ཅསར་ར་”ར“ར་ར་་་

AD ALBIUM TIBULLUM. ODE XXXIII.

A

Lbi, ne doleas plus nimio, memor
Immitis Glyceræ, neu miferabiles

Decantes elegos, cur tibi junior
Læfa præniteat fide.

Infignem tenui fronte Lycorida
Cyri torret amor : Cyrus in afperam
Declinat Pholoën: fed prius Appulis
Jungentur capreæ lupis,

Quam turpi Pholoë peccet adultero.
Sic vifum Veneri; cui placet impares
Formas, atque animos fub juga ahenea
Sævo mittere cum joco.

Ipfum me melior cum peteret Venus,
Grata detinuit compede Myrtale
Libertina, fretis acrior Adriae

Curvantis Calabros finus.

IN EPICUREOS. ODE XXXIV.

Arcus Deorum cultor, & infrequens,

Panfanientia dum fapientiæ

Confultus erro; nunc retrorfum
Vela dare, atque iterare curfus

Cogor relictos: namque Diespiter
Igni corufco nubila dividens,

Plerumque per purum tonantes
Egit equos, volucremque currum ;

Mutare, & infignem attenuat Deus,

Obfcura promens. Hinc apicem rapax
Fortuna cum ftridore acuto

Suftulit; hic pofuiffe gaudet.

AD FORTUNAM. ODE XXXV.

Diva, gratum quæ regis Antium,
Præfens vel imo tollere de gradu
Mortale corpus, vel fuperbos
Vertere funeribus triumphos :

Te pauper ambit follicita prece
Kuris colonus; te dominam æquoris,
Quicunque Bithyna laceffit
Carpathium pelagus carina.

Te Dacus afper, te profugi Scythæ,
Urbefque, gentefque, & Latium ferox,
Regumque matres barbarorum, &
Purpurei metuunt tyranni:

Injuriofo ne pede proruas

Stantem columnam; neu populus frequens

Ad arma ceffantes, ad arma

Concitet, imperiumque frangat.

Te femper anteit fæva neceffitas,
Clavos trabales, & cuneos manu
Geftans ahena: nec feverus

Uncus abeft, liquidumque plumbum.

Te fpes, & albo rara fides colit

Velata panno; nec comitem abnegat,

10

15

5

10

15

20

Utcunque mutata potentes

Vefte domos inimica linquis :

At vulgus infidum, & meretrix retro
Perjura cedit: diffugiunt, cadis

Cum fæce ficcatis, amici,

Ferre jugum pariter dolofi.

Serves iturum Cæfarem in ultimos

25

Orbis Britannos, & juvenum recens

30

Examen, Eois, timendum

Partibus, Oceanoque rubro.

Eheu, cicatricum & fceleris pudet,

Fratrumque. Quid nos dura refugimus
Etas? quid intactum nefasti

Liquimus? unde manus juventus

Metu Deorum continuit ? quibus
Pepercit arisô utinam nova

Incude diffingas retusum in
Maffagetas, Arabafque ferrum.

ར་.ར་་ར་་ར་འ

IN NUMIDE REDITU M. ODE XXXVI.

T thure, & fidibus juvat

E Placare, & vituli fanguine debito

Cuftodes Numidæ Deos:

Qui nunc Hefperia fofpes ab ultima, Caris multa fodalibus,

Nulli plura tamen dividit ofcula,

Quam dulci Lamiæ ; memor

Actæ non alio rege puertiæ,

Mutatæque fimul togæ.

Creffa ne careat pulchra dies nota:

Neu promptæ modus amphora,

5

10

Neu morem in Salium fit requies pedum :

Neu multi Damalis meri

Baffum Threïcia vincat amyftide:

Neu defint epulis rofæ,

Neu vivax apium, neu breve lilium. Omnes in Damalin putres

Deponent oculos: nec Damalis novo Divelletur adultero,

Lafcivis ederis ambitiofior.

N

AD SODALES. ODE XXXVII.

Unc eft bibendum, nunc pede libero
Pulfanda tellus nune Saliaribus

Ornare pulvinar Deorum

Tempus erat dapibus, fodales.

Antehac nefas depromere Cæcubum
Cellis avitis; dum Capitolio

Regina dementes ruinas,

Funus & imperio parabat,

Contaminato cum grege turpium

Morbo virorum: quidlibet impotens

Sperare, fortunaque dulci

Ebria. Sed minuit furorem
Vix una fofpes navis ab ignibus:
Mentemque lymphatam Mareotico
Redegit in veros timores

Cæfar, ab Italia volantem
Remia adurgens, (accipiter velut
Molles columbas, aut leporem citus
Venator in campis nivalis
Amonix) daret ut catenis