Deus de cœlo prospexit super fílios hóminum, ut vídeat si est intélligens, aut requírens Deum.

*

Ömnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt : non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.

Nonne scient omnes qui operantur iniquitátem,*qui dévorant plebem meam ut cibum panis?

Deum non invocavérunt:* illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.

Quóniam Deus dissipávit ossa eórum qui hominibus placent:* confúsi sunt, quóniam Deus sprevit eos.

Quis dabit ex Sion salutáre Israel? * cùm convérterit Deus captivitátem plebis suæ, exultábit Jacob, et lætábitur Israel.

PSALMUS 72.

QUAM bonus Israel Deus * his qui recto sunt corde! Mei autem penè moti sunt pedes, penè effúsi sunt gressus mei;

Quia zelávi super iníquos,

liberávit me.

Convértere, ánima mea, in réquiem tuam; * quia Dó

minus benefécit tibi; Quia erípuit ánimam meam de morte, * óculos meos à lácrymis, pedes meos à lapsu.

Placébo Dómino * in regióne vivórum.

Ant. Convértere, ánima mea, in réquiem tuam; quia Dóminus benefécit tibi.

Ant. 8. G. Levávi.

PSALMUS 120.

nostrum.

PSALMUS 123.

*

NISI quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israel; nisi quia Dóminus erat in nobis,

Cùm exurgerent hómines in nos, * fortè vivos deglu— tissent nos.

Cùm irascerétur furor eórum in nos,* fórsitan aqua absorbuisset nos.

Torrentem

*

tes, unde véniet auxílium mihi.

Auxílium meum à Dómino, * qui fecit cœlum et ter

Benedictus Dóminus,* qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.

Anima nostra sicut passer erepta est * de láqueo venántium.

Láqueus contrítus est; * et nos liberáti sumus.

Adjutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit

cœlum et terram.

Ant. Adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum et terram.

Ant. 5. a. Magnificávit Dóminus.

PSALMUS 125.

In convertendo Dóminus captivitátem Sion,* facti sumus sicut consoláti.

Tunc replétum est gáudio os nostrum,* et lingua nostra exultatióne.

Tunc dicent inter gentes:* Magnificávit Dóminus fácere cum eis.

in die Je

Exinaníte,

liórum Edom, rúsalem; Qui dicunt exinaníte * usque ad fundamentum in ea.

*

Fília Babylonis mísera : beátus qui retríbuet tibi retributiónem tuam, quam retribuisti nobis.

Beátus qui tenébit, *etallídet, párvulos tuos ad petram.

Ant. Adhæreat lingua mea fáucibus meis, si non proposúero Jerúsalem in principio lætitiæ meæ.

Capitulum. (1. Petr. 1.) NUNC non videntes, créditis: credentes autem, exultábitis lætitià inenarrábili et glorificátà, reportantes finem fidei vestræ, salútem animárum

HYMNUS.

JACTAMUR heu quot flúcti

bus!

Spes una de cœlis nitet:
Illuc et ora tóllimus,
Et mittimus suspíria.

Tu vota præcurris, Pa

ter,

Magnamque protendis ma

num :

Jam fulta tanto róbore
Surgit potens infirmitas.

QUÆ sæva nos premunt
mala

Vinces, malis potentior:
Te nostra dura séntiet
Mens servitútis víndicem.

QUIN vile corpus, Filii
Fulgore donábis tui:

At illa venális patet
Multo labóre glória.

FELIX labor quem récrcas
Tam spléndidà rerum vice!
Fletu quis æternum brevi
Neget pacisci gaudium?
SIT laus Patri, laus Fílio:
Utrumque qui nectis, Deus
Utríque compar, sit tibi
Laus sempiterna, Spíritus.
Amen.

✯. Ad te, Dómine, clamávi totà die R. Lætífica ánimam servi tui. Ps. 85. · Ad Magníficat, Ant. 5. C. Magníficat ánima mea Dóminum, et exultávit spíritus meus in Deo salutári meo. Luc. 1.

Preces, si dicendæ sint, et Suffragia, habentur infrà in Ordinario Breviarii. Collecta, quando propria non assignatur, dicitur de Dominica præcedenti et sic in aliis Feriis. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. D. Justum.

Quóniam non est in morte, qui memor sit tuî: * in inferno autem quis confitébitur tibi?

Laborávi in gémitu meo lavabo per síngulas noctes lectum meum :* lácrymis ineis stratum meum rigábo.

Turbátus est à furóre óculus meus : * inveterávi inter omnes inimícos meos.

Discédite à me omnes qui operámini iniquitátem ; quóniam exaudívit Dóminus vocem fletûs mei.

Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam : * Dóminus oratiónem meam suscépit.

Erubescant et conturbentur vehementer omnes, inimíci mei : * convertantur et erubescant valde velóciter.

PSALMUS 7.

DOMINE Deus meus, in te sperávi✶ salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me;

Nequando rápiat ut leo ánimam meam, * dùm non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.

Dómine Deus meus, si feci istud; * si est iníquitas in mánibus meis;

Si reddidi retribuéntibus mihi mala,* décidam méritò ab inimicis meis inánis.

Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, * et glóriam