Quod ut fuperbo provoces ab inguine, QUA Victore lætus Cæfare, UANDO repoftum Cæcubum ad feftas dapes, Tecum fub altâ (fic Jovi gratum) domo, Beate Macenas, bibam, Sonante miftum tibiis carmen lyrâ, Hâc Dorium, illis Barbarum? Minatus urbi vincla, que detraxerat Romanus, (eheu, pofteri negabitis) Fert vallum et arma miles, et fpadonibus Servire rugofis poteft: Interque figna turpe militaria Sol afpicit conopeum. Ad hunc frementes verterunt bis mille equos Galli, canentes Cæfarem: Hoftiliumque navium portu latent Puppes finiftrorfum citæ. Io triumphe; tu moraris aureos Currus, et intactas boves. Io triumphe; nec Jugurthino parem Bello reportâfti ducem ; Neque Africano, cui fuper Carthaginem Virtus fepulcrum condidit. Terrâ marique victus hoftis, Punico Lugubre mutavit fagum. Aut ille centum nobilem Cretam urbibus Ventis iturus non fuis, Exercitatas aut petit Syrtes Noto, Aut fertur incerto mari. Capaciores affer huc, puer, fcyphos, Et Chia vina aut Lesbia; Vel, quod fluentem naufeam coërceat, Curam metumque Cæfaris rerum juvat IN MEVIUM. ODE X. MALA foluta navis exit alite Ferens olentem Mævium. Ut horridis utrumque verberes latus, Infurgat Aquilo, quantus altis montibus Nec fidus atrâ nocte amicum appareat, Quàm Graia victorum manus ; O quantus inftat navitis fudor tuis, Et illa non virilis ejulatio, Preces et averfum ad Jovem ; AD PETTI U M. ODE XI. PETTI, nihil me, ficut antea, juvat Scribere verficulos, Amore perculfum gravi; Amore, qui me, præter omnes, expetit Mollibus in pueris Aut in puellis urere. Hic tertius December, ex quo destiti Inachiâ furere, Silvis honorem decutit. Heu me, per urbem (nam pudet tanti mali) Fabula quanta fui! Conviviorum et pœnitet, In queis amantem et languor et filentium Arguit, et latere Petitus imo fpiritus. Contrane lucrum nil valere candidum Pauperis ingenium? Querebar, applorans tibi; Simul calentis inverecundus Deus Fervidiore mero Arcana promorat loco. Quòd fi meis inæftuet præcordiis Libera bilis, ut hæc Ingrata ventis dividat Fomenta, vulnus nil malum levantia; Definet imparibus Certare fummotus pudor. Ubi hæc feverus te palam laudaveram, Juffus abire domum, Ferebar incerto pede Ad non amicos, heu, mihi poftes, et heu, Limina dura; quibus Lumbos et infregi latus. Nunc, gloriantis quamlibet mulierculam Vincere mollitiâ, Amor Lycifci me tenet: Unde expedire non amicorum queant Libera confilia, Nec contumeliæ graves; Sed alius ardor, aut puella candida, Longam renodantis comam, QUI ODE XII. UID tibi vis, mulier nigris digniffima barris? Mittis, nec firmó juveni, neque naris obefæ ? Polypus, an gravis hirfutis cubet hircus in alis, Quàm canis acer, ubi lateat fus. Quis fudor vietis, et quàm malus undique membris Indomitam properat rabiem fedare; nec illi Stercore fucatus crocodili; jamque fubando Vel mea cùm fævis agitat faftidia verbis: Inachiam ter nocte potes; mihi femper ad unum Mollis opus. pereat malè, quæ te Lesbia, quærenti taurum, monftravit inertem: Cui properabantur? tibi nempe : O ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acres HORRIDA tempeftas coelum contraxit ; et imbres Nivefque deducunt Jovem : Nunc mare nunc fylüe Threïcio Aquilone fonant. rapiamus, amici, Occafionem de die: Dumque virent genua, Et decet, obdu&tâ folvatur fronte fenectus. Tu vina Torquato move Confule preffa meo. Cætera mitte loqui. Deus hæc fortaffe benignâ Reducet in fedem vice. Nunc et Achæmeniâ Perfundi nardo juvat, et fide Cylleneâ Levare diris pectora Solicitudinibus: Nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno : Invicte mortalis, Deâ Nate puer Thetide, Te manet Affaraci tellus, quam frigida parvi Findunt Scamandri flumina, Lubricus et Simois : Unde tibi reditum certo fubtemine Parce Rupere; nec mater domum Carula te revehet. Illic omne malum vino cantuque levato, Deformis ægrimonia Dulcibus alloquiis, 10 15 20 25 AD AD MECENATE M. ODE XIV. MOLLIS inertia cur tantam diffuderit imis Pocula Lethæos ut fi ducentia fomnos Candide Macenas, occidis fæpe rogando. Non aliter Samio dicunt arfiffe Bathyllo Qui perfæpe cavâ teftudine flevit amorem Ureris ipfe mifer: quòd fi non pulchrior ignis Gaude forte tuâ. me libertina, neque uno Nox AD NEERAM. ODE XV. ox erat, et coelo fulgebat Luna fereno Cùm tu magnorum numen læfura Deorum Artiùs atque ederâ procera aftringitur ilex, Dum pecori lupus, et nautis infeftus Orion Intonfofque agitaret Apollinis aura capillos, O dolitura meâ multùm virtute, Neæra: Non feret affiduas potiori te dare noctes; Nec femel offenfæ cedet conftantia formæ, Si certus intrârit dolor. At tu, quicunque es felicior, atque meo nunc Superbus incedis malo; Sis pecore et multâ dives tellure licebit, Tibique Pactolus fluat, Nec te Pythagoræ fallant arcana renati, Eheu, tranflatos aliò morebis amores: |