Ad audiendum confessiones.

Ad audiendum confessiones.

excitentur, de Dei omnipotentis misericordia ac beatissimae virginis matris ejus, dictique Thomae martiris, et beati Cuthberti patroni nostri, omniumque sanctorum meritis et precibus confidentes, omnibusque Christicolis per nostras civitatem et dioecesim Dunolmensem constitutis, et aliis quorum dioecesani hanc nostram indulgentiam ratam habuerint et acceptam, de peccatis suis vere contritis et confessis, qui ad perfectionem operis ejusdem grata contulerint, donaverint, seu legaverint, subsidia caritatis, quadraginta dies indulgentiae concedimus per praesentes; ratificantes insuper et quatenus de jure possumus confirmantes omnes et singulas indulgentias hujus rei gratia rite concessas, nostrisque temporibus concedendas. In quorum omnium testimonium sigillum nostrum fecimus hiis apponi. Datum apud Aukeland, xjo kal. Octobris Anno Domini millesimo cccmo quadragesimo tertio, et consecrationis nostrae decimo.

AUTHORITY TO HEAR CONFESSIONS (21 Sept., 1343).

Ricardus permissione divina Dunolmensis Episcopus fratri Roberto de Morpath, Priori de Holum* juxta Alnewyk ordinis Carmelitarum nostrae dioecesis, salutem gratiam et benedictionem. Scientia, moribus, et meritis quibus commendaris excitati, ad audiendum confessiones quadraginta hominum et mulierum tibi peccata sua confiteri volentium in et de decanatu de Alnewyk dioecesis antedictae, tam in casibus nobis reservatis quam aliis, ac hujusmodi confitentibus prout secundum Deum expedire cognoveris, salutares penitentias injungendo ipsisque in hac parte absolutionis beneficium quatenus ad nos pertinet impendendum, licentiam tibi concedimus tenore praesentium specialem, usque ad festum Pentecostes proxime sequens tantummodo et non ultra duraturam. Datum apud Aukeland xxj die mensis Sept. Ao Dom. m°ccc moxliijo, et consecrationis nostrae decimo.

Ricardus permissione divina Dunolmensis Episcopus fratri Thomae de Oterbourn, ordinis fratrum minorum, sacrae paginae professori etc. multipliciter commendaris viginti quatuor hominum et mulierum etc. in et de Archidiaconatu Dunolm. nostrae dioecesis, tam [etc., as above].

*The Priory of Holum, or Hulm or Holm, in the vast park of the Duke of Northumberland at Alnwick, stands on the river Aln, about two miles from Alnwick. It was founded by John de Vescy about 1240, being the first monastery of the Carmelites in England (Fuller, Ch. Hist., iii, 272).

COMMISSION TO THE DEAN OF ST. ANDREW'S, AUCKLAND,

facta magistro

Mauduyt.

TO ENQUIRE INTO ABUSES THERE (22 Sept., 1343). Ricardus permissione divina Dunolmensis Episcopus Commissio dilecto filio magistro Johanni Mauduyt* decano decanatus Johanni ecclesiae nostrae collegiatae Sancti Andreae de Aukeland nostrae dioecesis salutem gratiam et benedictionem. Cum consonum potissime sit naturae ipsos complecti rerum commoda qui onera eis incumbentia non recusant, nec ecclesiastica mereantur stipendia qui humeros ab omnibus hujusmodi subtrahunt, illaque subire negligunt et fugiunt ab eisdem, sitque nobis intimatum quod nonnulli canonici et praebendarii ejusdem ecclesiae vicariis suis in eadem habitus chori sufficientes et honestos exhibere non curant, sicut decet et deberent, de vestrae conscientiae puritate ac industria circumspecta plenam in in Domino fiduciam obtinentes, ad compellendum in forma juris eosdem canonicos et praebendarios quod ipsi vicariis suis supradictis exhibitionem hujusmodi realiter faciant ut tenentur; vobis cum cujuslibet cohercionis canonicae et exequendi quod in ea parte decreveritis potestate committimus vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas. Datum apud Aukeland, xxij die mensis Septembris Anno Domini millesimo cccmo quadragesimo tertio, et consecrationis nostrae decimo.

COMMISSION TO ENQUIRE INTO A CERTAIN SEQUESTRATION

OF WOOL AT DURHAM (1 Oct., 1343).

dum de causis

Ricardus permissione divina Dunolmensis Episcopus Ad inquirendilectis filiis Rectori ecclesiae Sanctae Mariae in ballio sequestri boriali nostrae civitatis Dunolmensis, ac magistro Petro interponendi. de Mainford, praebendario ecclesiae nostrae collegiatae Langcestrae nostrae dioecesis, salutem gratiam et benedictionem. Cum per partem Thomae de Cotes ac Rogeri Bachiler executorum testamenti Johannis de Cotes defuncti dictae dioecesis nobis sit intimatum cum querela quod Willelmus Broun, janitor castri nostri Dunolmensis decem saccos lanae ad defunctum eundem pertinentes occupavit et occupat minus juste, ac eos in domibus nostris infra balliolum praedictum adhuc detinet occupatos praeter

* John Mauduyt is not named by Hutchinson (iii, 334) among the Deans of St. Andrew's. There seems to have been much trouble with these canons and prebendaries; they were afterwards reformed by Bishop Thomas Langley, in 1428,

et contra voluntatem executorum praedictorum, quibus administratio bonorum omnium dictum defunctum contingentium est commissa, quodque dictae partes ad caedes, rixas, arma, et consumptionem dictae lanae ac bonorum hujusmodi inutilem ex causis procedent supradictis, nisi his celeriter obvietur, ad inquirendum de causis hujusmodi in forma juris, et si per inquisitionem ipsam eas inveneritis esse veras, dictos saccos lanae sequestrandum ac sub arto sequestro custodiendum vice nostra, prout de dicta lana vestro periculo volueritis respondere, necnon dictis partibus complementum justitiae faciendum in praemissis; vobis et utrique vestrum committimus vices nostras cum cujuslibet cohercionis canonicae potestate. Datum in manerio nostro de Northaluerton primo die mensis Octobris, Anno Domini millesimo cccmo quadragesimo tertio, consecrationis vero nostrae decimo.

STATEMENT OF FACTS AS TO WILLIAM DE VEYRAC (30 Sept., 1343).

[This document appears to be a brief narration of facts, drawn up by Bury, to be sent apparently to the Pope. The date of it appears to be the 11th May, 1343 (as the documents before and after it, in the register, are both of the year 1343).

Peter de Trasmonte, on the 11th May, calling himself the Pope's Proctor, presented to Bury in London Apostolical letters and the papers connected with the suit, with his commission as proctor. Peter, when the Bishop expressed himself ready to do what he could do, and was bound to do, urgently begged the Bishop to hand over the documents and his proctorial authority to John of Vaux. This was done. by Bishop at once. Then Peter quickly disappeared, and refused to act. further. Thereon Bury sends for Bernard de Systre, Archdeacon of Canterbury, Nuncio of the Pope in England. He came and told the Bishop that Peter and his company" timentes sibi pro pelle sua " (as Edward III was formidable), had fled, and crossing the sea had taken refuge abroad. Bury then offered, at his own expense, to go down to Salisbury on this matter, if some papal proctor would accompany him.

Meanwhile the King intervened, threatened Bury with deprivation of temporalities and other penalties, were he to act in any way against the Royal briefs; and matters came

to this, that on the 15th May royal servants, with clubs in their hands, came in on Bury, and with rough loud voices told him the King had sent them to force him to give an answer then and there as to this Canonry and Prebend of Sarum, which the King had already granted to Thomas of Hatfield, his clerk; and that the King had heard that someone had appealed to the Pope for bulls, etc., on the matter; and also that the King had got a judgment in his own courts against Robert Wyville, Bishop of Sarum. In the end, Bury yields completely to the royal authority.]

cernens Magis

de Veyraco

sub sigillo

inclusum litera

missa sub data

Septembris.

Subscriptum factum vos concernens succinctae narra- Factum contionis stilo describimus, quod est tale. Die undecima trum Gill'm mensis Maii datam praesentium praecedentis, Petrus de Trasmonte, procurator vester ut dicebat, literas apostolicas secreto domini et processum habitum in hac parte nobis Londoniis prae- privata sibi sentavit, quibus, una cum procuratorio suo per nos reverenter ultimo die tunc receptis, optulimus nos paratos ad faciendum et exequendum omnia et singula in literis ac processu contenta praedictis, quatenus possemus, et astricti fueramus, idemque Petrus nos tunc cum instantia requisivit, ut literas ac procuratorium hujusmodi cuidam Magistro Johanni de Vaucio tunc praesenti liberari faceremus, penes nos copia remanente; quas quidem literas ac procuratorium antedictum eidem Johanni tradi fecimus indilate. Cumque dictus Petrus a nobis repente dicto die recessisset, ac instare ulterius per se vel alium penes nos pro habendo exitu alio dicti negotii omisisset, mitti fecimus pro domino Bernardo de Systre, sedis apostolicae in Anglia tunc nuntio, quod veniret colloquium habiturus nobiscum personale, de et super contingentibus idem negotium quod pendebat sic infectum. Die vero duodecima mensis ejusdem, quaesivimus a nuntio memorato tunc coram nobis personaliter existente, an idem Petrus prosequi vellet ulterius commissum sibi negotium supradictum; eodum Bernardo tunc respondente publice nobis et dicente quod praefatus procurator et alii qui cum eo venerant ad dictum negotium prosequendum, timentes sibi de pelle sua, de Londoniis recesserunt, et versus partes suas transmarinas abierunt; tuncque paratos nos vicibus optulimus iteratis negotium exequi supradictum, dicentes quod parati tunc eramus, et esse vellemus nostris propriis ire sumptibus et expensis apud Sarum, nosque periculis exponere quibuscunque quae contingere possent in eventu, ac cetera facere quae commissa

nobis fuerant in negotio hujusmodi exequendo; dum tamen penes nos procurator instaret aliquis, et executionem prosequeretur eandem. Ac subsequenter die tertiadecima mensis praedicti, quaedam literae domini nostri Regis illustris Angliae clausae, sigillo suo magno sigillatae, quae in Angliae regno prohibitiones regiae nuncupantur, nobis fuerint liberatae, per quas idem Rex nobis sub nostrorum amissione temporalium et aliis poenis gravibus inhibebat ne quicquam attemptaremus seu faceremus aliqualiter attemptari, contra tenorem praedictarum regiarum literarum, et finaliter die quintadecima mensis Maii supradicti, nonnulli praedicti domini Regis nostri servientes ad arma clavas suis tenentes in manibus coram nobis personaliter constituti, nobis dixerunt alta voce in praesentia notarii ad hoc adhibiti et multorum, quod idem dominus Rex eos ad nos destinarat pro finali nostro habendo responso de et super quadam prohibitione dicti domini Regis jus suum et coronae suae concernente, nobis per ipsius Regis literas nuper facta praetextu quorundam canonicatus et praebendae quos idem dominus Rex jure suo regio et coronae praedictae prius contulerat in ecclesia Sarum domino Thomae de Hatfeld,*suo clerico secretario commensali, quodque praedictus dominus Rex, tunc iterato per ipsos, quod ipsi etiam praefati Regis nomine nobis sub poenis in dicta prohibitione contentis, ac forisfactura bonorum omnium temporalium episcopatus nostri, aliisque poenis gravibus per ipsum Regem inferendis prohibebat et prohibebant, ne quicquam in praejudicium praefati domini Regis aut coronae suae attemptaremus seu faceremus aliqualiter attemptari, praecipue cum idem dominus Rex intellexerat, ut dicebant, quod aliqui bullas et processus alios jus suum regium et coronae suae supradictae, necnon collationem collationem canonicatus et praebendae praedictorum spectantem notorie ad Regem eundem concernentes impetrarunt, et eosdem nobis praesentarunt executioni per nos celeri demandandos, jure suo regio supradicto non obstante. Verum quia praefatus dominus Rex super jure patronatus canonicatus et praebendae in ipsis literis apostolicis expressorum, venerabili patri domino R.† nunc Sarum episcopo in curia sua regia diutinam litem movit, et diffinitivam in ea parte sententiam secundum legem regni Angliae et consuetudinem ejusdem, ut asseritur,

* Thomas Hatfield, Bishop of Durham, 1345-1381. In Dec., 1343, he had been made Prebend of Fridaythorpe, in the Diocese of York. Robert Wyville, 1330-1375,