An Essay on the Pronunciation of the Greek LanguageJ. Murray, 1844 - 309 strán (strany) |
Iné vydania - Zobraziť všetky
Časté výrazy a frázy
accent and quantity accentual marks accentual verses acute accent ancient Apollonius Aristophanes arsis and thesis Athenæus Attic authority barytone circumflex cited consonants corruption dactyl Dionysius diphthong doubt English Erasmians expression Gally give Græc grammarians grave grave accent Greece Greek accents Greek language guage Henninius Herodian Homer iambic infer inscription instance invention lable last syllable Latin lay the accent learned letter long syllable manner manuscripts means metre mode modern Greeks nounced orator oxytone paroxytone particular passage penultimate perhaps poetry poets Primatt probably pronounced pronun pronunciation proparoxytone prose Quinctilian reason recitation rhythm rule says seems short syllable sound speaking spondee suppose theory Thucydides tion trisyllables verse Vossius vowels writers γὰρ δὲ διὰ εἰς ἐν ἐπὶ καὶ κατὰ μὲν οἱ οὐ οὖν περὶ πρὸς τὰ τε τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τῷ τῶν ὡς
Populárne pasáže
Strana 302 - ALL human things are subject to decay, And, when Fate summons, monarchs must obey. This Flecknoe found, who, like Augustus, young Was call'd to empire and had govern'd long, In prose and verse was owned without dispute Through all the realms of Nonsense absolute.
Strana 187 - ... aut proxima extremae aut ab ea tertia. trium porro, de quibus loquor, media longa aut acuta aut flexa erit, eodem loco brevis utique gravem habebit sonum, ideoque positam ante se, id est ab ultima tertiam, acuet.
Strana 64 - Cauneas' clamitabat. Dicamus, si placet, monitum ab eo Crassum, caveret ne iret; non fuisse periturum, J.
Strana 236 - In versu quidem theatra tota exclamant, si fuit una syllaba brevior, aut longior. Nec vero multitude pedes novit, nec ullos numeros tenet : nec illud, quod offendit, aut cur, aut in quo offendat, intelligit : et tamen omnium loogitudinum et brevitatum in sonis, sicut acutarum graviumque vocum, judicium ipsa qatura in auribus nostris collocavit.
Strana 86 - Nam vox ut nervi, quo remissior, hoc gravior et plenior, quo tensior, hoc tenuis et acuta magis est. Sic ima vim non habet, summa rumpi periclitatur.
Strana 107 - Sed accentue quoque, cum rigore quodam, tum similitudine ipsa, minus suaves habemus ; quia ultima syllaba nee acuta unquam excitatur nec flexa circumducitur sed in gravem vel duas graves cadit semper. Itaque tanto est sermo Graecus Latino iucundior, ut nostri poetae, quotiens dulce carmen esse...
Strana 265 - Nam si quis minorem glorise fructum putat ex Grsecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat, propterea quod Grseca leguntur in omnibus fere gentibus. Latina suis finibus, exiguis sane, continentur.
Strana 232 - Spondeos stabiles in jura paterna recepit Commodus et patiens, non ut de sede secunda Cederet aut quarta socialiter.
Strana 228 - Omnis structure ac dimensio et copulatio vocum constat aut numeris (numeros pvBnovc accipi volo) aut /ut-rpu, id est, dimensione quadam. Quod etiam si constat utrumque pedibus, habet tamen non simplicem differentiam. Nam rhythmi, id est, numeri, spatio temporum constant ; metra etiam ordine : ideoque alterum esse quantitatis videtur, alterum qualitatis.
Strana 225 - ... sit autem in primis lectio virilis et cum suavitate quadam gravis, et non quidem prosae similis, quia et carmen est et se poetae canere testantur, non tamen in canticum dissoluta nec plasmate, ut nunc a plerisque fit, effeminata, de quo genere optime C. Caesarem praetextatum adhuc accepimus dixisse: 'si cantas, male cantas, si legis, cantas.