Quid vici prosunt aut horrea? quídve Calabris ,,Saltibus adiecti Lucani, si metit Orcus ,,Grandia cum parvis, non exorabilis auro? 180,,Gemmas, marmor, ebur, Tyrrhena sigilla, tabellas, ,,Argentum, vestes Gaetulo murice tinctas ,,Sunt qui non habeant, est qui non curat habere. Cur alter fratrum cessare et ludere et ungi ,,Praeferat Herodis palmetis pinguibus, alter 185,,Dives et importunus ad umbram lucis ab ortu ,,Silvestrem flammis et ferro mitiget agrum, ,,Scit Genius, natale comes qui temperat astrum, ,Naturae deus humanae, mortalis in unum ,,quodque caput, vultu mutabilis, albus et ater. 190,,Utar et ex modico, quantum res poscet, acervo ,,Tollam, nec metuam, quid de me iudicet heres, ,,Quod non plura datis invenerit; et tamen idem ,,Scire volam, quantum simplex hilarisque nepoti ,,Discrepet et quantum discordet parcus avaro. 195,,Distat enim, spargas tua prodigus, an neque sumtum ,,Invitus facias neque plura parare labores, ,,Ac potius, puer ut festis Quinquatribus olim, ,,Exiguo gratoque fruaris tempore raptim. ,,Pauperies immunda domus procul absit: ego, utrum 200,,Nave ferar magna an parva, ferar unus et idem. ,,Non agimur tumidis velis Aquilone secundo : ,,Non tamen adversis aetatem ducimus Austris, Viribus, ingenio, specie, virtute, loco, re ,,Extremi primorum, extremis usque priores. 205,,Non es avarus: abi. Quid? Cetera iam simul isto Cum vitio fugere? Caret tibi pectus inani ,Ambitione? caret mortis formidine et ira? ,,Somnia, terrores magicos, miracula, sagas, ,,Nocturnos lemures portentaque Thessala rides? 210,,Natales grate numeras? ignoscis amicis? ,,Lenior et melior fis accedente senecta? ,,Quid te exemta levat spinis de pluribus una? Lusisti satis, edisti satis atque bibisti: ,,Tempus abire tibi est, ne potum largius aequo ,,Rideat et pulset lasciva decentius aetas." EPISTOLA III. AD PISONES. [Vulgo LIBER DE ARTE POETICA dictus.] Humano capiti cervicem pictor equinam 215 5 Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas. 10 9 Scimus, et hanc veniam petimusque damusque vicissim, Sed non ut placidis coëant immitia, non ut 15 20 25 Obscurus fio; sectantem levia nervi Deficiunt animique; professus grandia turget; Serpit humi tutus nimium timidusque procellae; Qui variare cupit rem prodigialiter unam, 30 Delphinum silvis appingit, fluctibus aprum: In vitium ducit culpae fuga, si caret arte. Aemilium circa ludum faber imus et ungues Exprimet et molles imitabitur aere capillos, Infelix operis summa, quia ponere totuni 35 Nesciet: hunc ego me, si quid componere curem, Non magis esse velim, quam naso vivere pravo Spectandum nigris oculis nigroque capillo. Sumite materiam vestris, qui scribitis, aequam Viribus, et versate diu, quid ferre recusent, 40 Quid valeant humeri. Cui lecta potenter erit res, Nec facundia deseret hunc nec lucidus ordo. Ordinis haec virtus erit et venus, aut ego fallor, Ut iam nunc dicat iam nunc debentia dici, Pleraque differat et praesens in tempus omittat; 45 Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor. In verbis etiam tenuis cautusque serendis, Dixeris egregie, notum si callida verbum Reddiderit iunctura novum. Si forte necesse est, Indiciis monstrare recentibus abdita rerum : 50 Fingere cinctutis noh exaudita Cethegis Continget dabiturque licentia sumta pudenter, Et nova fictaque nuper habebunt verba fidem, Graeco fonte cadent parce detorta. Quid autem Caecilio Plautue dabit Romanus, ademtum 55 Virgilio Varioque? Ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor, cum lingua Catonis et Enni Sermonem patrium ditaverit et nova rerum Nomina protulerit? Licuit semperque licebit Signatum praesente nota producere nomen. 60 Ut silvae foliis pronos mutantur in annos, Prima cadunt: ita verborum vetus interit aetas, si Et iuvenum ritu florent modo nata vigentque. 65 70 75 80 85 90 95. Telephus et Peleus, cum pauper et exsul uterque Si curat cor spectantís tetigisse querela. Non satis est pulchra esse poëmata; dulcia sunto 100 Et, quocunque volent, animum auditoris agunto. Ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt Humani vultus: si vis me flere, dolendum est Primum ipsi tibi: tum tua me infortunia laedent, Telephe vel Peleu; male si mandata loqueris, 105 Aut dormitabo aut ridebo. Tristia maestum Vultum verba decent, iratum plena minarum, Format enim natura prius nos intus ad omnem Fortunarum habitum, iuvat aut impellit ad iram, 110 Aut ad humum maerore gravi deduct et angit; Post effert animi motus interprete lingua. Si dicentis erunt fortunis absona dicta, Romani tollent equites peditesque cachinnum. Non circa vilem patulumque moraberis orbem, |