Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera, nec preces,
Nec tinctus violâ pallor amantium,
Nec vir Pieriâ pellice faucius

Curvat; fupplicibus tuis

Parcas, nec rigidâ mollior efculo,
Nec Mauris animo mitior anguibus.
Non hoc femper erit liminis aut aquæ
Cœleftis patiens latus.

AD MERCURIUM.

ODE XI.

MERCURI, (nam te docilis magiftro
Movit Amphion lapides canendo)
Tuque teftudo refonare feptem
Callida nervis,

Nec loquax olim neque grata, nunc et
Divitum menfis et amica templis ;
Dic modos, Lyde quibus obftinatas
Applicet aures:

Quæ, velut latis equa trima campis,
Ludit exultim, metuitque tangi,
Nuptiarum expers, et adhuc protervo
Cruda marito.

Tu potes tigres comitefque filvas
Ducere, et rivos celeres morari,
Ceffit immanis tibi blandienti
Janitor aulæ

Cerberus; quamvis furiale centum
Muniant angues caput ejus, atque
Spiritus teter, faniefque manet

Ore trilingui.

Quin et Ixion, Tityofque vultu
Rifit invito: ftetit urna paulum
Sicca, dum grató Danaï puellas
Carmine mulces.

Audiat Lyde fcelus atque notas
Virginum pœnas, et inane lymphæ
Dolium fundo pereuntis imo,
Seraque fata,

Quæ manent culpas etiam fub Orco.
Impiæ, (nam quid potuere majus ?)

Impix fponfos potuere duro

Perdere ferro.

Una de multis, face nuptiali
Digna, perjurum fuit in parentem
Splendide mendax, et in omne virgo
Nobilis ævum:

Surge, quæ dixit juveni marito,
Surge, ne longus tibi fomnus, unde
Non times, detur: focerum et fceleftas
Falle forores;

Quæ, velut nactæ vitulos leænæ,

Singulos eheu! lacerant: ego illis
Mollior nec te feriam, nec intra
Clauftra tenebo.

Me pater fævis oneret catenis,
Quòd viro clemens mifero peperci ;
Me vel extremos Numidarum in agros
Claffe releget.

I, pedes quò te rapiunt et auræ,
Dum favet nox et Venus: i fecundo
Omine; et noftri memorem fepulcro
Sculpe querelam.

AD NEOBULEN. ODE XII.

MISERARUM eft, neque amori dare ludum,
Neque dulci mala vino lavere; aut ex--
animari, metuentes patruæ verbera linguæ.
Tibi qualum Cytherea puer ales,

fibi telas, operofæque Minervæ

Studium aufert, Neobule, Liparæi nitor Hebri:

Eques ipfo melior Bellerophonte,

Neque pugno, neque fegni pede victus,

Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis:

Catus idem per apertum fugientes

Agitato grege cervos jaculari, et

Celer alto latitantem fruticeto excipere aprum.

AD FONTEM BLANDUSIE. ODE XIII.

FONS Blandufiæ, fplendidior vitro,

Dulci digne mero, non finè floribus,

Cras donaberis hoedo ;.

Cui frons turgida cornibus

D 2

35

40

45

50

ΤΟ

Primis,

Frimis, et Venerem et prælia destinat
Fruftra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro fanguine rivos

Lafcivi foboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculæ
Nefcit tangere: tu frigus amabile
Feffis vomere tauris

Prabes, et pecori vago.

Fies nobilium tu quoque fontium,
Me dicente cavis impofitam ilicem
Saxis, unde loquaces

Lymphæ defiliunt tuæ.

DE REDITU AUGUST I. ODE XIV.

HERCULIS ritu modò dictus, ô plebs,
Morte venalem petiiffe laurum

Cafar, Hifpanâ repetit penates
Victor ab orâ.

Unico gaudens mulier marito
Prodeat, juftis operata divis;
Et foror clari ducis, et decora
Supplice vittâ

Virginum matres, juvenumque nuper
Sofpitum. vos ô pueri, et puellæ
Jam virum experta, malè ominatis
Parcite verbis.

Hic dies verè mihi feftus atras
Eximet curas: ego nec tumultum,
Nec mori per vim metuam, tenente
Cæfare terras.

I, pete unguentum, puer, et coronas,
Et cadum Marfi memorem duelli;
Spartacum fi quà potuit vagantem
Fallère tefta.

Dic et argutæ properet Nearæ
Myrrheum nodo cohibere crinem:
Si per invifum mora janitorem
Fiet, abito.

Lenit albefcens animos capillus
Litium et rixæ cupidos protervæ.
Non ego hoc ferrem calidus juventâ,
Confule Planco.

IN CHLORIM. O DE XV.

UXOR pauperis Ibyci,
Tandem nequitiae fige modum tuæ,
Famofifque laboribus :

Maturo propior define funeri
Inter ludere virgines,

Et ftellis nebulam fpargere candidis. Non, fi quid Pholoën fatis,

Et te, Chlori, decet: filia rectius Expugnat juvenum domos,

Fulfo Thyas utì concita tympano. Illam cogit amor Nothi

Lafciva fimilem ludere capreæ: Te lanæ prope nobilem

Tonfe Luceriam, non cithara, decent,

Nec flos purpureus rofe,

Nec poti vetulam face tenus cadi.

AD MECENATE M..

ODE XVI.

INCLUSAM Danaën turris ahenea,
Robuftaque fores, et vigilum canum
Triftes excubiæ munierant fatis
Nocturnis ab adulteris :
Si non Acrifium virginis abditæ
Cuftodem pavidum Jupiter et Venus
Rififfent: fore enim tutum iter et patens,
Converfo in pretium Deo.

Aurum per medios ire fatellites,

Et perrumpere amat faxa, potentius
Itu fulmineo. concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum

Demerfa exitio. diffidit urbium

Portas vir Macedo, et fubruit æmulos
Reges muneribus. munera navium
Sevos illaqueant duces.
Crefcentem fequitur cura pecuniam,
Majorumque fames. jure perhorrui
Latè confpicuum toliere verticem,
Mæcenas, equitum decus.
Quanto quifque fibi plura negaverit,
A Dis plura feret. nil cupientium

D 3

Nudus caftra peto; et transfuga divitum
Partes linquere geftio,

Contemtæ dominus fplendidior rei,

Quàm fi quidquid arat non piger Appulus
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Puræ rivus aquæ, filvaque jugerum

Paucorum, et fegetis certa fides mex,

Fulgentem imperio fertilis Africa

Fallit, forte beatior.

Quanquam nec Calabræ mella ferunt apes,
Nec Laftrygoniâ Bacchus in amphorâ
Languefcit mihi, nec pinguia Gallicis
Crefcunt vellera pafcuis;

Importuna tamen pauperies abeft:
Nec, fi plura velim, tu dare deneges.
Contracto meliùs parva cupidine
Vectigalia porrigam,

Quàm fi Mygdoniis regnum Halyattici
Campis continuem. multa petentibus
Defunt multa. bene eft, cui Deus obtulit
Parcâ, quod fatis eft, manu.

AD ELIUM LA MIA M.

CODE XVII.

25

30

35

40

ELI, vetufto nobilis ab Lamo,

(Quando et priores hinc Lamias ferunt Denominatos, et nepotum

Per memores genus omne faftos)

Auctore ab illo ducis originem,
Qui Formiarum monia dicitur
Princeps, et innantem Marice
Litoribus tenuiffe Lirin

Latè tyrannus. cras foliis nemus
Multis, et algâ litus inutili

Demiffa tempeftas ab Euro

Sternet; aquæ nifi fallit augur

Annofa cornix. dum potes, aridum
Compone lignum: cras genium mero
Curabis, et porco bimeftri,

Cum famulis operum folutis,