AD FAUNUM. ODE XVIII.

FAUNE, Nympharum fugientum amator,
Per meos fines et aprica rura
Lenis incedas, abeafque parvis
Equus alumnis :

Si tener pleno cadit hoedus anno;
Larga nec defunt Veneris fodali
Vina cratera: verus ara multo
Fumat odore:

Ludit herbofo pecus omne campo,
Cùm tibi Nona redeunt Decembres;
Feftus in pratis vacat otiofo

Cum bove pagus:

Inter audaces lupus errat agnos:
Spargit agreftes tibi filva frondes:
Gaudet invifam pepuliffe foffor
Ter pede terram.

AD TELEPHUM.

UANTUM difter ab Inacho

ODE XIX.

Codrus, pro patriâ non timidus mori,

Narras, et genus

aci,

Et pugnata facro bella fub Ilio:
Quo Chium pretio cadum

Mercemur, quis aquam temperet ignibus,
Quo præbente domum, et quotâ
Felignis caream frigoribus, taces.
Da Lunæ properè novæ,

Da noctis media, da, puer, auguris
Murenæ tribus aut novem

Mifcentur cyathis pocula commodis. Qui Mufas amat impares,

Ternos ter cyathos attonitus petet

Vates: tres prohibet fupra

Rixarum metuens tangere Gratia, Nudis juncta fororibus.

Infanire juvat: cur Berecynthia Ceffant flamina tibiæ ?

Cur pendet tacitâ fiftula cum lyrâ? Parcentes ego dexteras

Odi: fparge rofas: audiat invidus

D 4

ΤΟ

IO

20

Demen

Dementem ftrepitum Lycus,

Et vicina feni non habilis Lyco. Spifsâ te nitidum comâ,

Puro te fimilem, Telephe, vefpero, Tempeftiva petit Chloë

Me lentus Glycere torret amor mex.

AD PYRRHUM.

ODE XX.

NON vides quanto moveas periclo,
Pyrrhe, Gatule catulos leana?
Dura pòft paulò fugies inaudax
Froelia raptor;

Cùm per obftantes juvenum catervas
Ibit infignem repetens Nearchum:
Grande certamen, tibi præda cedat
Major, an illi.

Interim dum tu çeleres fagittas
Promis, hæc dentes acuit timendos:
Arbiter pugnæ pofuiffe nudo

Sub pede palmam

Fertur, et leni recreare vento

Sparfum odoratis humerum capillis:
Qualis aut Nireus fuit, aut aquosâ
Raptus ad Idâ.

AD AMPHORAM.

O DE XXI,

ONATA mecum confule Manlio,
Seu tu querelas, five geris jocos,
Seu rixam, et infanos amores,

Seu facilem, pia tefta, fomnum:

Quocunque lectum nomine Mafficum
Servas, moveri digna bono die;
Defcende, Corvino jubente

Promere languidiora vina.

Non ille, quanquam Socraticis madet

Sermonibus, te negliget horridus.
Narratur et prifci Catonis

Sæpe mero caluiffe virtus.

Tu lene tormentum ingenio admoves

Plerumque duro tu fapientium
Curas et arcanum jocofo

Confilium retegis Lyxo:

Tu fpem reducis mentibus anxiis,
Virefque; et addis cornua pauperi,
Poft te neque iratos trementi

Regum apices, neque militum arma.
Te Liber, et, fi læta aderit, Venus,
Segnefque nodum folvere Gratia,
Vivaque producent lucerna,

Dum rediens fugat aftra Phoebus.

AD DIANA M. ODE XXII.

MONTIUM cuftos nemorumque virgo,
Quæ laborantes utero puellas
Ter vocata audis, adimifque letho,
Diva triformis;

Imminens villæ tua pinus efto,
Quam per exactos ego lætus annos,
Verris obliquum meditantis ictum
Sanguine donem.

AD PHIDYLEN. O DE XXIIT,

COELO fupinas fi tuleris manus
Nafcente Lunâ, ruftica Phidyle:
Si thure placâris et hornâ

Fruge lares, avidâque porcâ;
Nec peftilentem fentiet Africum
Fœcunda vitis, nec fterilem feges
Rubiginem, aut dulces alumni
Pomifero grave tempus anno..
Nam, quæ nivali pafcitur Algido
Devota, quercus inter et ilices,
Aut crefcit Albanis in herbis

Victima, Pontificum fecures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multâ cæde bidentium, Parvos coronantém marino

Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram fi tetigit manus, Non fumtuofa blandior hoftia Mollibit averfos penates

Farre pio, et faliente micâ.

32

20

ΙΟ

20

IN

IN AVAROS.

NTACTIS opulentior

ODE XXIV.

Thefauris Arabum et divitis India,

Camentis licet occupes

Tyrrhenum omne tuis, et mare Apulicum;

Si figit adamantinos

Summis verticibus dira neceffitas

Clavos; non animum metu,

Non mortis laqueis expedies caput.

Campeftres meliùs Scythæ

(Quorum plauftra vagas rite trahunt domos)

Vivunt, et rigidi Geta;

Immetata quibus jugera liberas

Fruges et Cererem ferunt;

Nec cultura placet longior annuâ ;

Defunctumque laboribus

Equali recreat forte vicarius.

Illic matre carentibus

Privignis mulier temperat innocens ;

Nec dotata regit virum

Conjux, nec nitido fidit adultero:

Dos eft magna parentium

Virtus, et metuens alterius viri

Certo fœdere caftitas:

Et peccare nefas, aut pretium eft mori.

O quifquis volet impias

Cades, et rabiem tollere civicam;

Si quæret pater urbium

Subfcribi ftatuis; indomitam audeat

Refrænare licentiam

Clarus poftgenitis: quatenus, heu nefas!

30

Virtutem incolumem odimus,

Sublatam ex oculis quærimus invidi.

Quid triftes querimonia,

Si non fupplicio culpa reciditur?

Quid leges finè moribus

Vana proficiunt? fi neque fervidis

Pars inclufa caloribus

Mundi, nec Boreæ finitimum latus, Duratæque folo nives

Mercatorem abigunt; horrida callidi

35

40 Vincunt

Vincunt æquora navitæ ;

Magnum pauperies opprobrium, jubet Quidvis et facere et pati,

Virtutifque viam deferit arduæ. Vel nos in Capitolium,

Quò clamor vocat et turba faventium; Vel nos in mare proximuni

Gemmas, et lapides, aurum et inutile, Summi materiam mali,

Mittamus. fcelerum fi bene poenitet,

Eradenda cupidinis

Mentes afperioribus

Pravi funt elementa, et teneræ nimis

Formanda ftudiis. nefcit equo rudis

55

Venarique timet; ludere doctior,

Hærere ingenuus puer,

Seu Græco jubeas trocho,

Seu malis vetitâ legibus aleâ : Cùm perjura patris fides

Confortem focium fallat et hofpitem, Indignoque pecuniam

Haredi properet. fcilicet improba Crefcunt divitiæ: tamen

Curta nefcio quid femper abeft rei.

AD BACCHU M. ODE XXV.

Uo me, Bacche, rapis tui

60

Plenum? quæ in nemora, aut quos agor in fpecus,

Velox mente novâ? quibus

Antris, egregii Cæfaris audiar

Æternum meditans decus

Stellis inferere, et concilio Jovis ? Dicam infigne, recens, adhuc

Indictum ore alio. non fecus in jugis

Exfomnis ftupet Evias,

Hebrum profpiciens, et nive candidam

Thracen, ac pede barbaro

Luftratam Rhodopen. ut mihi devio Ripas et vacuum nemus

Mirari libet! ô Naïadum potens, Baccharumque valentium

Proceras manibus vertere fraxinos;

ΤΟ

IS