M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque, ed. R. Kühner |
Časté výrazy a frázy
Academ Adnot Adnotata aegritudine aegritudo Aesopus alii aliq animi animo animorum animus Aristoteles beate Beier Bentl Bentleius bonis bonum Bouh Bremi caussa certe cett Cicero Ciceronem Ciceronis Clav Codd coni corpore corporis cuius Davis Davisius deus dicitur dolorem eius Ennius Epicuri Epicurus Ernesti Ernestius esset Gebh Goerenz Graeci Gramm Homerum igitur illa ille illud infra ipsa ipsum Lall Legg Male mali malis malum medicina mihi mors mortem natura necesse Neide neque nihil Ochsner Offic omnibus Orat Orellius particula Peripatetici perturbationes philosophia Plato posse possit potest pronomen Pythagorae quum Ramshorn Lat ratio ratione recte Ruhnken saepe sapiens sapientem satis Schuetz Scil semper sententia sine sint sive Socrates solum Stoici Stoicorum summum supra tamen Terent Theophrastus verba vett videtur virtus virtute vita vitae vitam beatam vulg Vulgo Wolfius καὶ
Populárne pasáže
Strana 177 - Nunc autem, simul atque editi in lucem et suscepti sumus, in omni continuo pravitate et in summa opinionum perversitate versamur, ut paene cum lacte nutricis errorem suxisse videamur.
Strana 236 - Nee vero illud non eruditorum temporum argumentum est, quod et deorum pulvinaribus et epulis magistratuum fides praecinunt, 10 quod proprium eius fuit, de qua loquor, disciplinae. Mihi quidem etiam Appii Caeci carmen, quod valde Panaetius laudat epix.stula quadam, quae est ad Q.
Strana 83 - Nee vero deus ipse, qui intelligitur a nobis, alio modo intelligi potest, nisi mens soluta quaedam et libera, segregata ab omni concretione mortali, omnia sentiens et movens, ipsaque praedita motu sempiterno.
Strana 149 - Labor est functio quaedam vel animi vel corporis gravioris operis et muneris, dolor autem motus asper in corpore, alienus a sensibus.
Strana 235 - in Victor's description of the Tenth Region of Rome under Valentinian. * Cicero refers twice to this important passage in Cato's Antiquities : " Gravissimus auctor in Originibus dixit Cato, morem apud majores hunc epularum fuisse, ut deinceps, qui accubarent, canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes. Ex quo perspicuum est, et cantus tum fuisse rescriptos vocum sonis, et carmina.
Strana 47 - Ut multi ante veteres, proximo autem Aristoxenus, musicus idemque philosophus, ipsius corporis intentionem quandam ; velut in cantu et fidibus quae harmonia dicitur, sic ex corporis totius natura et figura, varios motus cieri, tamquam in cantu sonos.
Strana 347 - Quae regio, quae ora, qui locus Graeciae, quae species formaque pugnae, quae acies, quod remigium, qui motus hominum, qui ferarum non ita expictus est, ut, quae ipse non viderit, nos ut videremus, effecerit?
Strana 260 - Etenim ipsae se impellunt, ubi semel a ratione discessum est, ipsaque sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens nee reperit locum consistendi.
Strana 221 - Theophrastus autem moriens accusasse naturam dicitur, quod cervis et cornicibus vitam diuturnam, quorum id nihil interesset, hominibus, quorum máxime interfuisset , tam exiguam vitam dedisset; quorum si aetas potuisset esse longinquior, futurum fuisse ut omnibus perfectis artibus omni doctrina hominum vita erudiretur.
Strana 81 - Mihi vero ne haec quidem notiora et illustriora carere vi divina videntur, ut ego aut poetam grave plenumque carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu putem fundere...