Entered according to Act of Congress, in the year 1831, by
In the Clerk's Office of the District Court of Massachusetts.
SEMPER ego auditor tantùm? nunquamne reponam, Vexatus toties rauci Theseïde Codri?
Impune ergò mihi recitaverit ille togatas,
Hic elegos? impune diem consumpserit ingens Telephus? aut summi plenâ jam margine libri Scriptus et in tergo, nec dum finitus, Orestes?
Nota magis nulli domus est sua, quàm mihi lucus Martis, et Æoliis vicinum rupibus antrum Vulcani. Quid agant venti, quas torqueat umbras Eacus, unde alius furtivæ devehat aurum Pelliculæ, quantas jaculetur Monychus ornos, Frontonis platani, convulsaque marmora clamant Semper, et assiduo ruptæ lectore columnæ. Exspectes eadem a summo minimoque poëtâ
Et nos ergò manum ferulæ subduximus, et nos Consilium dedimus Sullæ, privatus ut altum Dormiret. Stulta est clementia, quum tot ubique Vatibus occurras, perituræ parcere chartæ.
Cur tamen hoc potiùs libeat decurrere campo, Per quem magnus equos Auruncæ flexit alumnus, Si vacat, et placidi rationem admittitis, edam. Quum tener uxorem ducat spado, Mævia Tuscum Figat aprum, et nudâ teneat venabula mammâ ; Patricios omnes opibus quum provocet unus,
Quo tondente gravis juveni mihi barba sonabat; Quum pars Niliacæ plebis, quum verna Canopi Crispinus, Tyrias humero revocante lacernas, Ventilet æstivum digitis sudantibus aurum, Nec sufferre queat majoris pondera gemmæ: Difficile est Satiram non scribere. Tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, Causidici nova quum veniat lectica Mathonis Plena ipso? post hunc magni delator amici, Et citò rapturus de nobilitate comesâ,
Quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat Carus, et a trepido Thymele submissa Latino?— Quid referam, quantâ siccum jecur ardeat irâ,
Quum populum gregibus comitum premit hic spoliator
Pupilli prostantis? et hic damnatus inani
Judicio (quid enim salvis infamia nummis ?)
Exsul ab octavâ Marius bibit, et fruitur dîs
Iratis; at tu, victrix provincia, ploras?
Hæc ego non credam Venusinâ digna lucernâ? Hæc ego non agitem? Sed quid magis Heracleas, Aut Diomedeas, aut mugitum Labyrinthi, Et mare percussum puero, fabrumque volantem? Quum leno accipiat mochi bona, si capiendi Jus nullum uxori, doctus spectare lacunar, Doctus et ad calicem vigilanti stertere naso; Quum fas esse putet curam sperare cohortis Qui bona donavit præsepibus, et caret omni Majorum censu, dum pervolat axe citato Flaminiam; (puer Automedon nam lora tenebat, Ipse lacernatæ quum se jactaret amica) Nonne libet medio ceras implere capaces Quadrivio? quum jam sextâ cervice feratur Hinc atque inde patens, ac nudâ pænè cathedrâ, Et multùm referens de Mæcenate supino Signator, falso qui se lautum, atque beatum Exiguis tabulis, et gemmâ fecerat udâ? Occurrit matrona potens, quæ, molle Calenum Porrectura, viro miscet sitiente rubetam, Instituitque rudes melior Locusta propinquas Per famam et populum nigros efferre maritos. Aude aliquid brevibus Gyaris et carcere dignum, Si vis esse aliquis: probitas laudatur et alget. Criminibus debent hortos, prætoria, mensas, Argentum vetus, et stantem extra pocula caprum.
Quem patitur dormire nurûs corruptor avaræ, Quem sponsæ turpes, et prætextatus adulter? Si natura negat, facit indignatio versum, Qualemcunque potest, quales ego, vel Cluvienus. Ex quo Deucalion, nimbis tollentibus æquor, Navigio montem ascendit, sortesque poposcit, Paulatimque animâ caluerunt mollia saxa, Et maribus nudas ostendit Pyrrha puellas:
Quidquid agunt homines, votum, timor, ira, voluptas, Gaudia, discursus, nostri est farrago libelli.
Et quando uberior vitiorum copia? quando
Major avaritiæ patuit sinus? alea quando
Hos animos? Neque enim loculis comitantibus itur Ad casum tabulæ, positâ sed luditur arcâ. Prælia quanta illic dispensatore videbis Armigero! Simplexne furor sestertia centum Perdere, et horrenti tunicam non reddere servo? Quis totidem erexit villas? quis fercula septem Secreto cœnavit avus? Nunc sportula primo Limine parva sedet, turbæ rapienda togatæ. Ille tamen faciem priùs inspicit, et trepidat, ne Suppositus venias, ac falso nomine poscas. Agnitus accipies. Jubet a præcone vocari Ipsos Trojugenas: nam vexant limen et ipsi Nobiscum. Da prætori, da deinde tribuno!
Sed libertinus prior est. Prior, inquit, ego adsum. Cur timeam, dubitemve locum defendere, quamvis Natus ad Euphraten, molles quod in aure fenestræ Arguerint, licèt ipse negem? Sed quinque tabernæ Quadringenta parant. Quid confert purpura major Optandum, si Laurenti custodit in agro
Conductas Corvinus oves? Ego possideo plus Pallante et Licinis. Exspectent ergo tribuni : Vincant divitiæ: sacro nec cedat honori,
Nuper in hanc urbem pedibus qui venerat albis ; Quandoquidem inter nos sanctissima Divitiarum Majestas; etsi, funesta Pecunia, templo
Nondum habitas, nullas nummorum ereximus aras Ut colitur Pax, atque Fides, Victoria, Virtus, Quæque salutato crepitat Concordia nido.
Sed quum summus honor finito computet anno, Sportula quid referat, quantum rationibus addat; Quid facient comites, quibus hinc toga, calceus hinc est, Et panis, fumusque domi? Densissima centum
Quadrantes lectica petit, sequiturque maritum Languida, vel prægnans, et circumducitur uxor. Hic petit absenti, notâ jam callidus arte, Ostendens vacuam et clausam pro conjuge sellam. Galla mea est, inquit. Citiùs dimitte. Moraris ? Profer, Galla, caput. Noli vexare; quiescit.
Ipse dies pulchro distinguitur ordine rerum : Sportula, deinde forum, jurisque peritus Apollo, Atque triumphales, inter quas ausus habere Nescio quis titulos Ægyptius atque Arabarches.- Vestibulis abeunt veteres lassique clientes, Votaque deponunt, quanquam longissima cœnæ
Spes homini. Caules miseris atque ignis emendus. Optima silvarum interea pelagique vorabit Rex horum, vacuisque toris tantùm ipse jacebit. Nam de tot pulchris, et latis orbibús, et tam Antiquis, unâ comedunt patrimonia mensâ. Nullus jam parasitus erit! Sed quis ferat istas Luxuriæ sordes? Quanta est gula, quæ sibi totos Ponit apros, animal propter convivia natum! Prena tamen præsens, quum tu deponis amictus Turgidus, et crudum pavonem in balnea portas. Hinc subitæ mortes, atque intestata senectus. It nova, nec tristis, per cunctas fabula cœnas: Ducitur iratis plaudendum funus amicis.
Nil erit ulterius, quod nostris moribus addat Posteritas: eadem cupient facientque minores. Omne in præcipiti vitium stetit. Útere velis; Totos pande sinus. Dicas hîc forsitan, unde Ingenium par materiæ ? unde illa priorum Scribendi quodcunque animo flagrante liberet Simplicitas, cujus non audeo dicere nomen? Quid refert dictis ignoscat Mucius, an non? Pone Tigellinum: tædâ lucebis in illâ, Quâ stantes ardent, qui fixo gutture fumant, Et latum mediâ sulcum diducis arenâ. Qui dedit ergo tribus patruis aconita, vehatur Pensilibus plumis, atque illinc despiciat nos? Quum veniet contrà, digito compesce labellum: Accusator erit, qui verbum dixerit, hic est. Securus licet Enean Rutulumque ferocem Committas: nulli gravis est percussus Achilles, Aut multùm quæsitus Hylas urnamque secutus. Ense velut stricto quoties Lucilius ardens
« PredošláPokračovať » |