Gentes; et demolíti sunt illud. | De Epístolâ secundâ beátiPauli Et reposuérunt lápides in monte domûs in loco apto, quoadusquè veníret Prophéta, et respondéret de eis. Et acceperunt lápides íntegros secundùm legem, et ædificavérunt altáre novum secundùm illud, quod fuit priùs et ædificavérunt sancta, et quæ intrà domum erant intrínsecùs : et ædem, et átria sanctificavérunt. BB. II. Noct. Dom. XIII., p. 279. E Lectio ij. Apóstoli ad Corinthios. Lectio iij. Cap. 8. I voluntas prompta est, secundùm id quod habet, accepta est, non secundùm id quod non habet. Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulátio, sed ex æqualitáte. In præsenti témpore vestra abundantia illórum inopiam súppleat: ut et illórum abundántia vestræ inópiæ sit supplementum, ut fiat æquálitas, sicut scriptum est: Qui multùm, non abundávit : et qui modicum, non minorávit. Grátias autem Deo, qui dedit eamdem sollicitúdinem pro vobis in corde Titi. Quóniam exhortatiónem quidem suscépit: sed cùm sollicítior esset, suâ voluntáte profectus est ad vos. CANON. T obtulérunt sacrificium secundùm legem super altáre holocaustórum novum, quod fecérunt. Secundùm tempus et secundùm diem, in quâ contaminavérunt illud Gentes, in ipsâ renovátum est in cánticis, et cítharis, et cínyris, et in cymbalis. Et cécidit omnis pópulus in fáciem, et adoravérunt, et benedixérunt in coelum eum, qui prosperávit eis. Et fecérunt dedicatiónem altáris diébus octo, et obtulérunt holocausta cum lætitiâ, et sacrifícium salutáris, et laudis. Et ornavérunt fáciem templi corónis áureis, et scútulis: et dedicavérunt portas, et pasto-váre, réliquosque ad eos suphória, et imposuerunt eis já- blevandos incitáre conentur. nuas. Et facta est lætítia in pópulo magna valdè, et aversum est oppróbrium Géntium. Et státuit Judas, et fratres ejus, et universa Ecclésia Israel ut agátur dies dedicationis altáris in in tempóribus suis ab anno in annum per dies octo à quintâ Ex Concílio Tolosáno. Anno 1590. 1. part. cap.3.n.4. PAROCHI) præcipuam páu perum... nubílium puellárum, orphanórum, pupillórum, infirmórum, viduarum, sénio...confectórum ratiónem hábeant, eosque omnes... consílio, ope et facultátibus adju SABBATO De Libris Machabæórum. inhoneste revertebátur de et vigésimâ die mensis Casleu, Pérside. Intráverat enim in cum lætitiâ et gáudio. eam, quæ dícitur Persépolis, fotórem suum ferre posset, ità ait : Justum est súbditum esse Deo, et mortálem non pária Deo sentíre. Orábat autem hic scelestus Dóminum, à quo non esset misericórdiam consecutúrus. et tentávit expoliáre templum, ipso contestans: ità ut de córet civitátem opprímere: sed pore ímpii vermes scaturirent, multitúdine ad arma concur- ac viventis in dolóribus carnes rente, in fugam versi sunt: et ejus efflúerent, odóre étiàm ità cóntigit ut Antiochus post illíus et fotóre exércitus gravafugam turpiter rediret. Et cùm rétur. Et qui paulò antè sidera venisset circà Ecbátanam, re- cœli contingere se arbitrabátur, cognovit quæ ergà Nicanórem, eum nemo poterat propter inet Timótheum gesta sunt. Elá- tolerántiam fœtórís portáre. tus autem in ira, arbitrabátur Hinc igitur coepit ex gravi suse injúriam illórum, qui se fu- pérbiâ deductus ad agnitiónem gáverant, posse in Judæos re- suî veníre, divínâ admonitus torquére: ideòque jussit agitári plagâ, per momenta síngula currum suum, sine intermis-dolóribus suis augmenta casióne agens iter, coelesti eum piéntibus. Et cùm nec ipse jam judício perurgente, eò quòd ità superbè locútus est se ventúrum Jerosolymam, et congériem sepulchri Judæórum eam factúrum. Sed qui universa cónspicit Dóminus Deus Israel percussit eum insanábili et invisibili plagâ. Ut enim finívit hunc ipsum sermónem, apprehendit eum dolor dirus víscerum, et amára internórum tormenta et quidem satis justè, quippe qui multis, et novis cruciátibus aliórum tórserat vís-sias: non solùm autem, sed et cera, licèt ille nullo modo à suâ malítiâ cessáret. Super hoc autem supérbiâ replétus, ignem spirans ánimo in Judæos, et præcípies accelerári negótium, cóntigit illum ímpetu euntem de curru cádere, et gravi córporis collisióne membra vexári. Lectio ij. SQUE qui sibi videbátur Létiàm flúctibus maris imperáre, suprà humánum modum supérbiâ replétus, et móntium altitúdines in statérâ appéndere; nunc humiliátus ad terram in gestatório portabátur, manifestam Dei virtútem in semet DeEpístolâ secundâ beáti Pauli ordinátus est ab Ecclésiis co- meus, et in vos adjútor, sive | tiónem, verba sapientum, et fratres nostri, Apóstoli Ec- ænigmata eórum. Timor Dóclesiárum, glória Christi. Os-mini, princípium sapiéntiæ. Satensiónem ergò, quæ est caritátis vestræ, et nostræ glóriæ pro vobis, in illos osténdite in fáciem Ecclesiárum. CANON. Ex Concílio Románo. TIMERE debemus qualiter comminétur Dominus negligéntiæ Sacerdótum; si quidem majóre reátu delinquit, qui potióri honóre perfruitur, et gravióra facit vítia peccatórum sublímitas dignitátum. AD VESPERAS. R. Clamémus, p. 280. Ad Magníf. Ant. 4. E. Qui recti sunt, habitábunt in terrâ, et símplices permanébunt in eâ. Prov. 2. Oratio infrà ad Laudes. DOM. DECIMA QUINTA POST PENTECOSTEN. IN I. NOCTURNO. Incipiunt Parábola Salomónis. : piéntiam , atque doctrinam ILI mi, si te lactaverint pec catóres, ne acquiescas eis; si díxerint: Veni nobiscum, insidiémur sánguini, abscondámus tendículas contrà insontem frustrà : deglutiámus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum. Omnem pretiósam substantiam reperiémus, implébimus domos nostras spóliis. Sortem mitte nobiscum, marsúpium unum sit ómnium nostrum. Fili mi, ne ámbules cum eis, próhibe pedem tuum à sémitis eórum. Pedes enim illórum ad malum currunt, et festinant ut effundant sánguinem. Lectio iij. Spláteis dat vocem suam: in cápite turbárum clámítat, in Lectio j. Cap. I. PA ARABOLE Salomónis, filii David, regis Israel, ad sciendam sapiéntiam, et disciplínam ad intelligenda verba prudéntiæ et suscipiendam eruditiónem doctrinæ, justítiam, et judicium, et æquitátem: ut detur párvulis astútia, adolescenti scientia, et intellectus. Audiens sápiens, sapiéntior erit: et intélligens, gubernácula possidébit. Animadvertet parábolam, et interpreta- omne consilium meum, et in crepationes meas neglexistis. | corde suo, non ex tristítiâ, aut Ego quoque in intéritu vestro ex necessitáte : hílarem enim ridébo, et subsannábo, cùm vobis id, quod timebátis, advénerit. Cum irrúerit repentina calámitas et intéritus quasi tempestas ingrúerit: quandò vénerit super vos tribulátio, et angústia tunc invocábunt me, et non exáudiam: manè consurgent, et non invénient me. IN II. NOCTURNO. De Epístolâ secundâ beáti Pauli DE datórem diligit Deus. Potens est autem Deus omnem grátia abundáre fácere in vobis: ut in ómnibus semper omnem sufficiéntiam habentes, abundétis in omne opus bonum, sicut scriptum est: Dispersit, dedit pauperibus: justítia ejus manet in séculum séculi. Lectio vj. UI administrat semen semi Quanti: et panem ad manducandum præstábit, et multiplicábit semen vestrum, et augébit incrementa frugum justitiæ vestræ: ut in ómnibus locupletáti abundétis in omnem simplicitátem, quæ operátur per nos gratiárum actiónem Deo. Quóniàm ministérium hujus officii non solùm supplet ea, quæ desunt sanctis, sed étiam abundat per multas gratiárum actiónes in Dómino, per probatiónem ministérii hujus, glorificantes Deum in obedientiâ confessiónis vestræ, in Evangélium Christi, et simplicitáte communicatiónis in illos, et in omnes, et in ipsorum obsecratióne pro vobis, desiderántium vos propter eminentem grátiam Dei in vobis. Grátias Deo super ine E ministério, quod fit in sanctos, ex abundanti est mihi scríbere vobis. Scio enim promptum ánimum vestrum pro quo de vobis glórior apud Macédones.Quóniam etAcháia paráta est ab anno prætérito, et vestra æmulátio provocávit plúrimos. Misi autem fratres: ut ne quod gloriámur de vobis, evacuétur in hâc parte ut (quemádmodùm dixi) paráti sitis: ne cùm vénerint Macédones mecum, et invénerint vos imparátos, erubescámus nos, (ut non dicamus vos) in hâc substantiâ. Necessárium ergò existimávi rogáre fratres, ut prævéniant ad vos, et præpa-narrábili dono ejus. rent repromissam benedictiónem hanc parátam esse, sic quasì benedictiónem, quàm avaritiam. Lectio v. non tan oc dico: Qui parcè sémi IN III. NOCTURNO. N illo témpore; Ibat Jesus nat, parcè et metet: et qui in civitátem quæ vocátur séminat in benedictiónibus, de Naïm: et ibant cum eo discíbenedictiónibus et metet. U-puli ejus, et turba copiósa. Et nusquisque prout destinávit in réliqua. VIDEA intùs suscitáta est, viva paréntibus réddita. Iste autem jàm quidem non in domo, sed tamen nondum in sepulchro; pariétibus elátus erat, terræ mandátus non erat. Qui suscitávit mórtuam nondùm elátam, suscitávit mórtuum jàm elátum, nondùm sepultum. Tértium restábat, ut et sepultum suscitáret: et hoc fecit in Lázaro. Homília sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 98. de verbis Evang. Luc. 7. aliàs 44. §.4. IDEAMUS quid Christus nos díscere voluit in tribus mórtuis, quos suscitávit. Resuscitávit filiam mórtuam Archisynagógi, ad quam ægrotantem petebátur, ut eam de ægritúdine liberárct... Excitávit et hunc júvenem víduæ B. Accessit (Jesus) et tétifilium, de quo nunc admóniti git lóculum. (Hi autem qui sumus, ut hinc ista quæ ipse portábant stetérunt) et * Ait: largíri dignátur, cum vestrâ Adolescens, tibi dico, surge: caritáte loquerémur: modò au- et resédit qui erat mórtuus. distis quomodò excitátus est. . Dóminus mortíficat et viAppropinquábat Dóminus civitáti, et ecce efferebátur mórtuus jam extrà portam : miserimater vidua et dé, unico córdia commótus, quòd flebat fílio, fecit quod audistis, dicens: Adolescens, tibi dico, surge surrexit ille mórtuus, cœpit loqui et réddidit illum matri suæ. Excitávit, et Lázarum de sepulchro. : B. Defunctus efferebátur fílius únicus matris suæ, et hæc vídua erat: et turba civitátis multa cum illâ: quam cùm vidisset Dóminus, misericórdiâ motus super eam, dixit illi: Noli flere. y. Non despíciet preces pupilli, nec víduam, si effundat loquélam gémitûs. * Dóminus. Luc. 7. Eccli. 35. Lectio viij. §. 5. [STA tria génera mortuórum, sunt tria génera peccatórum, quos hodièque suscitat Christus. Illa enim mórtua filia Archisynagógi intùs erat in domo, nondum erat de secrétis pariétibus eláta in públicum. Ibi víficat, dedúcit ad ínferos, et redúcit. Ait. Luc. 7. Reg. 2. Lectio ix. SUNT ergo qui peccatum Al post consensum eunt in factum, tanquàm efferentes mórtuum; ut quod latébat in secréto, appáreat in público. Numquid jàm isti, qui in factum processérunt, desperandi sunt? Nonne et illi júveni dictum est: Tibi dico, surge? Nonne et ille rédditus est matri suæ? Sic ergò et qui jam fécerit, si fortè commónitus et commótus verbo veritátis ad Christi vocem resurgit, vivus rédditur : pótuit prógredi, in æternum períre non potuit.Qui autem faciendo quod malum est, étiàm malâ consuetudine se ímplicant, ut ipsa consuetúdo mali non eos sinat vidére quià malum est, fiunt defensóres malórum factóru suórum... Tales consuetúdine malignâ pressi, tanquàm sepulti sunt. B. Sicut pater suscitat mór |