Et memor fuit testamenti ne, in factúrâ tuâ, et in opésui; et poenituit eum secun- ribus mánuum tuáru exultábo. dùm multitúdinem misericór- Quám magnificáta sunt ópera diæ suæ. tua, Dómine!* nimis profun-. dæ factæ sunt cogitatiónes tuæ. Vir insípiens non cognoscet, et stultus non intélliget hæc.

Et dedit eos in misericórdias, in conspectu ómnium qui céperant eos.

*

Salvos nos fac, Dómine Deus noster, et cóngrega nos de natiónibus;

Ut confiteámur nómini sancto tuo, et gloriémur in laude

tuâ.

Cúm exorti fúerint peccatóres sicut foenum, et apparuerint omnes qui operantur iniquitátem, ut intéreant in séculum séculi:

*

Tu autem Altíssimus æternum, Dómine.

in

Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, quóniam ecce inimíci tui peribunt, et dispergentur omnes qui operantur iniquitátem.

Et exaltábitur sicut unicornis cornu meum, et senectus mea in misericórdiâ úberi.

Et despexit óculus meus inimícos meos, * et in insurgéntibus in me malignantibus áudiet auris mea.

Justus ut palma florébit, * sicut cedrus Líbani multiplicábitur.

Plantáti in domo Dómini, in átriis domus Dei nostri florébunt.

*

Adhuc multiplicabuntur in senectâ úberi, et benè patientes erunt,

et

Ut annuntient quóniam rectus Dóminus Deus noster, non est iniquitas in eo.

PSALMUS 135.

Præclarum divinæ misericordiæ
encomium. Ab illá uberrimè
profluunt universa hominibus
concessa beneficia.

Cuniam bonus, * quóniam in
ONFITEMINI Dómino quó-

Com bonus, * quóniam in æternum misericórdia ejus;) Qui percussit AEgyptum cum primogénitis eórum, * quóniàm in æternum misericór-* dia ejus ;

Qui eduxit Israel de médio eórum, * quóniam in æternum misericórdia ejus;

Flavit spíritus tuus, et opé-vérunt per siccum in médio ruit eos mare; submersi sunt ejus. quasi plumbum in aquis veheméntibus.

Laudáte Dóminum, quià bo- | dient; neque enìm est spírinus Dóminus; psállite nó- tus in ore ipsórum. mini ejus, quóniam suave; Quóniam Jacob elégit sibi Dóminus, Israel in possessiónem sibi ;

*

Quia ego cognóvi quòd magnus est Dóminus, et Deus noster præ ómnibus diis.

Omnia quæcumque vóluit, Dóminus fecit, * in cœlo, in terrâ, in mari, et in ómnibus abyssis.

Edúcens nubes ab extrémo terræ, fúlgura in plúviam fecit;

Símiles illis fiant qui fáciunt ea, et omnes qui confídunt in eis.

Domus Israel, benedícite Dómino: domus Aaron, benedícite Dómino.

Domus Levi, benedícite Dómino: * qui timétis Dóminum, benedícite Dómino.

Benedictus Dóminus ex Sion, * qui hábitat in Jerúsalem.

Ant. Omnia quæcumque vóluit, Dóminus fecit in coelo, et in terrâ, in mari, et in ómni

Qui prodúcit ventos de the-bus abyssis. sauris suis; qui percussit pri- Capitulum. Rom. 1. mogénita Egypti ab hómine usquè ad pecus;

Et misit signa et prodígia in médio tui, AEgypte, in Pharaónem, et in omnes servos ejus ;

Qui percussit gentes multas, * et occídit reges fortes, Sehon regem Amorrhæóru, et Og regem Basan, et ómnia regna Chánaan:

Et dedit terram eórum hæreditátem, hæreditátem Israel pópulo suo.

*

Dómine, nomen tuum in æternum: Dómine, memoriále tuum in generatiónem et generatiónem;

*

Quià judicábit Dóminus pópulum suum, et in servis suis deprecabitur.

Simulácra géntium, argentum et aurum,* ópera mánuum hóminum.

Os habent, et non loquentur : óculos habent, et non vidébunt.

Aures habent, et non áu

I mundi, per ea quæ facta sunt, intellecta, conspiciuntur sempiterna quoque ejus virtus, et divínitas.

NVISIBILIA Dei, à creatúrâ

HYMNUS.

Diunt tenébre, fit dies;
EO loquente, prótinùs
Et spléndida coelo faces
Noctem diemque dívidunt.

Stat terra: currunt flúmina,
Quæ fundit immensum mare.
Velantur astra nubibus ;
Subsistit unda pénsilis.

Herbæ virentis tégmine
Vestita tellus pingitur:
Laetis onusta fructibus
Passim renídent árbores.

Leves in imo gurgite
Repentè pisces ínnatant :
Feruntur ad coelos aves,
Vagantur in sylvis feræ.

Homo creátus náscitur
Spirans imágo Núminis:
Terrestre córporis lutum
Coelestis afflat spíritus.

O Numen, ô mundi Pater,
Volendo nil non éfficis:

Mirabilia creationis et redemp-memor fui Dei, et delectá