P. Vergilius Maroapud S. Hirzelium, 1858 - 575 strán (strany) |
Iné vydania - Zobraziť všetky
Časté výrazy a frázy
Achates acies Aeneas AENEIDOS aequora aestas aethera agmina alta altis alto amor animos Apollo aras Ardea arma armis artus arva Ascanius auras auris auro Baccho bello caeli caelo caelum caput carmina circum coniunx corpora cursu dedit deum deus dextra dictis Dido divom ecce equos fama fata fatur ferro fortuna Galatea genitor harena haud hiems hinc iamque ille infelix ingens ingentem interea Iovem Iovis ipsa Iuno Iuppiter late Latio Lavinia litora lumina manu manus mihi moenia montibus multa munera muros nate neque nequiquam nocte numina nunc omnibus omnis pater pectore Priami procul proelia pugnae quis quondam regna Rutuli saepe sanguine sanguis saxa Scylla sese sidera silvis simul sine siqua super talia tamen Tarchon tecta tectis tela tellus tempora terga terra Teucri Teucros tibi Troiae Turno Turnus umbra umeris unda undas undis urbem VERGILI MARONIS Vergilius vertice victor virgo virum volnere
Populárne pasáže
Strana 150 - Si genus humanum et mortalia temnitis arma at sperate deos memores fandi atque nefandi.
Strana 309 - ... dicam equidem, nee te suspensum, nate, tenebo' ; Anrhises atcpe ordine singula pandit. 'principle caelum ac terras camposque liquentes lucentemque globum Lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
Strana 159 - Et quorum pars magna fui. Quis talia fando Myrmidonum Dolopumve aut duri miles Ulixi Temperet a lacrimis ! et iam nox umida caelo Praecipitat, suadentque cadentia sidera somnos.
Strana 291 - Di, quibus imperium est animarum, umbraeque silentes, et Chaos et Phlegethon, loca nocte tacentia late, 265 sit mihi fas audita loqui, sit numine vestro pandere res alta terra et caligine mersas.
Strana 20 - Candidus insuetum miratur limen Olympi sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis. Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
Strana 129 - ARMA virumque cano, Troiae qui primus ab oris Italiam, fato profugus, Laviniaque venit litora, multum ille et terris iactatus et alto vi superum saevae memorem lunonis ob iram ; multa quoque et bello passus, dum conderet urbem, 5 inferretque deos Latio, genus unde Latinum, Albanique patres, atque altae moenia Romae.
Strana 419 - Mantua, dives avis ; sed non genus omnibus unum : Gens illi triplex, populi sub gente quaterni; Ipsa caput populis ; Tusco de sanguine vires.
Strana 501 - Latinos audiit adgnovitque sonum et tremefacta refugit. ille volat campoque atrum rapit agmen aperto. 450 qualis ubi ad terras abrupto sidere nimbus it mare per medium; miseris, heu, praescia longe horrescunt corda agricolis, dabit ille ruinas arboribus stragemque satis, ruet omnia late; ante volant sonitumque ferunt ad litora venti: 455 talis in adversos ductor Rhoeteius hostis agmen agit, densi cuneis se quisque coactis adglomerant.
Strana 389 - Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis praemia posse rear solvi ? Pulcherrima primum di moresque dabunt vestri; tum cetera reddet actutum pius Aeneas atque integer aevi 255' Ascanius, meriti tanti non immemor umquam.' ' Immo ego vos, cui sola salus genitore reducto...
Strana 125 - Septem illum totos perhibent ex ordine menses, rupe sub aeria, deserti ad Strymonis undam, flevisse et gelidis haec evolvisse sub antris, mulcentem tigres et agentem carmine quercus.