tis est, procurétur, opus est viro forti, spirituáli, fidéli: forti ad propulsandas injúrias, spirituáli ad deprehendendas insidias, fidéli qui non quæ sua sunt, quærat. Porrò autem ad mores honestandos vel corrigendos, quod útique ad decórem pértinet sponsæ, quis non líquidò agnoscat pernecessáriam fore cum multâ quidem diligéntià disciplíne censúram?

Lectio ix.

pósito quod vobis créditum A propter omnis cui hoc

E opus incumbit, oportet

fúerit, non sit autem bonus, verendum ne non tàm nútriat doctrinâ úberi, quàm stérili vitâ nóceat..

est. Cívitas est, vigiláte ad cus- férveat zelo illo, quo accentódiam concórdiamque: sponsa sus præcipuus ille æmulátor est, studéte ornátui: oves sunt, sponsæ Dómini aiebat: Amuinténdite pástui. Custódia civi- lor vos Dei æmulatióne; destátis ut sit sufficiens, trifária pondi enim vos uni viro vírerit, à vi tyrannórum, à fraude ginem castam exhibére Chrishæreticórum, à tentatiónibus to. Jam quómodò in páscua dæmonum. Sponsæ verò or- divinórum edúcet eloquiórum nátus in bonis opéribus et mógreges domínicos Pastor idióribus et ordinibus. At pastusta? Sed et si doctus quidem óvium commúniter quidem in páscuis scripturárum, tanquàm in hæreditate Dómini. Ad hæc boni sollicitique Pastóres impinguáre pecus non cessant bonis lætisque exemplis, et suis XAUDI, quæsumus, Dómagis quàm aliénis. Nam si alié-mine, preces nostras quas in nis et non suis, ignomínia est illis, et pecus ità non próficit. Nunc verò bonus Pastor hoc quoquè curábit, ut secundùm Evangélium inveniatur habére sal in semetipso, sciens quià sermo sale condítus, quantùm placuerit ad grátiam, tantùm próderit ad salutem.

Lectio viij.

VOL
OLO adhuc eadem paulò
expréssiùs designáre. Ut
civitátis custódia, quantùm sa-

ORATIO,

beáti Medardi festivitáte deférimus; et qui tibi dignè méruit famulári, ejus intercedéntibus méritis, ab ómnibus nos absolve peccátis: Per.

De sancto Gildardo.

ORATIO.

omní

RESTA, quæsumus, PR potens Deus, ut beáti Gildardi Pontíficis natalítia venerantes, et fidei muniámur auxílio, et caritátis proficiámus exemplo; Per.

malâ liberábit eum Dóminus. Į Paulum adduxit recèns converPs. 40.

Ad Magnif. Ant. 4. D. Cùm habéret agrum (Bárnabas,) véndidit eum,et áttulit prétium, et pósuit antè pedes Apostolórum. Act. 4.

Oratio infrà ad Laudes.

AD OFFICIUM NOCT. Invit. Caput córporis Ecclésiæ Dóminum * Veníte, adorémus. Coloss. 1.

HYMNUS. S. V.

REGNIS paternis débitus,
Cruóre quae pandit suo,
Vos propter, hospes éxteras
Adhuc colit terras Deus.
Ignóta tardis méntibus
Patére dat mystéria,
Per mille præsagas
Se detégens imágines.
En immolandus à Patre,
Suum ferens lignum puer,
En agnus ille, sánguine
Qui tincta servat límina.

sui

Amóris ô quæ pígnora!
Nobis oves credit suas:
Ligáre dat, dat sólvere,
Quæ solvit et ligat Deus.

Uni sit et trino Deo
Supréma laus, summum decus,
De nocte qui nos ad suæ
Lumen vocávit glóriæ.
Amen.

Ant. . et BB.de Communi
Apostolorum.

IN II. NOCTURNO.

Lectio iv. Ex Act. Apostol. et Usuardo. ARNABAS, qui et Joseph, BLevites, Cyprius génere, agro véndito quem possidebat, prétium áttulit ad pedes Apostolórum ad quos et pósteà

:

sum. Jerosolymis Antiochiam
missus ab Ecclésiâ, quæ accé-
perat quosdam ibi discípulos
Dóminum Jesum Græcis an-
nuntiasse, cùm vidisset grá-
tiam Dei, gavísus est, et hor-
tabátur omnes in propósito
cordis permanére in Dómino.
Profectus est indè Tarsum ut
quæreret Paulum; quem cùm
invenisset, perduxit Antió-
chiam, et annum totum con-
versati sunt ibì in Ecclésiâ, et
docuérunt turbam multam; ità
ut cognominarentur primùm
Antiochiæ discípuli Christiáni.
Lectio ".

On, collectas eleemosynas
RTA fame ab Agabo prædic-

ad fratres in Judæâ habitantes,
cum Paulo détulit.Quo expléto
ministério reversi sunt, assump-
to Joanne, cui cognomen erat
Marcus. Cùm autem Antiochiæ
in Ecclésiâ cum cæteris Pro-
phétis et Doctóribus ministrá-
rent Dómino, et jejunárent,
dixit Spíritus sanctus: Segre-
gáte mihi Saulum et Bárnabam
in opus ad quod assumpsi eos.
Tunc jejunantes, et orantes,
imponentesque eis manus, di-
misérunt illos. Itaque Seléu-
ciam venérunt, indè Cyprum :
ac multas prætéreà urbes re-
giónesque peragrárunt prædi-
cantes Evangélium, et consti-
tuentes per síngulas Ecclésias
Presbyteros.

Lectio vj.

Claudum à Paulo sanátum

UM autem Lystris propter

pro diis haberentur, vocárentque turbæ Bárnabam Jovem, Paulum verò Mercú

rium, vix deterruérunt turbas demum illa predicit mala, quce ne sibi immolárent. Reversi ipsos invasúra erant: non solùm Antiochiam, ortâ ibì seditióne ea quæ paulò post futúra, sed propter Judæos, qui volébant étiàm ea quæ post multùm témgentes ad Deum conversas cir-poris erant eventúra, diù antè cumcídi, rem ad Apóstolos re- illos ad bellum præparans contulérunt, qui in Concílio Jero- trà diábolum suscipiendum. solymitano super eâ re decré- Multa enim hinc bona emergétum statuérunt, remiséruntque bant. Primò quòd ipsi præeos ad Ecclesiam Antichiae, scientiae vim agnoscerent; seadjunctis Judâ et Silâ, scriben- cundò, quòd nemo suspicári tes per manus eóru. Postrémò posset hæc mala ob doctóris Bárnabas digressus à Paulo,unà imbecillitátem eveníre; tértiò, cum Marco navigavit in Cy- ne ii qui haec passúri erant, perprum. Multis demùm perfunc-cellerentur, si hæc inexpectus pro Christo laboribus, glo- | tata et praeter spem accidissent; rióso fine quiévit. Refert Ale- quartò, ne hæc crucis témpore xander Cyprius corpus ejus in audientes turbarentur. insula Cypro, Zenone impe

rante, repertum esse, ad cujus pectus erat Evangélium Matthæi, ipsíus Bárnabæ manu conscriptum.

IN III. NOCTURNO.

Léctio sancti Evangélii secun

Lectio viij.

EINDE ut discant novam es

De hanc bellandi legem, et inaudítum aciéi modum, cùm nudos mittat, unâ indútos túnicâ, sine cálceis, sine virgâ, ali jubet ab excipiéntibus; non sine cíngulo vel perâ, quos dùm Matthæum. hic finem dicendi facit; sed Lectio vij. Cap. 10. suam ostendens ineffábilem N illo témpore; Dixit Jesus potentiam dicit : Sic abeuntes discípulis suis: ecce ego mit-óvium mansuetúdinem exhibéto vos sicut oves in médio lu- te, etiamsi contrà lupos itúri, pórum. Estóte ergò prudentes nec modò contrà lupos, sed sicut serpentes, et simplices étiam in médio lupórum. Nesicut columbae. Et reliqua. que tantùm óvium mansuetúHomília sancti Joannis Chry- dinem jubet habére, sed étiam simplicitátem columbæ. Sic præsertim meam ostendam fortitúdinem, cùm oves lupos vícerint, etiamsi in médio lupórum sint, et innúmeris mórsibus lacerentur, nec modò non deleantur, sed étiàm lupos convertant, quod longe mirabilius est, et majus quàm si occíderent, si nempe illórum mutent voluntátem, ánimumque

sóstomi.

In Matth. Homil.33. aliàs 34.

§. I. OSTQUAM (Dóminus) omnem curam à discipulorum ánimis ejecerat, ac signórum spectáculo muníerat, et quasì ferreos adamantinosque reddiderat, secularibus ómnibus superióres, et ab omni temporánea sollicitúdine liberátos;

totus orbis lupis esset plenus. PConsors et in periculis,

magno præditos ingénio et áni-DEUS, qui beátum Bárna