Solvitur acris hyems grata vice veris et Favoni. i, 4, 1.
Ex duobus compositus est membris sive kλs, nimirum

a, ex versu Alcmanio (num. 16),

b, ex versu Ithyphallico (num. 4).

131

Græci quidem hos ita jungunt, ut ultima syllaba membri prioris, perinde quasi integrum claudat versum, et brevis et longa esse et hiatum quoque efficere queat. Contra Horatius nec pedem creticum neque spondeum in quarto loco posuit neque hiatu usus est; ideoque hoc metrum Horatianum a subsequenti versuum genere asynartetorum, inter quos numerari solet, excludendum videtur.

Est in metro xii.

f. Versus asynarteti.

Versus asynarteti (àσvváρTητ) s. inconnexi nominantur qui duobus aut pluribus membris constant, quæ tamen inter se non magis connexa sunt quam versus cum versu. Cujusque igitur membri ultima syllaba eodem jure, ac si esset ultima versus, et longa et brevis esse potest neque eliditur. Hoc versuum genus invenisse Archilochus dicitur. A multis Horatii editoribus singuli versus in binos dividuntur illos, ex quibus compositi sunt. Et sane, ut Gesnerus observat, commodissima esset divisio. Sed acriter pro versus integritate pugnat Bentleius, Hephaestionis aliorumque Grammaticorum auctoritate fretus. Cf. num. antecedens. Ex Horatio huc pertinent:

20. Versus elegiambus, compositus nempe ex elegiaci versus dimidio s. penthemimeri dactylica (num. 14) et versu iambico dimetro acatalecto (num. 2).

V

Desinet imparibus certare submotus pudor. Epod. 11, 18.
Libera consilia nec contumelia graves.

Inachia furere silvis honorem decutit.
Fervidiore mero arcana promorat loco

Est in metro xi.

Epod. 11, 26.
Epod. 11, 6.

(cum hiatu).

Epod. 11, 14.

21. Versus iambelegus præcedenti similis, nisi quod inverso ordine membrum iambicum præcedit et elegiacum subsequitur.

-

531

Tu vina Torquato move consule pressa meo. Epod. 13, 16.

Levare duris pectora sollicitudinibus. Epod. 13, 10.
Est in metro x.

g. Versus ionici.

Unum tantum

Sic dicti ob pedes ionicos 2 ex quibus constant. apud Horatium talium versuum genus reperitur: 22. Versus ionicus a minore (åπ' ¿xácσovos) tetrameter acatalectus

Miserarum est nec amori dare ludum neque dulci. iii, 12, 1.
Alii editores aliter odæ allegatæ versus ordinant, suntque qui et
tetrametros ionicos alios que versus exhibeant.

Est in metro xix.

h. Versus ex diversis rhythmis mixti.

23. Versus Alcaicus hendecasyllabus, s. epionicum a majore:

Dulce et decorum est pro patria mori. iii, 2, 13.
Tumultuosum sollicitat mare. iii, 1, 26.

Rarius tamen ab iambo incipit. Quinquies cæsuram neglectam
reperies: i, 16, 21; 37, 5 et 14; ii, 17, 21; iv, 14, 17; quibus
locis adde in hac editione correctum iii, 2, 5. In cæsura hiatus
ii, 20, 30; iii, 2, 30, et brevis syllaba iii, 4, 53. Legitur ii, 15,
17 versus sequens:

Nec fortuitum spernere cespitem.

Horatius vel a regula versus discessit, vel syllabam penultimam vecis fortuitum produxit.

Est in metro viii.

24. Versus Alcaicus enneasyllabus.

1

Si fractus illabatur orbis. iii, 3, 7.
Ŏlentis uxores mariti. i, 17, 7.

Rarius tantum iambo utitur in prima sede. Versus longe plurimi
cæsuram habent post syllabam sextam.

Hunc versum præcedenti similem esse patet. Errant qui eum versum iambicum hypercatalectum esse putant et (uti Wetzelius

quoque) sic ordinant:

1515

hujus generis apud Horatium obviis ne unus quidem (sciens hoc affirmo) iambum in tertia sede habeat.

Ultima syllaba superflua a vocali subsequenti versus eliditur in ii, 3, 27.

Est in metro viii.

SYSTEMATA.

I. Metrum Asclepiadeum primum, μovókwλov μovóorpopov, versum Asclepiadeum minorem (num. 8) usque repetens.

Qua ratione hoc metrum Wetzelius Terpárтpopov appellaverit, non liquet, cum numerus versuum odæ 8 lib. iv non quaternarius sit; continet enim carmen illud 34 versus.

II. Metrum Asclepiadeum secundum, dixwλov díorpoço, quod ex versu Glyconeo (num. 7) et versu Asclepiadeo minori (num. 8) alternatim se excipientibus compositum est.

III. Metrum Asclepiadeum tertium, díκwhov Teτpáστpopov, constans ternis versibus Asclepiadeis minoribus (num. 8), quos subsequitur versus Glyconeus (num. 7).

Con

IV. Metrum Asclepiadeum quartum, Tpíkwhov TETρáσTρopov, etc. stat ex Asclepiadeo versu minori (num. 8) bis posito, versu Pherecrateo (num. 6) et Glyconeo (num. 7).

V. Metrum Asclepiadeum majus, μovókwλov μovóστpopor cf. num. 9.

Sapphicum minorem (num. 11) sequenti Adonico (num. 13).

Quater vocem tertiæ lineæ ultimam dissectam invenies: i, 2,

25, 11; ii, 16, 7; iii, 27, 60.

i, 2, 10, 12, 20, 22, 25, 30, 32, 38.

ii, 2, 4, 6, 8, 10, 16.

iii, 8, 11, 14, 18, 20, 22, 27.

iv, 2, 6, 11.

Carmen Sæculare.

19;

VII. Metrum Sapphicum majus, dikwλov dioτgopov. Habet versum Aristophanicum (num. 10) et Sapphicum majorem (num. 12) alternatim positos.

i, 8.

VIII. Metrum Alcaicum, TpíkwλOV TETPάOTPOPOV. Binos exhibet versus Alcaicos hendecasyllabos (num. 23), versum Alcaicum enneasyllabum (num. 24), denique versum Alcaicum decasyllabum (num. 18).

i, 9, 16, 17, 26, 27, 29, 31, 34, 35, 37.

ii, 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 14, 15, 17, 19, 20.

iii, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 17, 21, 23, 26, 29.
iv, 4, 9, 15, 17.

IX. Metrum Archilochium primum, díxwhov dicτpopov.

Hexametro

heroico (num. 17) subjectus est versus Archilochius minor (num. 14).

X. Metrum Archilochium secundum, dixwdov disτpopov. Hexametro heroico (num. 17) subjectus est versus iambelegus (num. 21).

XI. Metrum Archilochium tertium, dikahoy día popov. Post versum iambicum senarium (num. 3) sequitur versus elegiambus (num. 20).

XII. Metrum Archilochium quartum, dikahoy díarpopov, compositum ex versu Archilochio majori (num. 19) et versu iambico trimetro catalecto (num. 2).

1-11

XIII. Metrum Alcmanium, dikwλov dioτpopov. Hexametro heroico (num. 17) subjectus est versus dactylicus tetrameter catalectus (num. 15).

i, 7, 28.

Epod. 12.

XIV. Metrum iambicum primum, μovókwhov μovócτpopov, quod semper versum senarium (num. 3) repetit.

Epod. 17.

XV. Metrum iambicum secundum, dikwλov dopopov, in quo versus iambicus senarius et quaternarius (num. 3 et 1) alterna vice se invicem sequuntur.