Ut tuto ab atris corpore viperis Dormirem et ursis; ut premerer sacrâ Lauroque, collatâque myrto, Non sine Dîs animosus infans. Vester, Camenæ, vester in arduos Seu liquida placuere Baiæ : Non me Philippis versa acies retro, Nec Siculâ Palinurus undâ. Utcumque mecum vos eritis, Insanientem navita Bosporum lib ens Tentabo, et arentes arenas Litoris Assyrii viator. Visam Britannos hospitibus feros, Et lætum equino sanguine Concanum ; Visam pharetratos Gelonos, Et Scythicum inviolatus amnem. Vos Cæsarem altum, militiâ simul Me vierou animoso Dormir pasmados so el hojoso leño, Y verde sierpe mi tranquilo sueño, Mi cuerpo y fresco mirto rodeado. Do quier que corro, Musas celestiales, Ó de Báyas me encanten los raudales, ó de Tíbur las plácidas colinas. Beber en vuestra fuente, Danzar en torno guareció mi vida ; Vuestra diestra potente Salvóme de Filípos en la huida, Y del árbol tirano, De Palinuro y golfo siciliano. Osado marinero, Con vosotras al Bósforo mugiente, Intrépido viajero Á los desiertos de la Siria ardiente Gustoso iré y seguro, Y adonde el Tánais rueda el cristal puro. Veré en su suelo frio Al escita sus flechas ostentando ; Veré al britano impío Al indefenso huésped devorando; Veré al Concano aleve, Que sangre de caballo alegre bebe. En las grutas Pimpleas Fessas cohortes reddidit opidis, Finire quærentem labores, Pierio recreatis antro. Vos lene consilium et datis, et dato Gaudetis almæ. Scimus ut impios Titanas immanemque turmam Fulmine sustulerit caduco Qui terrram inertem, qui mare temperat Divosque, mortalesque turbas Imperio regit unus æquo. Magnum illa terrorem intulerat Jovi Fidens juventus horrida brachiis, Fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo. Sed quid Typhoeus et validus Mimas, Aut quid minaci Porphyrion statu; Quid Rhœtus, evulsisque truncis Enceladus, jaculator audax, Contra sonantem Palladis ægida Possent ruentes? Hinc avidus stetit A Augusto hacéis con vuestros sacros dones Del mando las tareas Desde el punto olvidar, que las legiones De la guerra cansadas Retorna á sus pacíficas moradas. En la alma mansedumbre Os gozáis, Diosas, que inspirasteis ántes. Sabemos como hundió de los gigantes Jove en el Orco la ambicion proterva. En provida equidad el alto cielo Las sombras tristes, y clavado el suelo Y calma el mar que airado agitó el viento. Del gran dios á la corte consternada La juventud impía, Que en su valor y fuerzas confiada Levantar anhelosa Tentó el enorme Pélion sobre el Osa. Mas el fuerte Mimante, Ni Porfirio de bárbara estatura, Ni Reco amenazante, Ni de Tifeo la arrogancia dura, Ni árboles arrancando, Y cual flechas Encélado lanzando, Contra el potente escudo ¿Qué valdrian de Pálas la guerrera? Vis consili expers mole ruit suâ. Vim temperatam Di quoque provehunt Omne nefas animo moventes. Testis mearum centimanus Gyges Sententiarum, notus et integræ Tentator Orion Dianæ, Virgineâ domitus sagittâ. Injecta monstris terra dolet suis; Missos ad Orcum; nec peredit Impositam celer ignis Ætnam: Incontinentis nec Tityi jecur Relinquit ales, nequitiæ additus |