A. PERSII FLACCI

SATIR Æ.

A. PERSII FLACCI

SATIR Æ.

PROLOGUS.

NEC fonte labra prolui caballino,
Nec in bicipiti somniasse Parnasso
Memini, ut repente sic poeta prodirem:
Heliconidasque pallidamque Pirenen
Illis remitto, quorum imagines lambunt
Hederæ sequaces: ipse semipaganus
Ad sacra vatum carmen affero nostrum.
Quis expedivit psittaco suum χαῖρε,
Picasque docuit verba nostra conari?
Magister artis ingenîque largitor
Venter, negatas artifex sequi voces.
Quod si dolosi spes refulserit nummi,
Corvos poetas et poetridas picas
Cantare credas Pegaseïum nectar.

10

SATIRA I.

66

O curas hominum! o quantum est in rebus inane!
'Quis leget hæc?" Min' tu istud ais?

whe

"Nemo hercule!"

Nemo?

confused meday

.! Sed fas

"Vel duo, vel nemo; turpe et miserabile!" Quare?
Ne mihi Polydamas et Troïades Labeonem
Prætulerint? Nuga. Non, si quid turbida Roma
dipa Elevet, accedas, examenve improbum in illa
Castiges trutina; nec te quæsiveris extra!
Nam Romæ quis non . . . ? ah, si fas dicere
Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere triste 10
Aspexi, ac nucibus facimus quæcunque relictis,
Quum sapimus patruos; tunc, tunc ignoscite. Nolo :
(Quid faciam)? sed sum petulanti splene cachinno.
Scribimus, inclusus numeros ille, hic pede liber,
Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus anhelet.
Scilicet hæc populo, pexusque togaque recenti
Et natalitia tandem cum sardonyche albus,
Sede legee celsa, liquido quum plasmate guttur
Mobile collueris, patranti fractus ocello.
Hic neque more probo videas nec voce serena
Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum
Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu.
Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas?
Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe!
Quo didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel intus
Innata est, rupto jecore, exierit caprificus?

W

En pallor, seniumque! O mores! usque adeone
Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter?
"At pulchrum est digito monstrari et dicier, hic est!
Ten' cirratorum centum dictata fuisse

Pro nihilo pendas?" Ecce inter pocula quærunt

20

30

Romulidæ saturi, quid dia poemata narrent.

Hic aliquis, cui circum humeros hyacinthina læna est
Rancidulum quiddam balba de nare loquutus,
Phyllidas, Hypsipylas, vatum et plorabile si quid,
Eliquat, ac tenero supplantat verba palato.
Assensere viri. Nunc non cinis ille poetæ
Felix? non levior cippus nunc imprimit ossa?
Laudant convivæ nunc non e manibus illis,
Nunc non e tumulo fortunataque favilla

40

Nascentur viola? "Rides," ait, "et nimis uncis
Naribus indulges, an erit qui velle recuset

Os populi meruisse, et cedro digna loquutus,
Linquere nec scombros metuentia carmina, nec thus ?"
Quisquis es, O, modo quem ex adverso dicere feci,
Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit,
Quamquam hæc rara avis est, si quid tamen aptius exit,
Laudari metuam: neque enim mihi cornea fibra est:
Sed recti finemque extremumque esse recuso
Euge tuum et belle. Nam belle hoc excute totum:
Quid non intus habet? Non hic est Ilias Accî

50

Ebria veratro? non, si qua elegidia crudi pephe Dictarunt proceres? non, quicquid denique lectis Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen,

Scis comitem horridulum trita donare lacerna, t Et, Verum, inquis, amo; verum mihi dicite de me.

baldy

Qui pote? Vis dicam? nugaris, quum tibi, calve, aldı
Pinguis aqualiculus protenso sesquipede extet.

O Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit,
Nec manus auriculas imitari mobilis albas,

Nec linguae, quantum sitiat canis Appula, tantum!
Vos, o patricius sanguis, quos vivere fas est

Occipiti cæco, postica occurrite sannæ!

Quis populi sermo est? quis enim, nisi carmina molli Nunc demum numero fluere, ut per leve severos

Effundat junctura ungues? scit tendere versum

60