Obrázky na stránke
PDF
ePub

obstitit intranti miratrix turba parumper.
ut cessit, facili patuerunt cardine_valvae ;
exclusi spectant admissa obsonia patres.
itur ad Atriden. tum Picens accipe' dixit
'privatis maiora focis. genialis agatur
iste dies, propera stomachum laxare sagina,
et tua servatum consume in saecula rhombum.
ipse capi voluit.' quid apertius? et tamen illi
surgebant cristae; nihil est quod credere de se
non possit cum laudatur dis aequa potestas.
sed derat pisci patinae mensura.

vocantur

ergo in consilium proceres, quos oderat ille, in quorum facie miserae magnaeque sedebat pallor amicitiae. primus clamante Liburno

62. miratrix turba: 5. 21 salutatrix turba; 15.81 victrix turba.

63. facili cardine: such a visitor gained ready admission.

65. Atriden: i.e. the Roman Agamemnon.

66. maiora, too great for (Intr. 36); cf. 3. 203.- genialis, devoted to your genius, i.e. a day of festivity; cf. Hor. C. III. 17. 14 genium mero curabis et porco bimestri.

67. laxare, to distend.

68. saecula: often used of the reign of an emperor in Pliny; Ep. X. 1. 2 digna saeculo tuo; X. 97. 2; cf. Tac. Agr. 3.

69. quid apertius: i.e. what could be more plainly a piece of flattery? Yet Domitian was pleased with it; his crest rose.

=

71. dis deorum potestati; cf. 3. 74 sermo Isaeo torrentior. — dis aequa potestas: Domitian by his own order was addressed as dominus et deus noster (Suet. Dom. 13); cf. Mart. V. 8. 1 edictum domini deique nostri.

65

70

75

i.e. a Cf.

72. patinae mensura: dish large enough; Intr. 60. Mart. XIII. 81 quamvis lata gerat patella rhombum, rhombus latior est tamen patella.

73. proceres: prominent men, generally of senatorial rank (patres 64), selected chiefly from the socalled friends of the emperor (cf. amicitiae 75; comes 84; amici 88), formed a sort of privy council, which he consulted on important matters. Friedländer 1.5 117–130.

74. magnae pallor amicitiae: Domitian hates his advisers and they, well knowing his capricious cruelty, are in constant fear lest they say something which may cost them their lives.

75. Liburno: probably the messenger who summons the council. On receiving the summons Pegasus snatches up his cloak and hastens to the emperor's palace. But on clamante Liburno the scholiast says: qui admissionibus praeerat.

[ocr errors][merged small]

Pegasus, attonitae positus modo vilicus urbi.

anne aliud tum praefecti? quorum optimus atque
interpres legum sanctissimus omnia, quamquam
temporibus diris, tractanda putabat inermi
iustitia. venit et Crispi iucunda senectus,
cuius erant mores qualis facundia, mite
ingenium. maria ac terras populosque regenti
quis comes utilior, si clade et peste sub illa
saevitiam damnare et honestum adferre liceret
consilium? sed quid violentius aure tyranni,
cum quo de pluviis aut aestibus aut nimboso
vere locuturi fatum pendebat amici?

76. abolla: cf. 3. 115 n; here the military cloak which the praefectus urbi wore as commander of the cohortes urbanae.

77. Pegasus : the praefectus urbi. - vilicus: Domitian regarded Rome as his estate, and the prefect was like a slave under the order of a master. According to the scholiast, Pegasus was the son of a captain of a trireme, and received his name from the figurehead upon his father's ship.

79. interpres legum: Pegasus was a prominent jurist.- quamquam temporibus: Intr. 42.

80. inermi iustitia: his treatment of offenders was mild, though it was a time when the severest measures were demanded.

8. Crispi iucunda senectus: Intr. 60. Vibius Crispus, now eighty years of age (vs. 92), was once the foremost pleader of his time, and had gained such a fortune by his eloquence that his wealth was proverbial (Mart. IV. 54. 7 divitior Crispo). He had been one of the amici of Vespasian

80

85

(Tac. Dial. 8). It was Crispus who made the well-known reply to a person inquiring whether anyone was with Domitian, ne musca quidem (Suet. Dom. 3).

82. mite ingenium: in apposition with Crispi senectus, but implying, from its position, that his character and his eloquence alike lacked strength and vigor; cf. Quint. X. 1. 119 Vibius Crispus compositus et iucundus et delectationi natus.

84. comes: not identical with amicus. For each expedition of the emperor outside of Italy comites were selected from the list of the amici. Friedländer 1.5 121.clade et peste: i.e. Domitian; the misfortune for the author of it; Intr. 79 c.

86. violentius, more irritable, more ready to take offense. It was not safe for Domitian's friends to disagree with him, even about the state of the weather.

87. cum quo: Intr. 48. On spondaic verses, see Intr. 83. 88. locuturi: see Intr. 41 a.

ille igitur numquam derexit bracchia contra torrentem, nec civis erat qui libera posset verba animi proferre et vitam inpendere vero. sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula. proximus eiusdem properabat Acilius aevi

90

cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret et domini gladiis tam festinata; sed olim

95

prodigio par est in nobilitate senectus;
unde fit ut malim fraterculus esse gigantis.
profuit ergo nihil misero, quod comminus ursos.
figebat Numidas Albana nudus harena
venator. quis enim iam non intellegat artes
patricias? quis priscum illud miratur acumen,
Brute, tuum? facile est barbato inponere regi.

91. vitam inpendere vero: cf. Lucan II. 382 patriae impendere

vitam.

93. his armis, in such armor; i.e. by always complying with the humor of the emperor and cautiously avoiding any expression of his own opinion.

94. Acilius: M'. Acilius Glabrio, also an old man like Crispus (eiusdem aevi).

95. iuvene: his son, consul with Trajan in 91. He was exiled and put to death by Domitian; Suet. Dom. 10.

96. olim est: here iam dudum est; in this sense mostly postAugustan.

97. prodigio par, nothing less than a portent. — in, in connection

with.

[blocks in formation]

.100

[blocks in formation]

nec melior vultu quamvis ignobilis ibat Rubrius, offensae veteris reus atque tacendae, et tamen inprobior saturam scribente cinaedo. Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo

quantum vix redolent duo funera; saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis. Fuscus, marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum,

caecus adulator dirusque a ponte satelles,

of low birth he had less reason to fear (vs. 97).

105. Rubrius: i.e. Rubrius Gallus, a general of Vespasian. What his offense was is a matter of conjecture.

106. inprobior, more shameless. He rebuked others for their vices, though himself guilty of an offense not to be named. — cinaedo, a sensualist. No particular person is meant.

107. Montani venter : Intr. 60; cf. vss. 136-143.

108. matutino amomo: a proof of his bad taste and extravagance. The ashes in the funeral urn were perfumed with amomum; Ov. Tr. III. 3. 69. — Crispinus: cf. vss. I-27.

110. Pompeius: of him nothing further is known. - iugulos aperire susurro, to cut people's throats with a whisper, i.e. by a secret accusation without any proof. — aperire: cf. Hor. Epod. 17. 71 ense pectus Norico recludere.

[merged small][ocr errors][merged small]
[blocks in formation]

120

dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae. nemo magis rhombum stupuit; nam plurima dixit in laevum conversus, at illi dextra iacebat belua. sic pugnas Cilicis laudabat et ictus et pegma et pueros inde ad velaria raptos. non cedit Veiento, sed ut fanaticus oestro percussus, Bellona, tuo divinat et 'ingens omen habes' inquit ‘magni clarique triumphi. regem aliquem capies, aut de temone Britanno excidet Arviragus. peregrina est belua, cernis erectas in terga sudes?' hoc defuit unum Fabricio, patriam ut rhombi memoraret et anhos. 'quidnam igitur censes? conciditur?' absit ab illo 130 dedecus hoc' Montanus ait; 'testa alta paretur,

but that being blind and of a servile disposition he was fitted by nature to be a beggar, was worthy to follow that calling, and practise the tricks common to it. Beggars naturally gathered on frequented roads, at those places where travelers would have to go slowly, as at bridges or on the slope of a hill.

117. Aricinos: Aricia was on the Via Appia about sixteen miles from Rome. The clivus Aricinus was a well-known resort for beggars; Mart. II. 19. 3; XII. 32. 10. 118. devexae: when it recedes down the hill.

121. sic i.e. though unable to see them. Cilicis: a gladiator from Cilicia; cf. Hor. S. II. 6. 44.

122. pegma: a kind of machine for the theatre or amphitheatre containing platforms which could be suddenly raised or lowered at pleasure. By this means actors

[ocr errors]

125

[merged small][ocr errors]

123. fanaticus, one inspired; cf. Hor. A. P. 454.- oestro: for furore, frenzy, inspiration of prophets, like μavía.

127. Arviragus: Intr. 9. No chieftain of Britain of this name is mentioned by any other ancient writer. Shakespeare gives the name to one of the sons of Cymbeline. Tacitus (Agr. 12) states that war chariots were used by some of the peoples of Britain.

129. Fabricio: i.e. Veiento; cf. vs. 113 n.

130. quidnam igitur censes, well, then, what do you propose?· conciditur, is it to be cut up? 133. debetur, is needed. metheus (Intr. 65): some worker

Pro

« PredošláPokračovať »