LYDIA. Quamquam sidere pulchrior Ille est, tu levior cortice, et improbo Tecum vivere amem, tecum obeam libens. CARMEN X. AD LYCEN. EXTREMUM Tanain si biberes, Lyce, Audis quo strepitu janua, quo nemus Ingratam Veneri pone superbiam, Tyrrhenus genuit parens. O, quamvis neque te munera, nec preces, 5 10 5. nemus inter tecta. Cp. Ep. I. 21. sidere pulchrior. Cp. "similem Vespero," Carm. III. xix. 26. | x. 22. "Fair as a star when only one Is shining in the sky." Wordsworth. 23. Carm. I. xxxiii. 15. ODE X. 8. Jupiter. See Epod. xiii. 2., and note. 10. i. e. lest all should be suddenly reversed. The metaphor is from a rope bursting back when at full tension on a turning wheel. 14. tinctus violâ pallor. Cp. 1. i. e. if you were a Scythian. Virgil's epithet, pallentes violas: Nec vir Pieria pellice saucius Parcas, nec rigida mollior æsculo, 15 20 CARMEN XI. AD MERCURIUM. MERCURI, nam te docilis magistro Nec loquax olim neque grata, nunc et Quæ, velut latis equa trima campis, Tu potes tigres comitesque silvas 5 10 15 νῦν δὲ λειμωνάς τε βόσκεαι κουφά τε σκιρτώσα παίζεις. 15. blandienti. So blandum, Carm. 1. xii. 11. 16. janitor. Janitor Orci, Virg. Æn. viii. 296. Cerberus, quamvis furiale centum Quin et Ixion Tityosque vultu Audiat Lyde scelus atque notas Quæ manent culpas etiam sub Orco. Perdere ferro. Una de multis, face nuptiali Digna, perjurum fuit in parentem Splendide mendax, et in omne virgo 35 "Surge," quæ dixit juveni marito, "Quæ, velut nactæ vitulos leænæ, 19. manet, from mano. 23. Danai puellas. Cp. Ov. Ep. xiv., Hypermnestra Lynceo. Asch. P. V. 853-869. 27. pereuntis, running through.' 40 instances of this figure (oxymoron) are quoted from Cic. Mil. 27.; Tac. Hist. iv. 50.; Esch. Frag. Inc. 273., ámáтη Sikαía; Soph. Antig. 74., öσia mavouрyhoaoa. "Me pater sævis oneret catenis, "I, pedes quo te rapiunt et auræ, Dum favet nox et Venus; I secundo 45 50 CARMEN XII. AD NEOBULEN. MISERARUM est neque Amori Dare ludum, neque dulci Mala vino lavere, aut exanimari metuentes Tibi qualum Cytherea Puer ales, tibi telas Operosæque Minervæ studium aufert, Neobule, ODE XII. The arrangement of this Ode is due to Kirchner, and given in Orelli, Excurs. It is probable in itself, uniform with the rest of the Horatian metres, and consistent with the recognised rule of its own metre, viz. scansion in periods of 10 feet. 1. dare ludum. i. e. to indulge their passion, to give it full play or scope. 3. lavere. Obs. the form for lavare. So Sat. I. v. 24. For the meaning cp. eluere, Carm. 1v. xii. verbera linguæ. Cp. Esch. Eum. 156.: ὄνειδος ἔτυψεν δίκαν διφρηλάτου And ver. 135. : ἀντίκεντρα. ἐμὲ δειλὰν, ἐμὲ Παισᾶν κακοτάτων πεδέχοισαν. Simul unctos Tiberinis Humeros lavit in undis, 10 Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno Catus idem per apertum Fugientes agitato Grege cervos jaculari, et celer alto latitantem 15 CARMEN XIII. AD FONTEM. O FONS Bandusiæ, splendidior vitro, Cui frons turgida cornibus Primis et Venerem et prælia destinat: Lascivi suboles gregis. Te flagrantis atrox hora Caniculæ Præbes, et pecori vago. from Venusia. It is conjectured that 5. prælia destinat, 'marks out as natural to his age.' Vitulus inermi fronte prurit in pugnam. Mart. iii. lviii. 11. 9. atrox hora, i. e. the burning |