fornite Di due anni a la pàtera :

L'ostia s'immoli, ella verrà più mite.

[ocr errors]

O DE XX.

AD MAECENATEM.

VILE potabis modicis Sabinum

Cantharis, Graeca quod ego ipse testa
Conditum levi, datus in theatro
Quum tibi plausus,

Care Maecenas eques; ut paterni
Fluminis ripae, simul et iocosa
Redderet laudes tibi Vaticani

Montis imago.

Caecubum (*), et praelo domitam Caleno
Tu bibes uvam: mea nec Falernae
Temperant vites, neque Formiani
Pocula colles.

(+) eaecubam:

PARCH

O DE XX.

A MECENATE.

ARCHI, o Mecena equestre onor, berai
Nappi di vil sabin, che in creta argiva
Sin da quel giorno io stesso suggellai,
Quand' alto un viva

Ti dier le scene,

e'l batter mano a mano
Del patrio fiume fea suonar la sponda,
Cui, viva, ripetea del Vaticano
Eco gioconda.

Da cecubo e calen torchio spremuta
L'uva tu bei: a me falerna vite

E colle formian temprar rifiuta
Tazze squisite.

ODE XXI.

CARMEN SECVLARE

IN DIANAM ET APOLLINEM.

DIANAM tenerae dicite virgines :
Intonsum, pueri, dicite Cynthium,
Latonamque supremo

Dilectam penitus Iovi.

Vos laetam fluviis; et nemorum coma,
Quaecumque aut gelido prominet Algido,
Nigris aut Erymanthi

Silvis, aut viridis Cragi;

Vos Tempe totidem tollite laudibus,
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Insignemque pharetra

Fraternaque humerum lyra.

Hic bellum lacrymosum, hic miseram famem Pestemque, a populo et principe Caesare in Persas, atque Britannos

Vestra motus aget prece.

CANTATE

O DB XXI.

INNO SECOLARE

A DIANA E AD APOLLINE.

ANTATE Cintia, donzelle tenere 9

L' intonso Apolline cantate, o giovani,
E la lor madre

Fiamma ardentissima

De' numi al padre.

Voi dite, o vergini, i fiumi e gli arbori
Del nevos' Algido, sì cari a Cintia,
O que' de' foschi

Colli d' Arcadia,

De' lici boschi.

D' inni egual numero sciogliete, o giovani, A Tempe, a Ortigia patria d' Apolline, Chiaro per cetra

Fraterna gli òmeri,

E per faretra.

Per vostre suppliche da noi, da Cesare

Fia ch' egli l'orrida fame, il contagio,
E i guerrier danni

Spinga a distruggere
Persi e Britanni.

« PredošláPokračovať »