tégmine alárum tuárum sperábunt. Inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ; et torrente voluptátis tuæ potábis eos. Quóniam apud te est fons vitæ, et in lúmine tuo vidé– bimus lumen. Visitasti terram, et inebriasti eam: *multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum cst aquis; parasti cibum illórum, quóniam ità est præparátio ejus. Rivos ejus inébria, multiplica genímina ejus; in stillicidiis ejus lætábitur gérminans. Prætende misericórdiam tua sciéntibus te, et justítiam Benedíces corónæ anni betuam his qui recto sunt corde. nignitátis tuæ; * et campi tui Non véniat mihi pes supér-replebuntur ubertáte. biæ, * et manus peccatóris non móveat me. Ibi ceciderunt qui operantur iniquitátem : * expulsi sunt, nec potuérunt stare. PSALMUS 64. Quàm laudandus Deus ob concessam Ecclesia pacem, ac bonorum omnium copiam. E decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem. T Exaudi oratiónem meam : ad te omnis caro véniet. * Verba iniquórum prævaluérunt super nos; * et impietátibus nostris tu propitiáberis. Beátus quem elegisti, et assumpsisti: inhabitábit in átriis tuis. Replébimur in bonis domûs tuæ ; sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte. Exaudi nos, Deus salutáris Pinguescent speciósa deserti, * et exultatióne colles accingentur. Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt frumento: * clamábunt, étenim hymnum dicent. CANTICUM. Is. 12. Gratiarum actio de Salvatore concesso, simulque liberatione à peccato et morte æterná. ONFITEBOR tibi, Dómine, Aquóniàm irátus es mihi: conversus est furor tuus, et consolátus es me. Ecce Deus salvátor meus; * fiduciáliter agam, et non timébo: Quià fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, et factus est mihi in salútem. Hauriétis aquas in gáudio de fóntibus Salvatóris; * et dicétis noster, * spes ómnium fínium | in die illâ : Confitemini Dómi terræ, et in mari longè, Præparans montes in virtúte tuâ, accinctus potentiâ: qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos à signis tuis éxitus matutíni et vésperè delectábis. no, et invocáte nomen ejus. Notas fácite in pópulis adinventiónes ejus mementóte quóniam excelsum est nomen ejus. Cantáte Dómino, quóniàm magníficè fecit: * annuntiáte hoc in universâ terrâ. Exulta et lauda, habitátio Sion; quià magnus in médio tui sanctus Israel. PSALMUS 146. Capitulum. 2. Esdræ 9. A disti D montem Sínaï descendisti, et locútus es cum eis Jucunda Dei laudatio ob ejus de cœlo, et dedisti eis judícia magnitudinem, potentiam, recta, et legem veritátis, cœjustitiam, sapientiam et boni-remónias, et præcepta bona. tatem LAUDAT AUDATE Dóminu, quóniàm homus est psalmus; * Deo nostro. Sit jucunda decóraque laudátio AEdificans Jerúsalem Dóminus dispersiónes. Israélis congregábit; Qui sanat contritos corde, * et álligat contritiónes córu; Qui númerat multitúdinem stellárum, et ómnibus eis no mina vocat. * Magnus Dominus noster, et magna virtus * et sapiéntiæ ejus non est númerus. Suscípiens mansuétos Dóminus; humilians autem peccatóres usque ad terram. Præcínite Dómino in confessione: psállite Deo nostro in cítharâ; Qui óperit coelum núbibus, * et parat terræ pluviam ; Qui prodúcit in móntibus foenum, et herbam servitúti hóminum; Qui dat jumentis escam ipsórum, et pullis corvórum invocántibus eum. Non in fortitúdine equí voluntátem habébit; nec in tíbüs viri beneplácitum erit ei. Beneplácitum est Dómino super timentes et in eis eum, qui sperant super misericórdiâ ejus. Ant. Revéla (Dómine) óculos meos: et considerábo mirabília de lege tuâ. Ps. 118. HYMNUS. UÆ jussa saxo crédidit O Sancta lex, certam poli Præsta, beáta Trinitas, y. Non fecit táliter omni natióni: B. Et judícia sua non manifestávit eis. Ps. 147. Ad Bened. Ant. 1. D. Viam iniquitátis ámove à me : et de lege tuâ miserére mei. Ps. 118. AD PRIMA M. IN te, Dómine, sperávi, non confundar in æternum ; * in justítiâ tuâ líbera me. ánima mea, et venter meus; Ego autem in te sperávi, Dómine; dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ. Eripe me de manu inimicórum meórum, * et à persequéntibus me Illustra fáciem tuam super seryum tuum,* salvum me fac in misericórdiâ tuâ. Dómine, non confundar, quóniam invocávi te; * erubescant impii, et deducantur in infernum. Muta fiant lábia dolosa, quæ loquuntur adversùs justum iniquitátem, in supérbià, et in abusióne. Altera divisio Psalmi 30. UAM magna multitúdo dul Qcédinis ture, Dómine, quam abscondisti timéntibus te! Abscondes eos in abscón Quóniam defécit in dolóredito faciéi tuæ, à conturbatióne hóminum. vita mea, * et anni mei in ge mítibus. virtus mea, turbáta sunt. Próteges eos in tabernáculo tuo * à contradictióne linguá et ossa mea con- rum. Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium, et vicínis meis valdè; * et timor notis meis. Qui vidébant me, fugérunt à me. Benedictus Dóminus; * quóniàm mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte munítâ. Ego autem dixi in excessu mentis meæ: Projectus sum foràs à fácie oculórum tuórum. Oblivioni datus sum tanquàm mórtuus à corde: * factus sum tanquàm vas pérditum; Ideò exaudisti vocem oratiónis meæ, * dùm clamárem ad te. Diligite Dóminum, omnes sancti ejus; quóniam veritátem Spera in Deo, quóniàm ad requiret Dóminus, et retrí- huc confitebor illi : * salutáre buet abundanter faciéntibus superbiam. Viriliter ágite, et conforté omnes qui tur cor vestrum, sperátis in Dómino. Ant. In te sperávi, Dómine; dixi: Deus meus es tu. Capitulum. Rom. 15. Qad UÆCUMQUE scripta sunt, ad nostra doctrína scripta sunt: ut per patiéntiam, et consolatiónem scripturárum, spem habeámus. AD TERTIAM. Ant. 7. d. Spera in Deo. vultûs mei, et Deus meus. Divisio Psalmi 41. D meipsum ánima mea conturbáta est; * proptéreà memor ero tuî de terrâ Jordánis et Hermóniim à monte módico. Abyssus abyssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum. Omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transiérunt. In die mandávit Dóminus misericórdiam suam, et nocte cánticum ejus. Apud me orátio Deo vitæ meæ : * Dicam Deo: Susceptor meus es. Quarè oblitus es meî, et contristátus incédo', * dùm affligit me inimícus? PSALMUS 41. Animæ sanctæ in cælum anhelantis pia desideria; de hos-quarè tium malitiá affligitur, ac spe Deum videndi benignè refi citur. UEMADMODUM desiderat Quervus ad fontes aquárum, *ità desiderat ánima mea ad te, Deus. Sitívit ánima mea ad Deum Dùm confringitur ossa mea, exprobravérunt mihi qui trí bulant me inimíci mei; Dùm dicunt mihi per síngu los dies: * Ubì est Deus tuus? Quarè tristis es, ánima mea? et quarè conturbas me? Spera in Deo, quóniam ad fortem, vivum: * quandò vé-huc confitébor illi: * salutáre niam, et apparébo antè fáciem Dei? Fuérunt mihi lácryinæ meæ panes die ac nocte, dùm dícitur mihi quotidiè : Ubì est Deus tuus? Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam; quóniam transibo in locum tabernáculi admirábilis, usquè ad domum Dei, In voce exultatiónis et confessiónis, sonus epulantis. Quarè tristis es, ánima mea? et quare conturbas me? vultus mei, et Deus meus. tem tuam ipsa me deduxé- | Quóniam dabis eum in benerunt, et adduxérunt in montem dictiónem in séculum séculi: * sanctum tuum, et in taberná- lætificábis eum in gáudio cum cula tua. Et introíbo ad altáre Dei; vultu tuo. Quóniam rex sperat in Dó ad Deum qui lætíficat juventú-mino, et in misericórdiâ Altís tem meam. Confitebor tibi in cítharâ, Deus, Deus meus: *quarè tristis es ánima mea? et quarè conturbas me? Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi: salutáre vultus mei, et Deus meus. Ant. Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: salutáre vultûs mei, et Deus meus. Capitulum. Eccli. 2. simi, * non commovébitur. Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes qui te odérunt. in témpore vultus tui : * ĎóPones eos ut clíbanum ignis minus in irâ suâ conturbábit eos, et devorábit eos ignis. Fructum eórum de terrâ perdes, et semen eórum à filiis hóminum; Quóniam declinavérunt in te UI timétis Dóminum, speráte in illum: et in oblecta-mala: cogitavérunt consília, tiónem véniet vobis misericór dia.. AD SEXTAM. Ant. 3. à. Rex sperat. PSALMUS 20. Christo victori et animæ victrici ad cœlum properanti gratu– latur Ecclesia. quæ non potuerunt stabilire. Quóniam pones eos dorsu: * in reliquiis tuis præparábis vultum eórum. Exaltáre, Dómine, in virtúte tuâ : * cantábimus et psallémus virtútes tuas. PSALMUS 102. DOMINE, in virtúte tuâ læ- Seipsum Propheta, Angelos, * rex; et super salutáre tuum exultábit vehe homines et creaturas omnes incitat ad laudandum Deum, pro acceptis beneficiis. BE ENEDIC, ánima mea, Dómino: et ómnia quæ intrà me sunt, nómini sancto ejus. Bénedic, ánima mea, Dómino, et noli oblivisci omne retributiónes ejus; * Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis; qui sanat omnes infirmitátes tuas; Qui rédimit de intéritu vitam tuam; * qui corónat te in mi— sericórdia et miseratiónibus; Qui replet in bonis desidé |