adfixit ceras illa de nave petitas
quae Siculos cantus effugit remige surdo.'
Omnibus in terris quae sunt a Gadibus usque Auroram et Gangen pauci dinoscere possunt vera bona atque illis multum diversa, remota erroris nebula. quid enim ratione timemus
aut cupimus? quid tam dextro pede concipis ut te conatus non paeniteat votique peracti?
evertere domos totas optantibus ipsis
di faciles. nocitura toga, nocitura petuntur militia. torrens dicendi copia multis
et sua mortifera est facundia; viribus ille confisus periit admirandisque lacértis.
sed plures nimia congesta pecunia cura
strangulat et cuncta exsuperans patrimonia census quanto delphinis ballaena Britannica maior. temporibus diris igitur iussuque Neronis
Longinum et magnos Senecae praedivitis hortos clausit et egregias Lateranorum obsidet aedes tota cohors: rarus venit in cenacula miles. pauca licet portes argenti vascula puri
nocte iter ingressus, gladium contumque timebis et motae ad lunam trepidabis harundinis umbram : cantabit vacuus coram latrone viator.
prima fere vota et cunctis notissima templis
divitiae, crescant ut opes, ut maxima toto nostra sit arca foro. sed nulla aconita bibuntur fictilibus; tunc illa time, cum pocula sumes. gemmata et lato Setinum ardebit in auro.
Iamne igitur laudas quod de sapientibus alter ridebat, quotiens de limine moverat unum protuleratque pedem, flebat contrarius auctor? sed facilis cuivis rigidi censura cachinni: mirandum est unde ille oculis suffecerit umor. perpetuo risu pulmonem agitare solebat Democritus, quamquam non essent urbibus illis praetextae trabeae fasces lectica tribunal. quid si vidisset praetorem curribus altis exstantem et medii sublimem pulvere circi in tunica Iovis et pictae Sarrana ferentem ex umeris aulaea togae magnaeque coronae tantum orbem quanto cervix non sufficit ulla? quippe tenet sudans hanc publicus et, sibi consul ne placeat, curru servus portatur eodem. da nunc et volucrem, sceptro quae surgit eburno, illinc cornicines, hinc praecedentia longi agminis officia et niveos ad frena Quirites, defossa in loculos quos sportula fecit amicos. tunc quoque materiam risus invenit ad omnis occursus hominum, cuius prudentia monstrat summos posse viros et magna exempla daturos vervecum in patria crassoque sub aere nasci. ridebat curas nec non et gaudia vulgi,
interdum et lacrimas, cum Fortunae ipse minaci mandaret laqueum mediumque ostenderet unguem.
Ergo supervacua aut quae perniciosa petuntur? propter quae fas est genua incerare deorum ?
Quosdam praecipitat subiecta potentia magnae invidiae, mergit longa atque insignis honorum pagina. descendunt statuae restemque sequuntur; ipsas deinde rotas bigarum inpacta securis caedit et inmeritis franguntur crura caballis. iam strident ignes, iam follibus atque caminis ardet adoratum populo caput et crepat ingens Seianus; deinde ex facie toto orbe secunda fiunt urceoli pelves sartago matellae. pone domi laurus, duc in Capitolia magnum cretatumque bovem : Seianus ducitur unco spectandus. gaudent omnes. ‘quae labra, quis illi vultus erat! numquam, si quid mihi credis, amavi hunc hominem. sed quo cecidit sub crimine? quisnam delator quibus indicibus, quo teste probavit?' 'nil horum; verbosa et grandis epistula venit
a Capreis.' 'bene habet, nil plus interrogo. sed quid turba Remi?' sequitur fortunam ut semper et odit damnatos. idem populus, si Nortia Tusco
favisset, si oppressa foret secura senectus principis, hac ipsa Seianum diceret hora Augustum. iam pridem, ex quo suffragia nulli vendimus, effudit curas; nam qui dabat olim imperium fasces legiones omnia, nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, panem et circenses.' 'perituros audio multos.' 'nil dubium, magna est fornacula.' 'pallidulus mi Bruttidius meus ad Martis fuit obvius aram;
quam timeo victus ne poenas exigat Aiax
ut male defensus. curramus praecipites et, dum iacet in ripa, calcemus Caesaris hostem.
sed videant servi, ne quis neget et pavidum in ius cervice obstricta dominum trahat.' hi sermones
tunc de Seiano, secreta haec murmura vulgi. visne salutari sicut Seianus, habere tantundem atque illi summas donare curules, illum exercitibus praeponere, tutor haberi principis angusta Caprearum in rupe sedentis cum grege Chaldaeo? vis certe pila cohortes, egregios equites et castra domestica. quidni haec cupias? et qui nolunt occidere quemquam, posse volunt. sed quae praeclara et prospera tanti
ut rebus laetis par sit mensura malorum ? huius qui trahitur praetextam sumere mavis, an Fidenarum Gabiorumque esse potestas et de mensura ius dicere, vasa minora frangere, pannosus vacuis aedilis Vlubris? ergo quid optandum foret, ignorasse fateris Seianum; nam qui nimios optabat honores et nimias poscebat opes, numerosa parabat excelsae turris tabulata, unde altior esset casus et inpulsae praeceps inmane ruinae. quid Crassos, quid Pompeios evertit, et illum ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites? summus nempe locus nulla non arte petitus magnaque numinibus vota exaudita malignis. ad generum Cereris sine caede ac vulnere pauci descendunt reges et sicca morte tyranni.
nomina servorum nec vultum agnoscit amici cum quo praeterita cenavit nocte, nec illos quos genuit, quos eduxit. nam codice saevo heredes vetat esse suos, bona tota feruntur ad Phialen; tantum artificis valet halitus oris, quod steterat multis in carcere fornicis annis. ut vigeant sensus animi, ducenda tamen sunt funera natorum, rogus aspiciendus amatae coniugis et fratris plenaeque sororibus urnae. haec data poena diu viventibus, ut renovata semper clade domus multis in luctibus inque perpetuo maerore et nigra veste senescant. rex Pylius, magno si quidquam credis Homero, exemplum vitae fuit a cornice secundae. felix nimirum, qui tot per saecula mortem distulit atque suos iam dextra conputat annos, quique novum totiens mustum bibit. attendas quantum de legibus ipse queratur fatorum et nimio de stamine, cum videt acris Antilochi barbam ardentem, cum quaerit ab omni quisquis adest socius, cur haec in tempora duret, quod facinus dignum tam longo admiserit aevo. haec eadem Peleus raptum cum luget Achillen, atque alius cui fas Ithacum lugere natantem. incolumi Troia Priamus venisset ad umbras Assaraci magnis sollemnibus Hectore funus portante ac reliquis fratrum cervicibus inter Iliadum lacrimas, ut primos edere planctus Cassandra inciperet scissaque Polyxena palla, si foret exstinctus diverso tempore, quo non
« PredošláPokračovať » |