Videri eos existere, non tamen quales sint, falso do-
cet Argentina, num. 2.
214
Videri quid, et quales sint, non tamen quam intensi,
inconstanter, et temere ait Hervæus, n. 3 et 4. 214
Videri omnes actus etiam liberos, solamque intensio-
nem, qua fiunt, occultari, temere etiam dixit Hen-
ricus, a num. 5.
215
8. Omnes voluntatis humanæ actus, tam liberi, quam
necessarii sunt in hac vita Angelis de se occulti, ib.,
num. 11 et 13.
Vera ratio est Angelos talium actuum species con-
creatas non habere, a n. 17 et c. 25, a n. 4. 226 et 227
10. Voluntatis actus nec ut possibiles Angelus per pro-
priam speciem cognoscit, eod. cap. 24, a n. 7. 218
11. Cogitationes internas futuras aliorum vident An-
geli in Verbo, prout ad suum statum spectant, 1. 6,
cap. 5, num. 12.
12. Cogitationem cognoscens, ejus etiam objectum
intelligit, lib. 2, cap. 28, a num. 43.
7. Cognitionem de Deo absolutam nequit Angelus pri-
mo inchoare, nisi vel se, vel alium effectum actu
consideret, codem cap. 19. num. 9 et 10.
203
Inchoatam tamen potest continuare, ac etiam postea
repetere, absque ullius effectus consideratione, n.
8. Cognoscere potest Angelus Deum etiam per species
aliarum rerum, lib. 2, cap. 20, num. 1.
9. Cognitio respectiva de Deo expressior est, quoad
an est, quam absoluta, num. 2.
10. Æque Angelus per speciem alterius Angeli, ac per
suami substantiam cognoscit Deum, num. 4. 154
Quid de cognitione per res alias? a num. 9.
11. Ex parte cognoscentis perfectior est cognitio de
Deo in Angelo superiore, quam in inferiore, æqua-
lis tamen ex parte rei cognitæ, num. 15.
12. Cognitio Angeli quidditativa de Deo non potest
non esse intuitiva, lib. 2, cap. 17, num. 5 et 8. 195
COGNITIO DE MATERIALIBUS.
1. Cognoscit Angelus res materiales, etiam in indivi-
duo, lib. 2, cap. 2, num. 14, pag. 88, et cap. 6, n. 1
Idque in seipsis directe, num. 3.
Per speciem tamen, num. 4.
Et ab ipsius substantia, et intellectu distincta, cap. 1,
A Deo concreatam, atque ad multa universalem, n.
21.
131
2. Cognoscant-ne Angeli prædicata communi,a per
præcisos conceptus, seu non cognoscendo singula-
ria, lib. 2, cap. 8, a num. 7.
143
COGNITIO DE SUPERNATURALIBUS.
1. Cognoscit se Angelus intuitive, non per speciem, 1. Entitates supernaturales non possunt Angeli natu-
lib. 4, cap. 4, num. 7 et 8.
1. Cognitio rei præsentis intuitiva, quomodo ab An-
gelis habeatur per species a principio inditas ? l. 2,
cap. 6, num. 22.
2. Cognitio intuitiva rei non existentis, an divinitus
dari possit, lib. 2, cap. 11, num. 13.
161
3. Idem actus potest esse cognitio intuitiva unius rei,
et abstractiva alterius, lib. 2, cap. 19, num. 2. 200
4. Cognitio intuitiva in Angelis an requirat certam
objecti propinquitatem, 1. 2, cap. 28, a num. 9. 259
5. Cognitio intuitiva semper est immediata, et per se
evidens, lib. 2, cap. 33, num. 13 et 14.
Non item semper abstractiva, num. 15.
6. Cognoscit quidditative quidquid per proprias spe-
cies cognoscit, cap. 31, num. 6.
7 Cognitio experimentalis semper est acquisita, 1. 2.
c. 12, n. 13.
1. Quænam requirat comprehensio in objecto cogno-
scenda, lib. 2, cap. 31, num. 4.
Comprehendit seipsum quilibet Angelus, lib. 2, cap.
4, num. 21.
8. Cognitio discursiva, vide Discursus.
9. Angelum semper esse in actu secundo cognoscen-
di omnia, respectu quorum est in actu primo, qui
doceant? lib. 2, cap. 34, num. 2.
10. Nullus Angelus potest omnem omnino actum co-
gnoscendi suspendere, cap. 35, a num. 5.
Nec a sui ipsius actuali cognitione feriari, num. 8. 340
Nec item a cognitione specierum, quas in se habet,
ac adeo nec a confusa saltem cognitione objecto-
rum, a num. 21.
344
11. Hæc cognitio in Angelo quomodo sit fundamentum
inchoandi libere cognitiones alias, ibid.
344
12. An, et quomodo Angelus aliquid extra se neces-
sario cognoscat? lib. 2, cap. 36, n. 3, 5, 8 et 9. 348
13. Cognoscit Angelus plura simul ut plura diversis
actibus, uno necessario, et altero libero, lib. 2, cap.
37, a num. 2.
Potest idem perfecte cognoscere unico actu, quæcum-
que per unam speciem repræsentantur, a n. 9. 351
14. Angelus habens actum omnino adæquatum uni
speciei universali, non potest aliam simul cogno-
scere, eodem cap. 37, num. 13.
Utendo vero speciebus inadæquate potest simul plu-
ra, ut plura cognoscere, ibid., a num., 14 et 23. 352
Non tamen plura sine termino, num. 30.
358
15. An etiam possit Angelus per unicam speciem plu-
res actus ad plura objecta, ut plura, terminatos si-
mul elicere, problema, num. 31 et 32.
359 1. Continuitas motus, vide MOTUS, a num. 12.
4. Creatio Angelorum an tradatur a Moyse, vel alibi Angeli tamen alias ipsas forte purgandas, ad locum
purgatorii, et inde suo tempore ad coelum perdu-
cunt, ibid.
Non videtur fuisse cœlum empyreum, num. 3. 15
Sed sydereum, vel quod subjacet empyreo, n. 4. 15
An post obitum unius alterum custodiat, ib., n. 11. 750
2. Custodia angelica prædestinatis ac reprobis com-
munis est, eodem cap 17, num. 12.
Pro malis tantum accipiendum, et usurpandum, ib. 791
3. Dæmones noverunt Philosophi ab effectu, ibid.,
792
Eorum de dæmonibus varii errores, a num. 8, et n.
18 et 20.
792 et 795
Justis etiam, ac peccatoribus baptizatis, et non bap- 4. Dæmones natura sua malos dixerunt Manichæi, et
tizatis, num. 14.
alii, lib. 7, cap. 2, num, 1.
11. Dæmones peccati veniam per pœnitentiam tan-
dem obtenturos, qui erraverint, 1. 8, c. 7, n. 1. 983
12. Dæmones in perpetuum damnati sunt, et in peccato
obstinati, ib. a n. 3, et l. 3, c. 10, n. 20. 983 et 412
13. Dæmoni inesse potestatem bene operandi mora-
raliter, qui sentiant, lib. 8, cap. 8, a num. 1.
14. Dæmon libere agendo semper peccat, ib., n. 4. 989
Imo ab actuali peccato non cessat, ibid., vide etiam
18. An dæmones semper in inferno resideant, vel
etiam apud nos vagentur, cap. 17, num. 2. 1065
19. Dæmones semel a nobis victi, non relegantur per-
petuo in infernum, lib. 8, cap. 17, num. 3, et c. 21,
1065 et 1098
An saltem ad tempus victi recedant? a num. 33. 1098
20. Dæmonum multi, etiam post Christi redemptio-
nem, in hoc aere vagantur, eodem c. 17, a n. 7. 1066
Non tamen Lucifer, num. 10.
1067
21. Dæmones intra infernum nulla exercent ministe-
ria, lib. 8, cap. 18, num. 1.
1067
22. In dæmonibus an Hierarchiæ dentur? l. 1, c. 14,
num. 18, et lib. 8, cap. ult. a num. 1. 66 et 1088
23. Quæ ordinum nomina in dæmones quadrent?
eodem cap. ult. a num. 2.
24. Inter dæmones est subordinatio potestatis quo-
rumdam in alios, ibid, num. 4 et 5.
Unde proveniat hæc potestas, a num. 6.
Non est naturalis Angelis, num. 14.
Nec inter Angelos in pura natura foret circa specia-
lem Dei institutionem, vel communem eorum con-
sensum, ibid.
1. Damnatos esse quam multos Angelos fide constat,
lib. 8, cap. 4, num. 1.
An tales sint quicumque peccarunt? a num. 2.
Concluditur late pars affirmans, a num, 5.
2. Damnatos fuisse Angelos in eodem indivisibili in-
stanti, in quo peccarunt qui existiment, lib. 8, c. 2,
num. 1 et 2.
Eorum damnationem reservari in diem Judicii qui
dicant, num. 3.
966
3. Angeli non fuerunt damnati ultima pœna, in quo
instanti peccarunt, a num. 4.
Sed immediate post secundum instans, a num. 8. 968
4. Damnati semper cogitant de objectis, dolorem,
tristitiamque excitantibus, 1. 8, cap. 11, a n. 6. 1904
Actus quoque voluntatis semper exercent, quibus
maxime affliguntur, a num. 9.
1005
5. Damnati omnes privantur donis omnibus gratuitis,
licet naturalia integra retineant, l. 5, c. 5, n. 19. 589
6. Damnati ex vi status habent necessario actus mere
pœnales, a num. 13.
Imo et actus non mere pœnales: defectu tamen aliquo
contra rationem vitiatos, a num. 18.
25. Hæc potestas non est omnino tyrannica, num. 15
et 16.
Sed fundata in ipsa Angelorum natura num. 17. 1093
1. Ad deliberationem non egent Angeli tempore, 1. 5,
cap. 7, num. 7, et cap. 8, num. 4.
603 et 606
1. In Deo intelligendi actus ab ipsius substantia cur
non distinguatur, lib 2, cap. 1, num. 7.
2. Dei proprium est futura libera in seipsis cogno-
scere, lib. 2, cap. 10, n. 8, et c. 11, n. 17. 155 et 159
Similiter et præterita, lib. 2, cap. 12, a num. 5. 166
3. Dei propria, et quidditativa species connaturalis
nulli intellectui, vel creabili est possibilis, lib. 2,
cap. 17, a num. 4.
4. Deus concurrere ad peccatum non diceretur, quam-
vis creatura rationalis in primo sui esse peccaret,
lib. 3, cap. 9, a num. 17.
5. Deus si per impossibile vellet objectum intrinsece
malum, an, et quomodo diceretur peccare? lib. 8,
cap. 10, num. 12.
1001
6. Deus est causa veluti privativa obstinationis dæ-
monum, auxilia denegando, lib. 8, cap. 7, n. 11.986
7. A Deo quomodo sit dæmonum impugnatio, ac prin-
cipatus inter ipsos, lib. 8, c. 21, n.19 et 20. 1094
8. Dei apparitiones, vide verbo apparitio, a n. 1.
9. Deus quo pacto naturaliter ab Angelo cognoscatur,
vide COGNITIO Angeli de deo.
10. Dei æqualitatem, aut similitudinem an, et quomo-
do potuerit Angelus appetere? vide PECCATUM, a
tiæ, etiam quoad exercitium, qui putent, ib., n.7.383
Refelluntur, a num. 8.
8. Diligit Angelus alios præ aliis dilectione naturali,
lib. 3, cap. 6, a num. 6.
9. Dilectio Dei super omnia, etiam ut auctoris naturæ,
non stat cum mortali, lib. 3, cap. 7, num, 14. 391
10. Diligat-ne Angelus seipsum necessario? alii aiunt,
lib. 3, cap. 4, num. 1.
Alii negant, num. 2 et 3.
Vera sententia, a num. 6, et num. 16.
Vide alia verbo AMOR.
3. Hujus discursus quales sint præmissæ, et qualis
conclusio, a num. 21.
329
4. Discursus etiam virtualis a divina scientia, et a
beata visione excluditur, eodem cap. 33, n. 4. 323
5. Discursus causalitatis an tempus requirat, num. 6
6. Discursus successionis in Angelis reperitur, n.5.323
In quo differa! a discursu causalitatis, ibid. 323
1. Distantia, vel propinquitas necessario datur inter
duo, licet sola existant, lib. 4, cap. 3, num. 6. 434
2. Distantiam non dari in spiritualibus, nisi ratione
corporalium, qui contendant, lib. 4, cap. 8, num. 1
Competere tamen per se, ipsis spiritualibus extremis
concluditur, a num. 3.
3. Distantiæ, vel propinquitatis proprium fundamen-
tum quodnam sit? num. 6.
Ut reales relationes sint non requirunt intervallum
reale, sed extrema, ibid.
4. Distant res diversæ non semper reali intervallo ;
secus diversæ partes ejusdem rei, num. 8 et 9. 456
5. Distantia, et propinquitas non fundatur solum in
extremitatibus rerum, quæ distantes. vel propin-
quæ denominantur, sed in totis ipsis rebus, unde
inter spiritualia extrema fundari possunt, num. 10
6. Distantiæ, et propinquitatis dænominationes non
sunt puræ extrinsecæ etiam in spiritibus, lib. 4,
cap. 15, num. 5.
7. Distantia localis an definita requiratur ad locutio-
nem inter Angelos, lib. 2, cap. 28, n. 13 et 14. 261
|