PRÆFATIUNCULA. POEMATA satirica avidè perleguntur, non solùm quia mores et studia temporum exhibent, sed quoniam acres ineptiarum ac vitiorum insectationes iis qui se sapientes et bonos esse credunt valdè placent, et malitiæ quæ multorum pectoribus inhæret magnopere gratificantur. Inter Romanos satirarum scriptores, præcipui sunt Horatius et Juvenalis. Dum ille stultitiam, deliramenta, et peccata minora, leviter perstringit, hic in magna vitia et immania scelera asperè invehitur: plus nervi habet quàm poëta Venusinus, et nonnunquam in sublimitatem se erigit. Ejus carmina iterum in publicum prodire, non fortasse aliquem pigebit. In iis edendis, textum quem doctus Rupertius ex optimis produxit codicibus plerumque secutus sum; iv PRÆFATIUNCULA. notas verò omisi, quia manuale, potiùs quàm magnæ molis opus, emittere in animo habebam. Juvenali, ut solent editores, Persium adjeci. Hujus satiræ, multis in locis, obscuræ sunt et inelegantes: sed, quum præcepta ad mores formandos et vitam. dirigendam utilia comprehendant, et vim poëticam aliquando spirent, nequaquam sunt contemnendæ vel negligendæ. Secundùm editionem Konigianam jam concinnantur. C. C. D. JUNII JUVENALIS AQUINATIS SATIRARUM LIBER PRIMUS. SATIRA I. SEMPER ego auditor tantum? nunquamne reponam, Inpune ergo mihi recitaverit ille togatas, 5 10 Nota magis nulli domus est sua, quam mihi lucus Martis, et Æoliis vicinum rupibus antrum Vulcani. Quid agant venti, quas torqueat umbras Eacus, unde alius furtivæ devehat aurum Pelliculæ, quantas jaculetur Monychus ornos, Frontonis platani, convulsaque marmora clamant Semper, et adsiduo ruptæ lectore columnæ. Exspectes eadem a summo minimoque poetâ. Et nos ergo manum ferulæ subduximus, et nos 15 Consilium dedimus Sullæ, privatus ut altum Dormiret. Stulta est clementia, quum tot ubique Vatibus obcurras, perituræ parcere chartæ. Cur tamen hoc potius libeat decurrere campo, Perquem magnus equos Auruncæ flexit alumnus, 20 B Si vacat, et placidi rationem admittitis, edam. iniquæ Tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, 30 Quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat 35 Carus, et a trepido Thymele submissa Latino? Quid referam, quantâ siccum jecur ardeat irâ, 45 Quum populum gregibus comitum premit bic spoliator Pupilli prostantis? et hic damnatus inani 50 Hæc ego non credam Venusinâ digna lucernâ? Hæc ego non agitem? sed quid magis Heracleas, Aut Diomedeas, aut mugitum Labyrinthi, Et mare percussum puero, fabrumque volantem? uum leno adcipiat mœchi bona, si capiendi 55 60 70 Jus nullum uxori, doctus spectare lacunar, 85 Gaudia, discursus, nostri est farrago libelli. 90 |