Veridico Latium qui regis ore forum, Et satius tenues ducere credis acos? Quæ pueri domino non prohibente vorent? 2. Latium. Hoc est, qui Romæ de jure respondes. XCVII. 3. Materne. Cujus meminit lib. II, epigr. LXXIV, et lib. I, epigr. Municipi, etc. Mihi concivi tuo et συμπατριώτῃ meditanti patriam, et Bilbilim meam mox visuro (ut supra epigr. xx) si quid est quod mandatum velis, mandabis nuncio. 4. Ecquid MS. Beverl. ut et in HisVS. 20. Callaicum. Hoc est, panum. Vide epigr. xvi, supra. Hic oratio deficit, nec addit Poeta quod rediturus esset in suam et Materni patriam. 5. An Laurentino. Quod distat ab urbe Roma decem et septem millibus passuum. Plinius junior lib. II, epist. 17. 6. Acus MS. Pulmann. Acos. Vilissimos pisces intellige. 7. Ad sua, etc. Quam in Hispania captos mullos, nisi trilibres, in mare rejicere. Sua saxa mullum. Quibus vivunt, unde extrahuntur. Pisces vero saxatiles fluviatilibus meliores. Paulo ante epi gramm. xxx, vs. 24, de magnitudine et pretio mulli dictum. Barbou. 9. Fatuum MS. Palat. et ed. Summa mensa. Hoc est, lautissima, inquit Domitius, cui suffragatur Farnabius. An ultimam intelligit Poeta, an locum forte excelsum in mensa, ubi ponerentur pisces? Pelorida. Vilissimum quoque piscem. Vid. lib. VI, epigramm. XI. 10. Quosque tegit. Inclusos conchis mitulos pisciculos intelligunt interpretes. Horatius lib. II, Sat. IV, 28: «Mitulus, et viles pellent obstantia concha. 11. Ostrea Baianis. Hoc est, quæ non cedunt ostreis natis in lacu Lucrino prope Baias, quæ sunt optimi saporis. 12. Quæ domino. In Hispaniæ litoribus ostreorum optimorum magna est copia. 13. Colchidicam MS. Beverl. Hic olidam. Dum enim a canibus urgetur vulpes, lotium emittit pessime olens, lib. IV, epigramm. IV, vs. 11: « Quod vulpis fuga, » etc. 5 Mordebitque tuos sordida præda canes. Impedient lepores humida lina meos. 16. Lepores meos. Quia sunt in meis agris. 17. Dum loquor, etc. Steriles amnes Italiæ dicit, et sine pingui fera sylvas. Piscator missus ad du. cendos pisces, nihil extraxit. Venator quia martem, vel, ut alii legunt, melem cepit, putat se opimam prædam adeptum, quam superbus ostentat. - Sporta. Est canistrum vimineum. 15 20 18. Capta matre exhibent editio Par. 1617. et codex Beverl. Capto Marte Ald. Junt. Colin. Capto marte ed. Maitt. Mele autem est gallice blaireau, chat sauvage, fouine. 19. Venit mea cod. Pulmann. Omnis ab urbano, etc. Ad villas in Italia maritimas, pisces ex urbe feruntur ad mensas instruendas. Sic lib. III., epigr. XLVII, vs. 15, et epigr. LVII, vs. ult. XXXVIII. AD CALENUM. O molles tibi quindecim, Calene, O nox omnis et hora, quæ notata est O quæ prælia, quas utrimque pugnas Felix conjugium Sulpiciæ et Caleni prædicat, et omnia ad in mari Indico natis. Vide lib. VIII, epigr. xLv. 6. Pugnas. T; xλivomáλng. Quas colluctationes venereas Apuleius dicit. 7. Lucerna vidit. Sicut lib. XIII, 5. Caris litoris. Hoc est, gemmis epigr. xxIx. Nimbis ebria Nicerotianis! Lucem redderet Atropos vel unam, 8. Nimbis ebria. Hoc est, madens aspersionibus odoratis quas confecerat Niceros unguentarius : lib. VI, epigr. LV. 9. Vixisti tribus lustris. Veram egisti vitam solos hosce quindecim annos quibus fuisti uxoratus. 10. Etas hæc tota. Tu existimas tria hæc lustra implevisse totam tuam ætatem. 13. Atropos. Una e Parcis, de qua vide supra, epigr. XLIV, vs. 6. 14. Malles, quam, etc. Unum ejusmodi diem tibi a fatis redditum præferres quatuor ætatibus Nestoreis, id est, quater nonaginta annis, vide lib. IX, epigr. xxx, vs. 1, ætas enim humana triginta annorum est communiter, ut jam 1. l. notavimus. XXXIX. IN LESBIA M. CONSULE te Bruto quid juras, Lesbia, natam? Sic quoque mentiris : namque, ut tua sæcula narrant, *Lesbiam quæ se anum et annosam fatebatur, annosissimam dicit. Non jam puella ego, illa aiebat; nata sum Bruto consule. Immo, subjungit Noster, rege Numa. ED. 1. Quod MS. Beverl. 2. Mentiris, etc. Antiquior es omnibus Consulibus. — Numa. Qui fait secundus Romanorum rex, et regnavit 207 annos ante institutum Romæ a Junio Bruto consulatum. 3. Narrant. Alii narras et noris. Schrevel. Hoc legit Barbou; illud exhibet cod. Beverl, et narrent MS. Tua sæcula narrant. Tua longavitas testatur. ED. 4. Ficta Prometheo, etc. Hoc est, Tam annosa et turpis es, ut videaris ficta fuisse ex luto Promethei, de quo lib. IX, epigr. XLVI. Huic simile est epigr. LXVII, infra, et lib. I, epigr. cI. XL. AD LUPUM DE POLLA.* SEMPER quum mihi diceretur esse *De Polla nesciunt edd. Ald. Junt. Colin. Nostram lectionem tamen plurimi exhibent. 3. Non erat cinædus. Alius erat a cinado. Quod autem fuerit hoc flagitium, videtur innuere parono. masia toũ Irrupi. Lib. II, epigramm. XLVII, VS. 3. MENSE novo Jani veterem, Proculeia, maritum Avaritiæ caussa, avara Procu leia a viro divertit. 1. Mense novo, etc. Januario, et τὸ novo mense ἀντίθεται τῷ veterem maritum. 2. Res sibi. Res apud latinos sæpe usurpatur pro fortunis et quidquid opum possidetur. Sic Gallice biens. In repudiis vero comprobata sunt hæc verba, «Tuas res tibi habeto »; item hæc, «Tuas res tibi agito,› Adeas licet legem II, ff. de Divortiis et Repudiis. 4. Prætor erat. Atque ita ornatus purpura, ludos Megalenses in ho 5 norem Cybeles suis impensis exhibere debuit: quum autem pauper esset, pecuniam illi suppeditare coacta fuisset Proculeia. Megalenses vero ludi sic dicti sunt a templo Megalesio Pessinunte in urbe Phrygiæ, unde Romam advecta fuit Dea: de quibus fuse agit Ov. Fast. lib. IV, 179, sqq. Lege Rosinum, lib. V Antiquitatum Romanarum, cap. 12. Alexander ab Alexandro, Genialium dierum lib. VI, cap. 19, ait Prætores et magistratus purpurati in toga et prætexta, atque in ornatu maximo celebraverunt, Millibus, ut nimium munera parca dares; nempe ludos Megalenses; quare et 7. Et populare sacrum. Florales ludos intelligit Merula, in quibus missio fiebat in populum ab iis qui gratiam plebis quærerent. Persius Sat. V, 177: Vigila, et cicer insere large Rixanti populo, nostra ut Flo ralia possint Aprici meminisse se nes. » Subjungit Merula Floralia edita fuisse ædilibus arbitris, et adducit, ut demonstret, Festi locum : Popularia sacra, ut ait Labeo, quæ omnes cives faciunt, nec certis familiis attributa sunt. » Ergo, addit Raderus, populare sacrum est generatim dictum. TAM dubia est lanugo tibi, tam mollis, ut illam *Didmum cod. Beverland. Quod quam falsum vel ex hoc aspicias, quod nec Græci nec Latini nominis similitudinem habeat. Tali autem nomine olim signabantur molles et effeminati viri, et, ut Ausonii verbis loquar, « pulcher pæne puella puer ». Phrygium vero ab origine nomen crediderim, quod neque mollities Phrygibus defuerit, et illic mons Dindymus celebretur, unde Cybele Dindymene. ED. 1. Tam dubia. De hoc Dindymo vid. sup. 1.V, ep. XLI, ubi Didymum scripsimus, et lib. eod. LXXXIII. Ed. 2. Halitus..... aura terat. Pro, in eam vehementius et fortius agat. 3. Celantur simili, etc. Hoc est id mollitiæ, id tenerrimæ levitatis inest lanæ, qua induuntur opera quæ e Cydone Romam advehuntur. 5. Impensi pro impressi exhibet id. cod. Beverlandi. — Quinque pro pauca; pariter nempe vel quatuor dixisset vel sex, si vel rhythmo aptum id fuisset, vel sic in mentem incidisset. 6. Barbatus labris, etc. Nempe quod barba fortius basiato tibi exsilit, et in labra mihi vel genas ita cadit, ut lanugine ego tua subito barbatus fiam. |