Nec tam Larissæ percussit campus opimæ,
Quàm domus Albuneæ resonantis,
Et præceps Anio, ac Tiburni lucus, et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila cœlo

Sæpè Notus, neque parturit imbres Perpetuos; sic tu sapiens finire memento Tristitiam vitæque labores

15

Molli, Plance, mero; seu te fulgentia signis
Castra tenent, seu densa tenebit

20

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque

Ambiguam tellure novâ Salamina futuram.

30

O fortes pejoraque passi

Mecum sæpè viri! nunc vino pellite curas.
Cras ingens iterabimus æquor."

ODE VII.

AD LYDIAM.

LYDIA, dic, per omnes

Te deos oro: Sybarin cur properas amando

Perdere? cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis?

Cur neque militaris

Inter æquales equitat, Gallica nec lupatis

Temperat ora frænis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum

5

Sanguine viperino

Cautiùs vitat? neque jam livida gestat armis

10

Brachia, sæpè disco,

Sæpè trans finem jaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinæ

Filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Troja

Funera, ne virilis

15

Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas?

Quem sors dierum cunque dabit, lucro
Appone: nec dulces Camoenas

15

Sperne puer, neque tu choreas;

Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus, et areæ,
Lenesque sub noctem susurri,
Compositâ repetantur horâ.

20

5

10

Thessalosque ignes et iniqua Troja
Castra fefellit.

Tu pias lætis animas reponis
Sedibus, virgâque levem coërces
Aureâ turbam, superis deorum
Gratus et imis.

ODE X.

AD LEUCONGEN.

tibi

Tu ne quæsieris, scire nefas, quem mihi, quem
Finem dî dederint, Leuconoë; nec Babylonios
Tentâris numeros. Ut meliùs, quidquid erit, pati!
Seu plures hiemes, seu tribuit Jupiter ultimam,
Quæ nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi
Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
Etas. Carpe diem, quàm minimùm credula postero.

Fluminum lapsus, celeresque ventos,

Blandum et auritas fidibus canoris

Ducere quercus?

Quid priùs dicam solitis Parentis

Laudibus, qui res hominum ac deorum,
Qui mare ac terras, variisque mundum

Temperat horis?

Unde nil majus generatur ipso,

Nec viget quidquam simile aut secundum.

15

20

5

5

10

15

Romulum post hos priùs, an quietum
'Pompilî regnum memorem, an superbos
Tarquinî fasces, dubito, an Catonis

35

Nobile letum.

Regulum, et Scauros, animæque magnæ

Prodigum Paulum, superante Pœno,
Gratus insigni referam Camœnâ,

Fabriciumque.

Hunc, et incomptis Curium capillis,
Utilem bello tulit, et Camillum,
Sæva paupertas, et avitus apto
Cum lare fundus.

40

ODE XII.

AD REMPUBLICAM.

O NAVIS, referent in mare te novi
Fluctus! O quid agis? Fortiter occupa
Portum. Nonne vides ut
Nudum remigio latus,

Et malus celeri saucius Africo,
Antennæque gemant, ac sine funibus
Vix durare carinæ

Possint imperiosius

Equor? Non tibi sunt integra lintea,

Non dî quos iterum pressa voces malo:
Quamvis Pontica pinus,

Silvæ filia nobilis,

Jactes et genus et nomen inutile.

Nil pictis timidus navita puppibus

Fidit. Tu, nisi ventis

Debes ludibrium, cave.

Nuper sollicitum quæ mihi tædium,
Nunc desiderium, curaque non levis,
Interfusa nitentes
Vites æquora Cycladas.

ODE XIII.

NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO TROJE.

PASTOR quum traheret per freta navibus
Idæis Helenen perfidus hospitam,

Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

5

10

15

20

Nereus fata: "Malâ ducis avi domum,

5

Quam multo repetet Græcia milite,

Conjurata tuas rumpere nuptias,

Et regnum Priami vetus.

Eheu! quantus equis, quantus adest viris
Sudor! quanta moves funera Dardanæ
Genti! Jam galeam Pallas, et ægida,
Currusque, et rabiem, parat.

Nequidquam, Veneris præsidio ferox,
Pectes cæsariem, grataque fœminis

10