Si figit adamantinos Summis verticibus dira Necessitas Clavos, non animum metu, Non mortis laqueis expedies caput. Campestres melius Scythae, 5 Fruges et Cererem ferunt, Nec cultura placet longior annua, Defunctumque laboribus Aequali recreat sorte vicarius. Illic matre carentibus Privignis mulier temperat innocens, Nec dotata regit virum 15 Coniux, nec nitido fidit adultero. Dos est magna parentium Virtus et metuens alterius viri Certo foedere castitas, 20 Et péccare nefas aut pretium est mori. O quisquis volet impias Caedes et rabiem tollere civicam, Si quaeret PATER URBIVM Subscribi statuis, indomitam audeat Refrenare licentiam, 25 Clarus postgenitis: quatenus heu nefas! - 30 Virtutem incolumem odimus, Sublatam ex oculis quaerimus invidi. Quid tristes querimoniae, Si non supplicio culpa reciditur; Quid leges sine moribus Vanae proficiunt? Si neque fervidis Pars inclusa caloribus Mundi nec boreae finitimum latus Durataeque solo nives Mercatorem abigunt, horrida callidi 35 40 45 50 55 60 5 Vincunt aequora navitae: Magnum pauperies opprobrium iubet Virtutisque viam deserit arduae. Quo clamor vocat et turba faventium, Gemmas et lapides aurum et inutile, Mittamus, scelerum si bene poenitet. Pravi sunt elementa, et tenerae nimis Formandae studiis. Nescit equo rudis Venarique timet, ludere doctior, Seu Graeco iubeas trocho, Seu malis vetita legibus alea, Cum periura patris fides Consortem socium fallat et hospites Indignoque pecuniam Heredi properet. Scilicet improbae Crescunt divitiae; tamen Curtae nescio quid semper abest rei. ODE XXV. AD BACCHUM. Quo me, Bacche, rapis tui. Plenum? Quae nemora aut quos agor in specus, Velox mente nova? Quibus Antris egregii Caesaris audiar Aeternum meditans decus Stellis inserere et consilio Iovis Dicam insigne, recens, adhuc Indictum ore alio. Non secus in iugis Exsomnis stupet Evias, Hebrum prospiciens et nive candidam 10 Thracen ac pede barbaro Lustratam Rhodopen, ut mihi devio Ripas et vacuum nemus Mirari libet. O Naïadum potens Baccharumque valentium 15 Proceras manibus vertere fraxinos, Nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar. Dulce periculum est,* O Lenaee, sequi deum Cingentem viridi tempora pampino. ODE XXVI. AD VENERE M. Vixi puellis nuper idoneus Et militavi non sine gloria; Laevum marinae qui Veneris latus O quae beatam diva tenes Cyprum et Tange Chloën semel arrogantem. 20 5 10 5 10 15 20 25 ODE XXVII. AD GALATEA M. Impios parrae recinentis omen Rumpat et serpens iter institutum, Antequam stantes repetat paludes Sis licet felix, ubicunque mavis, Sed vides, quanto trepidet tumultu Hostium uxores puerique caecos Aequoris nigri fremitum et trementes Verbere ripas. Sic et Europe niveum doloso Nuper in pratis studiosa florum et Quae simul centum tetigit potentem Unde quo veni? Levis una mors est ,,Virginum culpae. Vigilansne ploro ,,Turpe commissum, an vitiis carentem ,,Ludit imago ,,Vana, quae porta fugiens eburna `,,Somnium ducit? Meliusne fluctus ,,Ire per longos fuit, an recentes ,,Carpere flores? ,,Si quis infamem mihi nunc iuvencum ,,Dedat iratae! Lacerare ferro et ,,Frangere enitar modo multum amati Cornua monstri. ,,Impudens liqui patrios Penates, 30 35 40 45 ,,Impudens Orcum moror. ,,Vilis Europe, pater urget absens: ,,Quid mori cessas? Potes hac ab orno ,,Pendulum zona bene te secuta ,,Laedere collum. 60 |