cende, et dic Achab: Junge BR. III. Noct. Dom, præced. eum, ginta diébus, et quadraginta nóctibus, usquè ad montem Dei Horeb. De Epístolâ primâ beáti Pauli Apóstoli ad Corinthios. Lectio iij. Cap. 12. UOSDAM quidem pósuit Qu Deus in Ecclésiâ primùm Apóstolos, secundò prophétas, tértiò doctóres, deindè virtútes, exindè grátias curatiónum, opitulationes, gubernatiónes, génera linguárum, interpretatiónes sermónu. Numquid omnes Apóstoli? Numquid omnes prophétæ? Numquid omnes doctores? Numquid omnes virtútes? Numquid omnes grátiam habent curatiónum? Numquid omnes linguis loquuntur? Numquid omnes interpretantur? Emulámini autem charismata melióra. Et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro. CANON. Ex Concílio Eboracensi. Anno 1195. cap. 5. CUM in domo oratiónis... nihil inordinátum; præcipimus nihil débeat esse índecens," ut persónæ, et vicárii Ecclesiárum stúdeant providére... ratióne índigent, reparentur. quátenus Ecclésiæ quæ repa enim mélior sum, quàm patres mei. Projécitque se, et obdormivit in umbrâ juniperi: et ecce Angelus Dómini tétigit et dixit illi: Surge, et cómede. Respexit, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ: comédit ergò, et bibit, et rursùm obdormivit. Reversusque est Angelus Dómini secundò, et tétigit eum, dixitque illi: Surge, cómede; grandis enim tibi restat via. Qui cùm surrexisset, co-speluncâ: et ecce sermo Dómimédit et bibit, et ambulávit in ni ad eum, dixitque illi : Quid fortitúdine cibi illíus, quadra- hic agis, Elía? At ille respon * PARS ESTIVA. FERIA QUINTA. 11... dit. Zelo zelátus sum pro Dó- | tem in duodecim jugis boum. mino Deo exercítuum, quià Etipse in duodecim jugis boum dereliquerunt pactum tuum fí-arántibus unus erat : cùmque lii Israel: altária tua destruxé-venisset Elías ad eum, misit runt, prophétas tuos occidé-pállium suum super illum. Qui runt gládio, derelictus sum statim relictis bobus cucurrit ego solus, et quærunt ánimam post Elíam, et ait: Osculer, meam, ut áuferant eam. Et ait oro, patrem meum, et maei: Egrédere, et sta in monte trem meam, et sic sequar te. coràm Dómino: et ecce Dó-Dixitque ei: Vade, et revérminus transit, et spíritus gran-tere: quod enim meum erat, dis et fortis subvertens montes, feci tibi. Reversus autem ab et cónterens petras antè Dómi-eo, tulit par boum, et mactánum: non in spíritu Dóminus. vit illud, et in arátro boum Et post spíritum commótio: coxit carnes, et dedit pópulo, non in commotióne Dóminus. et comedérunt: consurgensque Et post commotiónem ignis: ábiit, et secútus est Elíam, non in igne Dóminus. Et post ministrábat ei. ignem síbilus auræ ténuis. Quod cùm audisset Elías, opéruit vultum suum pállio, et egressus stetit in óstio speluncæ. B. R. è I. Noct. Dom. VII., et De Epístolâ primâ beáti Pauli S linguis hóminum loquar, et Angelórum, caritátem autem non habeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum ait Dóminus ad eum: Va- tínniens. Et si habúero prophé p. 218. Lectio ij. Ede, et revertere in viam tiam, et noverim mystéria p tuam per desertum in Damas-nia, et omnem sciéntiam, et cum: cùmque pervéneris illùc, si habúero omnem fidem ita ut unges Házael regem super Sy-montes tránsferam, caritátem riam, et Jehu filium Namsi autem non habúero, nihil sum. unges regem super Israel: Eli- Et si distribúero in cibos páuséum autem filium Saphat, qui perum omnes facultates meas, est de Abelmeula, unges pro- et si tradídero corpus meum phétam pro te. Et erit, qui-ità ut árdeam, caritátem aucumque fugerit gládium Házael, tem non habúero; nihil mihi occídet eum Jehu: et quicum-prodest. Cáritas pátiens est, que fúgerit gládium Jehu, in- benigna est: Cáritas non æmuterfíciet eum Eliséus. Et dere- látur, non agit pérperàm, non linquam mihi in Israel septem inflátur, non est ambitiosa, míllia virórum, quorum génua non quærit quæ sua sunt, non non sunt incurvata antè Baal, irritátur, non cógitat malum, et omne os, quod non adorá-non gaudet super iniquitáte, vit eum ósculans manus. Pro- congaudet autem veritáti: ómfectus ergò indè Elías, réperit nia suffert, ómnia credit, ómEliséum filium Saphat, aran- nia sperat, ómnia sústinet. CANON. Ex Concílio Tolosáno. Anno 1056. cap. 7. diá cúniâ, aut, si tibi placet, dabo tibi víneam meliórem pro eâ ; et ille ait : Non dabo tibi víneam meam. BB. è II. Noct. Dom. VII., PLACUIT presbyteros, Lectio ij. uxóribus, vel réliquis mulieri-DIXIT ergò ad eum Jézabel bus. Quod si non fécerint, uxor ejus : Grandis auctohonóre simul et officio pri-ritátis es, et benè regis regnum ventur, et à própriis Epíscopis Israel. Surge, et cómede pa excommunicentur. FERIA SEXTA. nem, et æquo ánimo esto, ego dabo tibi vineam Naboth Jezrahelítæ. Scripsit ítaque litteras ex nómine Achab, et signávit De Libro tértio Regum. eas ánnulo ejus, et misit ad Lectio j. Cap. 21. majóres natu, et optimátes, Lboth, dicens: Da mihi vi-habitabant cum Naboth. Litte OCUTUS est Achab ad Na-qui erant in civitáte ejus, et ejus majóres natu et optimátes, qui habitábant cum eo in urbe, sicut præcéperat eis Jézabel, et sicut scriptum erat in lítteris quas míserat ad eos... Miséruntque ad Jézabel, dicentes: Lapidátus est Naboth et mórtuus est. neam tuam, ut fáciam mihi rárum autë hæc erat sententia: hortum ólerum, quià vicína Prædicáte jejúnium, et sedére est et propè domum meam, fácite Naboth inter primos pódaboque tibi pro eâ víneam puli, et submittite duos viros mcliórem aut si commódius filios Bélial contrà eum, et faltibi putas, argenti prétium, sum testimónium dicant : Bequantò digna est. Cui respon- nedixit Deum et regem: et edúdit Naboth: Propitius sit mihi cite eum, et lapidáte, sicque Dóminus, ne dem hæreditá-moriátur. Fecérunt ergò cives tem patrum meórum tibi. Venit ergò Achab in domum suam indignans, et frendens super verbo, quod locútus fúerat ad eum Naboth Jezrahelítes, dicens: Non dabo tibi hæreditátem patrum meórum. Et projíciens se in léctulum suum, avertit fáciem suam ad paríe-De Epístolâ primâ beáti Pauli tem, et non comédit panem. Ingressa est autem ad eum Jézabel uxor sua, dixitque ei: Quid est hoc undè ánima tua contristáta est? et quarè non cómedis panem? Qui respondit ei. Locútus sum Naboth Jezrahelítæ, et dixi ei: Da mihi víneam tuam, acceptâ pe Cisive Apóstoli ad Corinthios. Lectio iij. Cap. 13. CARITAS nunquàm éxcidit, sive prophétiæ evacuabuntur, sive linguæ cessábunt, sive sciéntia destruétur. Ex parte enim cognoscimus, et ex parte prophetámus. Cùm autem vé descende in occursum Achab regis Israel, qui est in Samaríâ; ecce ad víneam Naboth descendit, ut possideat eam: et loquéris ad eum dicens: Hæc dicit Dóminus: Occidisti, ínsuper et possedisti. Et post hæc addes: Hæc dicit Dóminus: In loco hoc, in quo lin nerit quod perfectum est, eva- | ergò sermo Dómini ad Elíam cuábitur quod ex parte est.Cùm Thesbíten, dicens: Surge, et essem párvulus, loquébar ut párvulus, sapiébam ut páryulus, cogitábam ut párvulus. Quandò autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli. Vidémus nunc per spéculum in ænigmate: tunc autem fácie ad fáciem. Nunc cognosco ex parte: tunc autem cognoscam sicut et cógnitus sum. Nunc au-xérunt canes sánguinem Natem manent, fides, spes, cá- both, lambent quoque sánguiritas tria hæc : major autem nem tuum. : horum est cáritas. CANON. Lectio ij. Ex Concílio Turonensi primo. SED et de Jézabel locútus est Anno 461. cap. I. UI omni momento paráti Qusse esse debent... aut sacrificium offerre, aut baptizáre.... si contamináti fúerint carnáli concupiscéntiâ; quâ mente excusábunt? quo pudóre usurpábunt? quâ conscientiâ, quo mérito exaudíri se credent? SABBAT O. Lectio j. Cap. 21. Dóminus, dicens : Canes cómedent Jézabel in agro Jézrahel. Si mórtuus fúerit Achab in civitáte, comedent eum canes; si autem mórtuus fúerit in agro, cómedent eum vólucres coeli. Igitur non fuit alter talis sicut Achab, qui venúmdatus est ut fáceret malum in cons pectu Dómini: concitávit enim eum Jézabel uxor sua, et abominábilis factus est, in tantùm ut sequerétur ídola quæ fécerant Amorrhæi, quos consumpsit Dóminus à fácie filiórum Israel. Itaque cùm audisACTUM est autem, cùm au- set Achab sermónes istos, scidisset Jézabel lapidátum dit vestimenta sua, et opéruit Naboth, et mórtuum, locúta cilício carnem suam, jejunávitest ad Achab: Surge et póssi-que et dormívit in sacco, et de víneam Naboth Jezrahelítæ, ambulávit, demisso cápite. Et qui nóluit tibi acquiescere, et factus est sermo Dómini ad dare eam acceptâ pecuniâ: non Elíam Thesbítén, dicens: Nonenim vivit Naboth, sed mór-ne vidisti humiliátum Achab tuus est. Quod cùm audisset coràm me? quià ígitur humiAchab, mórtuum vidélicèt Na-liátus est meî causâ, non indúboth, surrexit, et descendébat cam malum ín diébus ejus, sed in víneam Naboth Jezrahelítæ, in diébus fílii sui indúcam maut possidéret eam. Factus est lum dómui ejus. De Epístolâ primâ beáti Pauli Apóstoli ad Corinthios. Lectio ij. Cap. 14. ECTAMINI caritátem, æmu Slámini spiritália: magis aute ut prophetétis. Qui enim lóquitur linguâ, non homínibus loquitur, sed Deo : nemo enim audit, Spíritu autem loquitur mystéria. Nam qui prophétat, hominibus loquitur ad ædificatiónem, et exhortatiónem, et consolatióne. Qui loquitur lingua, semetipsum ædificat: qui autem prophétat, Ecclésiam Dei ædificat. Volo auté omnes vos loqui linguis; magis autem prophetáre. Nam major est qui prophétat, qua qui loquitur linguis: nisi fortè interpretétur, ut Ecclésia ædificatióne accipiat. CANON. Ex Concílio Rothomagensi. Anno 1445. cap. 22. SYNOD YNODUS inhibet ómnibus in sacris ordinibus constitútis, ne mulieres áliquas, nisi de illis sint in quibus naturále foedus nihil permittit sævi críminis suspicári, secum teneant. AD VESPERAS. R. Ad te Dómine. p. 220. Ad Magníf. Ant. 1. D. Verè scio quòd non sit álius Deus in universâ terrâ, nisì tantùm in Israel. 4. Reg. 5. Oratio infrà ad Laudes. DOMINICA DECIMA POST PENTECOSTEN. IN I. NOCTURNO. Incipit Liber quartus Regum. Lectio j. Cap. I. PREVAL RÆVARICATUS est autem Moab in Israel, postquàm mortuus est Achab. Céciditque Ochózias per cancellos cœnáculi sui, quod habébat in Samaría, et ægrotávit: misitque núntios, dicens ad eos: Ite, consúlite Beelzebub deum Ac caron, utrùm vivere queam de infirmitáte meâ hâc. Angelus autem Dómini locútus est ad Elia Thesbíten, dicens: Surge, et ascende in occursum nuntiórum regis Samaríæ, et dices ad eos: Numquid non est Deus in Israel, ut eátis ad consulendum Beelzebub deum Accaron? Quamobrem hæc dicit Dóminus: De léctulo, super quem ascendisti, non descendes; sed morte moriéris. Et ábiit Elias. BBC. è Dom. VII., p. 218. Rchóziam. Qui dixit eis: EVERSIQUE sunt núntii ad Quarè reversi estis? At illi respondérunt ei: Vir occurrit nobis, et dixit ad nos : Ite, et revertímini ad regem, qui misit vos, et dicétis ei: Hæc dicit Dóminus: Numquid, quià non erat Deus in Israel, mittis ut consulátur Beelzebub deus Ac-/ caron? Idcircò de léctulo, super quem ascendisti, non descendes, sed morte moriéris. Qui dixit eis: Cujus figúræ et hábitûs est vir ille, qui occurrit vobis, et locútus est verba hæc? At illi dixérunt : Vir pilósus, et zonâ pelliceâ accinctus rénibus. Qui ait: Elías Thesbítes est. Misitque ad eum quinquagenáriu príncipem, et quinquaginta qui erant sub eo. Qui ascendit ad eum: sedentique in vértice montis, ait: |