rum, *in quibus habébant fi- et véritas Dómini manet in dúciam ? æternum. Ant. Confirmáta est super nos misericórdia ejus : et véritas Dómini manet in æternum. Capitulum. 1. Cor. 9. NESC ESCITIS quòd ii, qui in stádio currunt, omnes quidem currunt, sed unus áccipit brávium? Sic cúrrite ut comprehendátis. HYMNUS. PUGNATE, Christi milites; Non ille fluxas ac leves Mentes beátas éxcipit Cadúca vobis præmia Offert levis mundi favor: Vultus ad astra tóllite; Hic ipse fit merces Deus. Huc certa nos spes évocat, Hùc vota tendant omnia: Nec térreat brevis labor, AEterna quos merces manet. Qui nos corónat laus Patri, Qui nos redémit Fílio, Almâ juvans nos grátia, Sit par tibi laus, Spíritus. Amen. lo suo dabit; B. Dóminus bef. Dóminus virtútem pópu nedícet pópulo suo in pace. Ps. 28. Ad Bened. Ant. 1. D. Unusquisque própriam mercédem accipiet secundùm suum labórem. 1. Cor. 3. precem meam; Quià repléta est malis ánima mea, et vita mea inferno appropinquávit. AEstimátus sum cum descendéntibus in lacum: factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber: Sicut vulneráti dormientes in sepulcris, quorum non es memor ámpliùs; * et ipsi de manu tuâ repulsi sunt. Posuérunt me in lacu inferióri, in tenebrósis, et in umbrâ mortis. oratiónem meam? avertis Ut quid, Dómine, repellis ribus à juventúte meâ; In me transiérunt iræ tuæ; runt me. Circumdederunt me sicut aqua totâ die; circumdedérunt me simul. Elongasti à me amícum et próximum, * et notos meos à misériâ. PSALMUS 142. Pœnitens optat deduci de vid peccati, ad viam virtutum et salutis. Super me confirmátus est tuos induxisti super me. Tráditus sum, Clamávi ad te, Dómine, totâ die: * expandi ad te ma nus meas. Numquid mórtuis fácies mirabília; * aut médici suscitábunt, et confitebuntur tibi? Numquid narrábit áliquis in sepulcro misericórdiam tuam, OMINE, exaudi oratiónem áuribus pércipe obsecratiónem meam in veritáte tuâ; exaudi me in tuâ justítiâ. Et non intres in judícium cum servo tuo;* quià non justificábitur in conspectu tuo omnis vivens. Quià persecútus est inimícus ánimam meam : * humiliávit in terrà vitam meam. Collocávit me in obscúris sicut mórtuos séculi; * et anxiátus est super me spíritus mcus: in me turbátum est cor meum. Memor fui diérum antiquórum: meditátus sum in ómnibus opéribus tuis; in factis mánuum tuárum meditábar. Expandi manus meas ad te : ★ ánima mea sicut terra sine aquâ tibi. Velóciter exaudi me, Dómine; defécit spíritus meus. Non avertas fáciem tuam à me; et símilis ero descendéntibus in lacum. Audítam fac mihi manè mi sericórdiam tuam; * quià in te sperávi. Notam fac mihi viam, in quâ ámbulem; * quià ad te levávi ánimam meam. Divisio Psalmi 142. RIPE me de inimícis meis, Domine; ad te confúgi: doce me fácere voluntátem tuam, quià Deus meus es tu. Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram rectam: propter nomen tuum, Dómine, vivificábis me in æquitáte tuâ. 'Edúces de tribulatióne ánimam meam, et in misericórdiâ tuâ disperdes inimícos Et filiæ Tyri in munéribus : ★ vultum tuu deprecabuntur omnes dívites plebis. Omnis glória ejus filiæ regis ab intus, in fimbriis aureis, circumamicta varietátibus. Adducentur regi virgines post eam: * próximæ ejus afferentur tibi. Afferentur in lætitiâ et exultatióne; * adducentur in templum regis. Pro pátribus tuis nati sunt tibi filii: * constítues eos príncipes super oninem terram. Mémores erunt nóminis tui in omni generatione et generatiónem. Proptéreà pópuli confitebuntur tibi in æternum, * et in séculum séculi. PSALMUS 149. Canticum exultationis propter gloriosum Salvatoris adven Ant. Beáti, qui custódiunt judícium, et fáciunt justítiam in omni témpore. Ps. 105. Capitulum. 2 Petri 1. ATAGITE ut per bona ópera certam vestram vocatiónem, et electióne faciátis: hæc enim SATAGIT Arcum cónteret, et confringet arma: * et scuta combúret igni. Vacáte, et vidéte quóniàm ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terrâ. Dóminus virtútum nobiscum, susceptor noster Deus Jacob. PSALMUS 47. Celebrantur magnificentia, felicitas, nobilissimæque Ecclesiæ Christi victoria. AGNUS Dóminus, et lau facientes, non peccábitis ali-Mabilis nimis, * in civitá quando. AD SEXTAM. Ant. 3. à. Non timébimus. PSALMUS 45. te Dei nostri, in monte sancto ejus. Fundátur exultatióne universæ terræ mons Sion, ✶ látera Aquilónis, cívitas regis vic-magni. Sibi gratulatur Ecclesia, de toria et pace sibi concessis. DE EUS noster refúgium et virtus: *adjútor in tribulatiónibus quæ invenérut nos nimis. Proptereà non timébimus dum turbábitur terra, * et transferentur montes in cor maris. Sonuérunt et turbátæ sunt aquæ eórum: conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus. Flúminis ímpetus lætificat civitátem Dei : sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus. Deus in médio ejus; non commovébitur:*adjuvábit eam Deus manè dilúculo. Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra. Dóminus virtútum nobiscu, susceptor noster Deus Jacob. Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodigia super terarm, áuferens bella usquè ad finem terræ. Deus in dómibus ejus cognoscétur, cùm suscipiet eam. Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum. Ipsi videntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt. Tremor apprehendit eos: * ibi dolóres ut parturientis. In spíritu vehementi teres naves Tharsis. cón Sicut audivimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri : * Deus fundávit eam in æternum. Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam in médio tem* pli tui. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítiâ plena est déxtera tua. Lætétur mons Sion, et exul |