Ad Benedictus, Art. 7.E. Cálicem quem ego bibo, bibétis; et baptismo, quo ego baptizor, baptizabimini allelúia. Marc. 10.

Oratio.

DEus, qui conspicis quia nos úndique mala nos

tra perturbant: præsta,

non additur Allelúia, nisi ubi expressè notatur.

V. Miserátor et miséricors Dóminus, R. Longánimis et multùm misericors. Ps. 102.

Oratio, Omnipotens sempiterne Deus, ut infra ad Laudes.

DIE VII.

IN FESTO

nis Apóstoli tui et Evangelista confessio gloriósa nos prótegat. Per Dómi

num.

AD II. VESPERAS. Capitulum de Laudibus. Hymnus, Urbem Romúleam, ut in 1: Vesperis.

. Dóminus mihi ástitit, et confortávit me, allelúia; . Et liberátus sum de ore leónis, allel. 2. Tim. 4.

Ad Magnificat, Ant. 7. A. Ego Joannes, párticeps in tribulatione, et regno, et patientia in Christo Jesu ; fui in ínsula Patmos propter verbum Dei, et testimónium Jesu allelúia. Apoc. 1.

Oratio, ut supra

Laudes.

ad

Fit Commemoratio sanctæ Mariæ Egyptiæ, per Ant. Revértere, aversátrix, ait Dóminus, et non avertam fáciem meam; quia sanctus ego sum, et non irascar in perpétuum. Jerem. 3.

Semiduplex.

Psalmi dicuntur de Fe ria in omni Officio.

AD NOCTURNUM. Invit. Dóminum vocantem peccatóres ad pœniténtiam, Venite, adorémus. Luc. 5.

Psalm. Venite, p. 2.
Hymnus.

VOS cum citharis
júngite cantus,

Cives ætherei, fœmina sacris

Quondam pulsa ádytis, débita cœlo,

Nunc ad sidéreas tránsvolat arces.

SACRIS quæ répulit longiùs arcens Templi liminibus crímine fœdam,

Hæc est illa manus, quæ

modò amica, Ablútam lacrymis ádmovet aris.

HÆC olim tenebris obsita densis,

Jam cœlo nova lux ún dique fulget,

abbreviatæ sunt,ut deleátur iniquitas, et adducátur justítia sempiterna. (Alleluia) 1bid.

. In me ancilla sua adimplévit Dóminus misericórdiam suam, (Allel.) B. Quam promísit dómui Israël. (Allelúia.) Judith

13.

Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam.

Lectio vij. Cap. 1. N illo témpore; Missus IN est Angelus Gábriel à Deo in civitátem Galilæa, cui nomen Nazareth, ad virginem desponsátam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen virginis, María. Et réli

qua.

Homília sancti Ambrósii Epíscopi.

Lib. 2. in Luc. Atent quidem divína mystéria, nec fácilè juxta prophéticum dictum quisquam hominum potest scire consilium Dei; sed tamen ex cæteris factis atque præceptis Dómini salvatoris possumus intelligere et hoc propensióris esse consilii, quod ea potíssimùm electa est, ut Dóminum páreret, quæ erat desponsata viro. Cur autem non antequàm desponsarétur impléta est? Fortasse, ne dicerétur, quòd concéperat ex adultério. Et benè utrumque pósuit Scriptúra, ut et des

Pars Verna.

ponsata esset, et Virgo: Virgo ut expers virilis consórtii videretur; desponsáta, ne temerátæ virginitátis adurerétur infámiâ, cui gravis alvus corruptélæ viderétur insigne præferre. Máluit autem Dóminus áliquos de suo ortu, quàm de matris pudóre dubitáre.

B. vij. Ingressus Angelus ad Maríam, dixit: Ecce concipies in útero, et páries filium, et vocábis nomen ejus Jesum ; * Hic erit maguus, et Filius Altíssimi vocábitur. (Allelúia, allel. ) . Ecce virgo concipiet, et pariet filium, et vocabitur nomen ejus Emmánuël. * Hic erit. Luc. 1. Is. 7.

Lectio viij.

Odie primùm audítur :

H Spíritus sanctus super

véniet in te. Et auditur, et créditur. Dénique, ecce inquit, ancilla Dómini, contingat mihi secundùm verbum tuum. Vide humilitátem; vide devotiónem. Ancillam se dicit, quæ mater eligitur, nec repentíno exaltata promisso est. Simul ancillam dicendo, nullam sibi prærogativam tauta grátia vindicávit, quæ fáceret quod juberétur. Mitem enim humilemque paritúra, humilitátem débuit étiam ipsa præferre. Ecce ancilla Dómini, contingat mihi secundùm verbum tuum. Habes obséquium vides votum. Ecce ancilla 34

Dómini, apparatus officii est contingat mihi secundùm verbum tuum, conceptus est voti.

R. vij. Dabit illi Dóminus Deus sedem David patris ejus, et Regnabit in domo Jacob in æternum, et regni ejus non erit finis. (Alleluia, allel. ). Super sólium David sedébit, ut confirmet illud in justitia, ámodò, et usque in sempiternum: * Regnábit. Luc. 1. Is. 9.

Ante Pascha, Lectio ix. de Evangelio, et Homilia

Feriæ.

R. ix. Spíritus sanctus supervéniet in te, María, et virtus Altissimi obumbrábit tibi, ideóque et * Quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei. (Alleluia, allel.). Creávit Dóminus novum super terram fœmina circúmdabit virum. * Quod nascétur.Glória. Spíritus. Luc.

1. Jer. 31.

Dicitur Te Deum.

AD LAUDES. Psalmi de Dominica. 'Ant. Issus est Angelus M Gabriel à Deo ad 1. A. virginem desponsatam Joseph, de domo David, et nomen virginis, María. (Allel.) Luc. 1.

Ant. 2. B. Ingressus Angelus ad eam, dixit: Ave, grátia plena, Dóminus te. cum, benedicta tu in muliéribus. (Allel.) Ibid.

Ant. 3. B. Turbata est

in sermóne ejus, et ait Angelus ei: Ne timeas, María; ecce concípies, et páries filium. (Allel. ) Ibid.

Ant. 4. A. Dixit ad Angelum: Quomodò fiet istud, quóniam virum non cognosco? et respondens Angelus, dixit ei: Spíritus sanctus supervéniet in te. (Allelúia.) Ibid.

Ant. 8. C. Dixit María: Ecce ancilla Dómini, fiat mihi secundùm verbum tuum. (Allel. ) Ibid. Capitulum. Philipp. 2. forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æqualem Deo, sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitúdinem hominum factus, et hábitu inventus ut homo.

Hristus Jesus, cùm in

Hymnus.

bus,

PULSUM supernis sédiUmbris tot annis obsitum, Colestis ignarum viæ, Errábat humanum genus. CELESTIS en Rex cúriæ, Ut monstret ad cœlum viam, Secumque ducat éxules, Se spoute fecit exulem.

Se déviis præbet ducem, Vires dat ambuláutibus : Est ipse, quâ ducit, via; Quo ducit, ipse términus.

DEUS, supréma Véritas, Umbráta velo corporis, Puris videnda mentibus, Lustra tuo nos lumine.

Er tu, tuórum sis me

mor,

Episcopus consecrarétur > fugit in Ponti solitúdinem, ubi cum Basílio monástica vitæ instituta condidit, Imperante Juliáno, Nazianzum venit, ubi patrem nonagenarium qui dé" confesceptus ab Arianis, sióni Ariminensi susbcrípserat, adduxit ut subscriptiónem revocaret, eumque monachis et magnæ gregis parti quæ ab ipso descíverat, reconciliavit. Sasimórum Ecclésiæ à Basílio præfectus, ne esset dissidii Basilium inter et Anthimum Tyanensem Epíscopum de Sasimórum oppido, episcopátu cessit; et postquam aliquandiù in Nosocomio ægrótis ministrasset, Nazianzum in auxílium patris

ea conditione

causa

illo vitâ functo, recéde

ret,

Lectio iij.

cu

ram suscepit, et Nonnà matre, quæ nondum in lucem éditum Deo consecrávit. Adolescens, Casaréam primùm deinde Alexandriam, hinc Athé nas, discendi stúdio, perrexit, ubi amicitiam iniit cum Basílio, et ab Atheniensibus eloquéntiæ professor est designátus. In pátriam reversus, baptizátus est. Tum Présbyter à patre, invítus licèt, créatus; mox, ne ab eodem

staurandam hujus civi tátis Ecclésiam missus, Ariános et Apollinaristas expugnávit multisque ab hæresi revocátis, lapídibus ob fidem Trinitátis appetitus, orat pro persecutóribus, et ut seditiosus trahitur ad judicium, sed absolvitur. Tantis perfunctum labóribus Grégorium Petrus Alexandrinus Constantinopolitanorum Epíscopum per epístolas instítuit: at paulò post, mutáto consílio, ad eam se