NEC fonte labra prolui caballino, Nec in bicipiti somniasse Parnasso Memini, ut repente sic poeta prodirem: Heliconidasque pallidamque Pirenen Illis remitto, quorum imagines lambunt Hederæ sequaces: ipse semipaganus Ad sacra vatum carmen affero nostrum. Quis expedivit psittaco suum χαῖρε, Picasque docuit verba nostra conari? Magister artis ingenîque largitor Venter, negatas artifex sequi voces. Quod si dolosi spes refulserit nummi, Corvos poetas et poetridas picas Cantare credas Pegaseïum nectar.
O curas hominum! o quantum est in rebus inane! 'Quis leget hæc?" Min' tu istud ais?
"Vel duo, vel nemo; turpe et miserabile!" Quare? Ne mihi Polydamas et Troïades Labeonem Prætulerint? Nuga. Non, si quid turbida Roma dipa Elevet, accedas, examenve improbum in illa Castiges trutina; nec te quæsiveris extra! Nam Romæ quis non . . . ? ah, si fas dicere Tunc, quum ad canitiem et nostrum istud vivere triste 10 Aspexi, ac nucibus facimus quæcunque relictis, Quum sapimus patruos; tunc, tunc ignoscite. Nolo : (Quid faciam)? sed sum petulanti splene cachinno. Scribimus, inclusus numeros ille, hic pede liber, Grande aliquid, quod pulmo animæ prælargus anhelet. Scilicet hæc populo, pexusque togaque recenti Et natalitia tandem cum sardonyche albus, Sede legee celsa, liquido quum plasmate guttur Mobile collueris, patranti fractus ocello. Hic neque more probo videas nec voce serena Ingentes trepidare Titos, quum carmina lumbum Intrant, et tremulo scalpuntur ubi intima versu. Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas? Auriculis, quibus et dicas cute perditus, ohe! Quo didicisse, nisi hoc fermentum et quæ semel intus Innata est, rupto jecore, exierit caprificus?
En pallor, seniumque! O mores! usque adeone Scire tuum nihil est, nisi te scire hoc sciat alter? "At pulchrum est digito monstrari et dicier, hic est! Ten' cirratorum centum dictata fuisse
Pro nihilo pendas?" Ecce inter pocula quærunt
Romulidæ saturi, quid dia poemata narrent.
Hic aliquis, cui circum humeros hyacinthina læna est Rancidulum quiddam balba de nare loquutus, Phyllidas, Hypsipylas, vatum et plorabile si quid, Eliquat, ac tenero supplantat verba palato. Assensere viri. Nunc non cinis ille poetæ Felix? non levior cippus nunc imprimit ossa? Laudant convivæ nunc non e manibus illis, Nunc non e tumulo fortunataque favilla
Nascentur viola? "Rides," ait, "et nimis uncis Naribus indulges, an erit qui velle recuset
Os populi meruisse, et cedro digna loquutus, Linquere nec scombros metuentia carmina, nec thus ?" Quisquis es, O, modo quem ex adverso dicere feci, Non ego, quum scribo, si forte quid aptius exit, Quamquam hæc rara avis est, si quid tamen aptius exit, Laudari metuam: neque enim mihi cornea fibra est: Sed recti finemque extremumque esse recuso Euge tuum et belle. Nam belle hoc excute totum: Quid non intus habet? Non hic est Ilias Accî
Ebria veratro? non, si qua elegidia crudi pephe Dictarunt proceres? non, quicquid denique lectis Scribitur in citreis? Calidum scis ponere sumen,
Scis comitem horridulum trita donare lacerna, t Et, Verum, inquis, amo; verum mihi dicite de me.
Qui pote? Vis dicam? nugaris, quum tibi, calve, aldı Pinguis aqualiculus protenso sesquipede extet.
O Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit, Nec manus auriculas imitari mobilis albas,
Nec linguae, quantum sitiat canis Appula, tantum! Vos, o patricius sanguis, quos vivere fas est
Occipiti cæco, postica occurrite sannæ!
Quis populi sermo est? quis enim, nisi carmina molli Nunc demum numero fluere, ut per leve severos
Effundat junctura ungues? scit tendere versum
« PredošláPokračovať » |