Frangere enitar modò multùm amati
Cornua monstri.

Impudens liqui patrios Penates:
Impudens Orcum moror! O deorum
Si quis hæc audis, utinam inter errem
Nuda leones!

Antequam turpis macies decentes
Occupet malas, teneræque succus
Defluat prædæ, speciosa quæro
Pascere tigres.

'Vilis Europe,' pater urget absens,

'Quid mori cessas? Potes hâc ab orno

Pendulum zonâ bene te sequutâ

1

Nos cantabimus invicem
Neptunum, et virides Nereïdum comas:
Tu curvâ recines lyrâ

Latonam, et celeris spicula Cynthiæ:

Summo carmine, quæ Cnidon

Fulgentesque tenet Cycladas, et Paphon
Junctis visit oloribus:

Dicetur meritâ Nox quoque næniâ.

ODE XXIII.

AD MECENATEM.

et

TYRRHENA regum progenies, tibi
Non antè verso lene merum cado
Cum flore, Mæcenas, rosarum,
Pressa tuis balanus capillis
Jamdudum apud me est. Eripe te moræ :
Ne semper udum Tibur et Æsulæ
Declive contempleris arvum, et
Telegoni juga parricidæ.

Fastidiosam desere copiam, et

Molem propinquam nubibus arduis :

Omitte mirari beatæ

Fumum et opes strepitumque Romæ.

10

Plerùmque gratæ divitibus vices;

Mundæque parvo sub lare pauperum

Cœnæ, sine aulæis et ostro,

15

Sollicitam explicuêre frontem.

Jam clarus occultum Andromedes pater

Ostendit ignem jam Procyon furit,

Et stella vesani Leonis,

Sole dies referente siccos.

20

Jam pastor umbras cum grege languido

Rivumque fessus quærit, et horridi

Dumeta Silvani; caretque

Ripa vagis taciturna ventis.

Tu civitatem quis deceat status
Curas, et Urbi sollicitus times

Bactra parent, Tanaïsque discors.

Quid Seres et regnata Cyro

Prudens futuri temporis exitum

Caliginosâ nocte premit Deus,

25

30

Ridetque, si mortalis ultra

Fas trepidat. Quod adest, memento
Componere æquus: cætera fluminis
Ritu feruntur, nunc medio alveo
Cum pace delabentis Etruscum
In mare, nunc lapides adesos
Stirpesque raptas et pecus et domos
Volventis unâ, non sine montium
Clamore vicinæque silvæ,

Quum fera diluvies quietos
Irritat amnes. Ille potens sui
Lætusque deget, cui licet in diem
Dixisse, "Vixi": cras vel atrâ
Nube polum Pater occupato,
Vel sole puro non tamen irritum
Quodcunque retro est efficiet; neque
Diffinget infectumque reddet

Quod fugiens semel hora vexit.
Fortuna, sævo læta negotio, et
Ludum insolentem ludere pertinax,
Transmutat incertos honores,
Nunc mihi, nunc alii benigna.
Laudo manentem: si celeres quatit
Pennas, resigno quæ dedit, et meâ
Virtute me involvo, probamque
Pauperiem sine dote quæro.
Non est meum, si mugiat Africis
Malus procellis, ad miseras preces
Decurrere, et votis pacisci

Ne Cypria Tyriæque merces
Addant avaro divitias mari.
Tum me, biremis præsidio scapha,
Tutum per Ægæos tumultus

Aura feret geminusque Pollux.

ODE XXIV.

EXEGI monumentum ære perennius,

Regalique situ pyramidum altius;

Quod non imber edax, non Aquilo impotens

Possit diruere, aut innumerabilis

Annorum series, et fuga temporum.

5

Non omnis moriar: multaque pars mei
Vitabit Libitinam. Usque ego posterâ
Crescam laude recens, dum Capitolium
Scandet cum tacitâ virgine pontifex.
Dicar, quâ violens obstrepit Aufidus,
Et quâ pauper aquæ Daunus agrestium
Regnavit populorum, ex humili potens,
Princeps Æolium carmen ad Italos
Deduxisse modos. Sume superbiam
Quæsitam meritis, et mihi Delphicâ
Lauro cinge volens, Melpomene, comam.

10

15

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER QUARTUS.

ODE I.

AD JULUM ANTONIUM.

PINDARUM quisquis studet æmulari,
Jule, ceratis ope Dædaleâ

Nititur pennis, vitreo daturus
Nomina ponto.

Monte decurrens velut amnis, imbres
Quem super notas aluêre ripas,
Fervet immensusque ruit profundo
Pindarus ore;

Laureâ donandus Apollinari,
Seu per audaces nova dithyrambos
Verba devolvit, numerisque fertur
Lege solutis;

Seu deos, regesve canit, deorum
Sanguinem, per quos cecidêre justâ
Morte Centauri, cecidit tremendæ
Flamma Chimæræ;

10

15

Sive, quos Elea domum reducit

Palma cœlestes, pugilemve equumve