*

nam, etsciéntiam doce me ;* quia mandátis tuis crédidi Priusquam humiliárer, ego delíqui : proptereà elóquium tuum custodívi. Bonus es tu ; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.

Multiplicáta est super me iniquitas superbórum:*ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.

Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego verò legem tuam meditátus sum.

Bonum mihi quia humiliasti me; * ut discam justificatiónes tuas.

Bonum mihi lex oris tui* super míllia auri et argenti. Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intellectum, et discam mandáta tua.

tum in justificatiónibus tuis, ut non confundar.

*

Ant. Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam, Dómine.

si man

Capitulum. (1. Joan. 2.) In hoc scimus quóniam cognovimus Deum, dáta ejus observémus. Qui dicit se nosse eum, et mandáta ejus non custódit, mendax est, et in hoc véritas non est: qui autem servat verbum ejus, vere in hoc cáritas Dei perfecta est.

R.br. Inclina cor meum, Deus,* In testimónia tua. Inclína, V. Averte óculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me, * In testimónia tua. Glória Patri. Inclína.

V. Deduc me in sémitam mandatórum tuórum; R. Quia ipsam vólui. Ps. 118. Collecta conveniens.

AD SEXTAM.

Ant. 2. D. Inclinávi.

EX PSALMO 118.

Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; * ego autem exercébor in mandátis tuis,

Convertantur mihi timentes te, * et qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculá

ániina mea, * et in verbum tuum supersperávi.

Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicentes: Quando consoláberis me?

Quia factus sum sicut uter in pruína; * justificatiónes tuas non sum oblitus.

Quot sunt dies servi tui?* quando fácies de persequéntibus mejudicium?

Tabéscere me fecit zelus meus; *quia obliti sunt ver ba tua inimíci mei.

Ignítum eloquium tuum vehementer;* et servus tuus dilexit illud.

Adolescentulus sum ego, et contemptus : * justificatiónes tuas non sum oblítus.

Justítia tua, justítia in æternum ; * et lex tua véritas. Tribulatio et angústia invenérunt me: *mandáta tua meditátio mea est.

Equitas testimónia tua in mternum : intellectum da mihi, et vivam.

DIVISIO PSALMI 118.

CLAMAVI in toto corde meo, exaudi me, Dómine : * justificatiónes tuas requíram,

Clamávi ad te, salvum me fac; *ut custódiam mandáta tua.

Prævéni in maturitáte, et

Pax multa diligéntibus legem tuam; et non est illis scándalum.

salutáre

Expectábam
Dómine; et man-

tuum,

dáta tua dilexi.

*

Dómine; * et lex tua meditátio mea est.

Vivet ánima mea, et laudábit te; * et judícia tua adjuvábunt me.

Errávi sicut ovis quæ périit: * quære servum tuum, quia mandáta tua non sum oblitus.

Ant. Omnia mandáta tua æquitas: pax multa diligéntibus legem tuam, Dómine.

Capitulum. (1. Tim. 1.) FINIS præcepti est cáritas de

corde et consciéntià puro, bonà, et fide non fictà.

*

conspectu. Glória Patri. Omnes.

V. Custodívit ánima mea testimónia tua, R. Et dilexit ea vehementer. Ps. 118. Collecta conveniens. AD VESPERAS.