Obrázky na stránke
PDF
ePub

Magistratus et Judices in puniendis reis qua æquitate,

quove animo se gerere debeant, 152, 153.
Virtutes veræ iis necessariæ, ut recte consulant rebus

humanis, 155.
De puniendis sceleribus, 91.
Monachi otio ad pietatem, non ad ignaviam utantur;et

si Ecclesia eorum operam desideret, ne detrectent,

48.
Sanctimonialium objurgatio, et scripta ipsis Regula, 211.

De virgioitatis velo, 150.
De votis persolvendis, 127, 220, 262.
Divites Christiani quomodo divitiis uti debeant, 130, 157.

An liceat mulieri, inscio viro, bona sua distribuere, 262.
De virtutibus :

Quænam virtutes veræ, 155.
De fide in Christum semper ad salutem necessaria, 102.

Parvulis in baptismo prodest offerentium fides, 98,

193.
De spe bene vivendi non in propriis viribus, sed in Deo

collocanda, 218.
De Charitate, quæ sola justitia impletur, 147,
Non esse in hac vita virtutem nisi diligere quod dili-

gendum est, id est Deum, 155.
De mutua inter amicos benevolentia, 192.
De fraterna correctione, 210.
De reprehensione Petri a Paulo, 28, 40, 82, 180.
De Eleemosyna, 126.
De orando Deo, 130.
De Continentia, 259.
De patientia in adversis, 99, 111, 203, 210, 244, 264.
De toleranda adversa valetudine, 38.
De Pænitentia, 91, 153. Poenitentia Petri, 54.

De Tristitia sancta, 248.
De vitiis :
An omnia peccata sint paria, 104, 167. Peccata ne sint

impunita, 91. Deum pro peccato temporalinon injuste

rependere supplicium æternum, 102.
De Calumnia et quomodo illi occurrendum, 125.
De Contentionibus, 22.
Curiositate et vane scientiæ appetitu, 118.
Discordia, 68, 73.
Ebrietate, 22, 29.
Furto, et restitutione rei ablatæ, 153.
Homicidio, 47.
Impudicitia, 259.
Judicio temerario, 78.
Ira, 9, 38.
Laudis humanæ appetitu, 22, 231.
Mendacio officioso, 28, 75, 82, 180.
Ornatu superfluo, fucis et inauribus, 245.

Peccato in Spiritum sanctum, 185.
Perjurio, 47, 157.
Scandalis; quod iis pios perturbari non oportet, 77, 78,

208.
De Superbia, 22.
De suspicione vitanda, 225.

EPISTOLÆ PHILOSOPHICÆ.
De Academicis, 1.
De Ideis rerum, et differentiis sensibilibus, 9, 14.
De intellectu, memoria et phantasiis, 6, 7,
De somniis et nocturnis imaginibus, 8, 9.
De Anima corpore soluta, deque visis prodigiosis, 159,

162.
An sit quoddam animæ corpus, 13.
Quomodo animi nostri modus a spiritibus sentiantur, et

quomodo ab iis ingerantur cogitationes et somnia, 9.
De fato contra Mathematicos, 246.
Quæstiones Philosophoruin et Oratorum sæcularium

non decore tractari ab Episcopis, neque utiliter
disci, 111, 118.

EPISTOLÆ HISTORICÆ.
De obsessa et capta Roma per Alaricum, 99, 123.
De Galliarum, Hispaniarum, aliarumque regionum vas.

tatione, 111.
De Vastatione Africæ, bellum gerente Bonifacio, 171.
De Judiciis habitis in Cæciliani episcopi causa adversus

Donatistas, 48, 88, 89, 93, 105, 141, 185.
De Collatione Carthaginensicum Donatistis, 128,129,141.
De Conciliis in Pelagianos habitis, deque istorum bære.

ticorum damnatione, 175, 176, 181, 182, 186, 190,

191, 215.
Imperatorum sanctio in eosdem, 201.
De S. Marcellini et ejus fratris nece, 151.

De cæde Suffectanorum Martyrum, 50.
De electione Cælestini in Rom. Pontificem, 209.

EPISTOLÆ VARIÆ.
Consolatoriæ, 111, 254, 263.
Objurgatoriæ, 85, 220, 259.
Laudatoriæ ab Aug. 27, 31, 110, 200, 229, 263.
Laudatoriæ ad Aug. 25, 109, 121, 135, 154, 216, 223,

226, 230, 260.
De Auctoritate scriptorum Ecclesiasticorum, 143.
De translatione Scripturarum facta ab Hieronymo, 28,

71, 75.
De libro Hieronymi, de Scriptoribus Ecclesiasticis, 40.
De Hieronymo, ac illius cum Ruffino discordia, 68, 73.
De liberalibus disciplinis, 101.

Quomodo, et quo fine studendum, 118.
De voce Deo Gratias, 41.

ADDENDA AD APPENDICEM TOMI II.
EPISTOLA CONSOLATORIA S. AUGUSTINI et proprium creditum suum recipere decuerat creditorem,
AD PROBUM (a).

et nihilominus creditori suo gratias agere mutuantem. In
1. Charitatis tuæ scripta percepi, quibus animum tuum Job legimus, quam sequamur, devotissimam vocem : Do-
ad dolorem commotum de biliæ dormitione cognovi. Non minus dedit, inquit, Dominus abstulit; sicut Domino placuit,
aliud principaliter admiratus sum, quam christiani pecto- ita factum est : sit nomen Domini benedictum (Job 1, 21).
ris in te jactatam fuisse virtutem, utaninum flecteres ad 2. Patris ergo non erat sola consolatio, quod contra lu-
dolorem.Stupeo murum fidei penetratum vulneribusorbi- crum nemo plangere debeat, cum alienis reddiderit
tatis, quem sopire debuerat spes resurrectionis et regni alienum ; quia fas non erat apud alium retineri, quod
celestis. Nunquam spes cum dolore concordat, nec fides domino suo fuerat necessarium : additur consolationis
sentiet aliquando quamcumque jacturam. Resurgere cre- alia providentia, quæ jaculis orbitatis occurreret. Invi-
dimus nostros,et plangimus!'Quid faceremus,si mori tan- dere deberemus de sæculo recedentibus, si sæculi con-
tummodo sine resurrectione præciperet Deus ? Voluntas trarias inimicitias sentiremus. Plangimus domini bene.
utique ejus sufficeret ad solatium, cui nullum præponen- ficia, qui novit iofirmitati nostræ dare quod præstet.
dum scimus affectum.

Quod dederat tulit, quicreavit : quis Adhuc videre volebas miseram laborare ? Ad quid chris-
erat alius'plangere ? Quod ad tempus acceperas, commo- tianam et fidelem animam putas intra carcerem mundi
daverat ut haberes, quantocumque tempore voluis et, et diu remorari ; cui totus mundus naufragio est, tantas
cum vellet rursus auferret. Nihil abstulittuum, cum suum totque impugnationes diaboli, tot corporis bella, tot
recipere dignatus est :

sæculi clades evasisse ? Lacrymas fundis, quasi nescie-
1 Forte, curat alienum.

ris quid in te ipso quotidie patiaris. Contra lacrymas
(a) Hancinscriptionem in veteri codice Cassinensis abba- ejus pugnant lacrymæ tuæ ; et amor tuus amori ejus
tiæ gerit; sed stilus clamat non esse Aug. - PP. Benedi. fletum non habet parem. Non deseruit, sed præcessit ;
ctiniet GG.eam ad finem tomi decimi male rejecerunt. M. et ne doleret excedentem patrem, suscipere festinavit.

FINIS TOMI SECUNDI.

Valleguidonensi. – Ex Typis L. BARNÉOUD et Clo,

/ THIS A

DOES NOT CARAMETE
OUTSIDE THE LOR-

7

« PredošláPokračovať »