Q AD APOLLINE M. ODE XXXI. UID dedicatum pofcit Apollinem Vates? quid orat, de paterâ novum Fundens liquorem? non opimas Sardinia fegetes feracis: Non æftuofa grata Calabria Armenta: non aurum, aut ebur Indicum: Non rura, quæ Liris quietâ Mordet aquâ, taciturnus amnis. Vina Syrâ reparata merce, Me cichorea, levéfque malva. Frui paratis & valido mihi, AD LYRAM, ODE XXXII, POSCIMUS, fi quid vacui fub umbrâ Lesbio primùm modulate civi: Sive jactatam religârat udo Littore navim; Liberum, & Mufas, Venerémque, & illi Semper hærentem puerum canebat, Et Lycum, nigris oculis, nigróque O decus Phoebi, & dapibus fupremi AD ALBIUM TIBULLUM. ODE XXXIII. ALBI, ne doleas plus nimio, memor Infignem tenui fronte Lycorida Quam turpi Pholoë peccet adultero. Ipfum me melior cùm peteret Venus, Curvantis Calabros finus. IN EPICUREO S. ODE XXXIV. PARCUS Deorum cultor, & infrequens, Confultus erro: nunc retrorfum Egit equos, volucrémque currum, Quo bruta tellus, & vaga flumina, Quo Styx, & invifi horrida Tænari Sedes, Atlanteúfque finis, Concutitur, valet ima fummis Mutare, & infignem attenuat Deus, Obfcura promens. hinc apicem rapax Fortuna cum ftridore acuto Suftulit, hic pofuiffe gaudet. AD FORTUNAM. ODE XXXV. Diva, gratum quæ regis Antium, Mortale corpus, vel fuperbos Te pauper ambit follicitâ prece Carpathium pelagus carinâ. Te Dacus afper, te profugi Scythæ, Injuriofo ne pede proruas Stantem columnam: neu populus frequens Concitet, imperiúmque frangat, Te femper anteit fæva neceffitas, Uncus abeft, liquidúmque plumbum. Vefte domos inimica linquis. At vulgus infidum, & meretrix retro Ferre jugum pariter dolofi. Serves iturum Cæfarem in ultimos Orbis Britannos, & juvenum recens Partibus, Oceanóque rubro. Eheu, cicatricum & fceleris pudet, Liquimus? unde manus juventus Metu Deorum continuit? quibus IN NUMIDE REDITUM. ET thure, & fidibus juvat Placare, & vituli fanguine debito Cuftodes Numidæ Deos: ΤΟ 15 20 25 30 35 40 ODE XXXVI. Qui nunc Hefperiâ fofpes ab ultimâ Caris multa fodalibus, Nulli plura tamen dividit ofcula, Quàm dulci Lamiæ, memor Acta non alio rege puertiæ, Mutataque fimul toga. Crefsa ne careat pulchra dies notâ: Neu promptæ modus amphora, Neu morem in Salium lit requies pedum : Neu multi Damalis meri Baffum Thrëiciâ vincat amyftide: Neu defint epulis rofæ, Neu vivax apium, neu breve lilium. Omnes in Damalin putres Deponent oculos: nec Damalis novo Divelletur adultero, Lafcivis hederis ambitiofior. AD SODALES. 10 20 ODE XXXVII. NUNC eft bibendum, nunc pede libero Pulfanda tellus: nunc Saliaribus Ornare pulvinar Deorum Tempus erat dapibus, fodales. Antehac nefas depromere Cacubum Cellis avitis, dum Capitolio Regina dementes ruinas, Funus & imperio parabat, Contaminato cum grege turpium Morbo virorum: quidlibet impotens Ebria. fed minuit furorem Vix una fofpes navis ab ignibus: Cafar, ab Italiâ volantem Remis adurgens: (accipiter velut Molles columbas, aut feporem citus Aufa & jacentem vifere regiam Corpore combiberet venenum, Non humilis mulier triumpho. AD PUERUM. ODE XXXVIII. PERSICOS odi, puer, apparatus: Sera moretur. Simplici myrto nihil allabores 25 30 CARMINUM LIBER SECUNDUS. AD ASINIUM POLLIONEM. M ODE I. OTUM ex Metello confule civicum, Nondum expiatis un&ta cruoribus, |