Te lanae prope nobilem

Tonsae Luceriam, non citharae, decent;

Nec flos purpureus rosae;

Nec poti, vetulam, faece tenus cadi.

Exsecratur insanum divitiarum amorem, seque
parvo beatum ostendit.

Inclusam Danaen turris ahenea,

Robustaeque fores, et vigilum canuna
Tristes excubiae munierant satis
Nocturnis ab adulteris ;

Si non Acrisium, virginis abditae
Custodem pavidum, Tupiter, et Venus
Risissent fore enim tutum iter, et patens

:

Converso in pretium Deo.

Aurum per medios ire satellites,
Et perrumpere amat saxa, potentius
Ictu fulmineo. Concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum

Demersa exitio : diffidit urbium

Portas vir Macedo, et subruit aemulos

Reges muneribus: munera navium
Saevos illaqueant duces.

Crescentem sequitur cura pecuniam,
Maiorumque fames. Iure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit,
A Dis plura feret. Nil cupientium
Nudus castra peto; et transfuga divitum

Partes linquere gestio;

Contemptae dominus splendidior rei,

Quam si, quidquid arat impiger Appalas,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Purae rivus aquae, silvaque ingerum
Paucorum, et segetis certa fides meae,

Fulgentem imperio fertilis Africae

Fallit sorte beatior.

Quamquam nec Calabrae mella ferunt apes,
Nec Laestrygonia Bacchus in amphora

5

Languescit mihi, nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis:

Importuna tamen pauperies abest ;
Nec, si plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam si Mygdoniis regnum Alyattei
Campis continuem. Multa petentibus
Desunt multa. Bene est, cui Deus obtulit
Parca, quod satis est, manu.

ODE XVII. AD AELIVM LAMIAM.

Eius nobilitatem laudat; deinde admonet, ut diem crastinum, pluvium forsan, hilariter exigat.

A Eli, vetusto nobilis ab Lamo,

(Quando et priores hinc Lamias ferunt

Denominatos, et nepotum

Per memores genus omne fastos,
Auctore ab illo ducis originem :)
Qui Formiarum moenia dicitur
Princeps, et innantem Maricae
Littoribus tenuisse Lirim,
Late tyrannus; cras foliis nemus
Multis, et alga littus inutili
Demissa tempestas ab Euro

Sternet; aquae nisi fallit augur
Annosa cornix. Dum potes, aridum
Compone lignum cras genium mero
Curabis, et porco bimestri,

:

Cum famulis operam solutis.

ODE XVIII. AD FAVNVM.

Deum silvestrem precatur, ut per suos transiens
agros sibi, suisque sit propitius.

Faune, Nympharum fugientum amator,
Per meos fines, et aprica rura

Lenis incedas, abeasque parvis
AEquus alumnis ;

Si tener pleno cadit hoedus anno,
Larga nec desunt Veneris sodali

Vina craterae; vetus ara multo

Fumat odore.

Ludit herboso pecus omne campo,
Quum tibi Nonae redeunt Decembres :
Festus in pratis vacat otioso

Cum bove pagus:

Inter audaces lupus errat agnos:
Spargit agrestes tibi sily a frondes :

Gaudet invisam pepulisse fossor
Ter pede terram.

ODE XIX. AD TELEPHVM.

10

15

Reprehendit eum locose, quod, veteres historias describens, ea negligat, quae ad iucunde vivendum spe

ctant.

Quantum distet ab Inacho

Codrus, pro patria non timidus mori,

Narras, et genus AEaci,

Et pugnata sacro bella sub Ilio:

Quo Chium pretio cadum

Mercemur, quis aquam temperet ignibus,

Quo praebente domum, et quota
Pelignis caream frigoribus, taces.
Da Lunae propere novae,

Da Noctis mediae, da, puer, auguris
Murenae tribus, aut novem

Miscentur cyathis pocula commodis. Qui Musas amat impares,

Ternos ter cyathos attonitus petet Vates: tres prohibet supra

Rixaran metuens tangere Gratia, Nudis iuncta sororibus.

Insanire iuvat: cur Berecyntiae Cessant flamina tibiae,

Cur pendet tacita fistula cum lyra? Parcentes ego dexteras

Odi sparge rosas: audiat invidus Dementem strepitum Lycus,

Et vicina seni non habilis Lyco. Spissa te nitidum coma,

Puro te similem, Telephe, Vespero,

Tempestiva petit Rhode :

Me lentus Glycerae torret amor meae.

ODE XX. AD PYRRHVM.

Ne formosum Nearchum a sua puella abstrahat.

Non vides, quanto moveas periclo,
Pyrrhe, Gaetulae catulos leaenae ?
Dura post paullo fugies inaudax
Proelia raptor;

Quum per obstantes iuvenum catervas
Ibit insignem repetens Near chum:
Grande certamen, tibi praeda cedat
Maior, an illi.

Interim, dum tu celeres sagittas
Promis, haec dentes acuit timendos?
Arbiter pugnae posuisse nudo
Sub pede palmamı

Fertur; et leni recreare vento

Sparsum odoratis humerum capillis
Qualis aut Nireus fuit, aut aquosa
Raptus ab Ida.

ODE XXI. AD AMPHORAM ·

Iocose eam admonet, ut vinum vetustum in
Corvini gratiam effundat.

O nata mecum consule Manlio,

Seu tu querelas, sive geris iocos,
Seu rizam, et insanos amores,

Seu facilem, pia testa, somnum;
Quocumque lectum nomine Massicum
Servas, moveri digna bono die;
Descende, Corvino iubente,

Promere languidiora vina.

Non ille, quamquam Socraticis madet
Sermonibus, te negliget horridus:
Narratur et prisci Catonis

Saepe mero caluisse virtus.

Tu lene tormentum ingenio admoves
Plerumque duro tu sapientium
Curas, et arcanum iocoso
Consilium retegis Lyaco

5

10.

15

5

10

15

Tu spem reducis mentibus anxiis,
Viresque; et addis cornua pauperi,
Post te neque iratos trementi

Regum apices, neque militum arma.
Te Liber, et, si laeta aderit, Venus,
Segnesque nodum solvere Gratiae;
Vivaeque producent lucernae,

Dum rediens fugat astra Phoebus

ODE XXII. AD DIANAM.

Ei pinum villae suae imminentem consecrat, verris sanguine quotannis tingendam.

Monti um custos, nemorumque, Virgo,

Quae laborantes utero puellas

Ter vocata audis, adimisque leto,
Diva triformis;

Imminens villae tua pinus esto,
Quam per exactos ego laetus annos
Verris obliquum meditantis ictum
Sanguine donem.

ODE XXIII. AD PHIDY LEM

Dii puris manibus, et conscientia vitae bene

actae sunt colendi.

Caelo supinas si tuleris manus
Nascente Luna, rustica Phidyle;
Si thure placaris, et horna

Fruge Lares, avidaque porca
Nec pestilentem sentiet Africum
Fecunda vitis, nec sterilem seges
Robiginem, aut dulces alumni

Pomifero grave temp us anno. Nam, quae nivali pascitur Algido, Devota, quercus inter, et ilices; Aut crescit Albanis in herbis

Victima, Pontificum secures Cervice tinget. Te nihil attinet Tentare multa caede bidentium Parvos coronantem marino

Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram si tetigit manus,

20

5

10

15

5