ODE XXVI.

AD MUSAM DE AELIO LAMIA.

Non decet Musarum cultores curis, et moeroribus esse obnoxios. Poeta suum Lamiam Musae Pimpleidi com- ́ mendat.

Metrum Carm. 9.

Musis amicus, tristitiam, et metus
Tradam protervis in mare Creticum
Portare ventis: quis sub Arcto
Rex gelidae metuatur orae;
Quid Tiridatem terreat, unice
Securus. O, quae fontibus integris
Gaudes, apricos necte flores,

Necte meo Lamiae coronam,

Pimpler dulcis. Nil sine te mei
Prosunt honores. Hunc fidibus noyis,
Hunc Lesbio sacrare plectro,
Teque, tuasque decet sorores.

rum

5

10

ODE XXVI. C. 4. Hic laudat studium cujuscunque officii, vituperando omnes alienis intentos officiis. 3) C. 4. Archo. C. Gu. quam sub. 4) Rex Scythicus regionis bore. alis. 5) C. 4. Dibidaten. Al. Tindariden, Mitridaten, Sine dubio rex Armeniae, qui contra Phraatem, regem Parthoinsurrexisse dicitur. 6) Per fontes designatur poesis lyrica. C. Gu. Securus. quae 7) In apricis vallibus natos. 9) C. 4. Pimplea, al. Piplea. Fons et mons Thraciae musis sacer est Pimpla, hinc musae vocantur Pimplejades. 10) Al. Possunt pró prosunt, Fidibus novis, s. novo cantu, 11) C. 4. secure plectro Lesb., s. lyrico carmine. 18) C. 4, 6иas, sine; que.

ODE XXVII.

AD SODALES CONVIVAS.

Ne inter potandum rixentur, et poculis ipsis pugnent Barbarorum more.

Metrum Carm. 9.

Natis in usum laetitiae scyphis

Pugnare, Thracum est. Tollite barbarum
Morem, verecundumque Bacchum
Sanguineis prohibete rixis.

Vino, et lucernis Medus acinaces
Immane quantum discrepat! impium
Lenite clamorem, sodales,

Et cubito remanete presso.
Vultis severi me quoque sumere
Partem Falerni? dicat Opuntiae
Frater Megillae, quo beatus
Vulnere, qua pereat sagitta.

Cessat voluntas? non alia bibam

Mercede. Quae te cunque domat Venus,
Non erubescendis adurit

Ignibus; ingenuoque semper

Amore peccas. Quidquid habes, age,
Depone tutis auribus. Ah miser!
Quanta laborabas Charybdi,

Digne puer meliore flamma!

Quae saga, quis te solvere Thessalis
Magus venenis, quis poterit Deus į
Vix illigatum te triformi

Pegasus expediet Chimaera.

ODE XXVII. C. 4. Hic laudat hilaritatem in convivio. 1) Vand. Nactis. 2) Vino moderate sumto a rixis abstinete, C. 4. achinicis. A vino et nocturnis conviviis, quae lucernis indigent, magnopere discrepat ferrum. C. Gu, acinacis. 8) G. 4. Incubito. C. Gu. Et remanete cubito presso. 10) C. 4. Opiniae, Gl. Opuntiae. 11) Megilla dicitur Opun tia ab ejus patria, Opunte, Locridis oppido. 13) C. 4. vo luptas. 14) C. 4. quaecunque te. 17) Peccare dicuntur, quí amant. 18) C.. tuis. Graev. Committe homini non revela. turo amorem tuum. 19) C. 4. et Gu. laboras Charybdi, in Charybdi, Gl. omnia absorbenti. 20) C. Gu. flama. 21) C. 4. quis te solvere Thessalus. In Thessalia sunt herbae effi. cacissimae, praecipue in usum artis magicae. 22) C. 4. poteritve Deus. 24) Bellerophon ope Pegasi, a Minerva in hanc rem ei traditi, triforme illud monstrum, Chimas. ram, quae cum puella comparatur, occidisse traditur.

ODE XXVIII.

NAUTA ET IMAGO

TARENTINI.

ARCHYTAE

Inducitur Archytas Philosophus et Geometra, nautae cui. dam respondens, quod omnibus sit moriendum, petensque a nauta, ne sinat corpus suum jacere in littore inse

pultum.

Metrum Carm. 7.

Nauta.

Te maris, et terrae, numeroque carentis arenae
Mensorem cohibent, Archyta,

Pulveris exigui prope littus parva Matinum
Munera nec quidquam tibi prodest
Aërias tentasse domos, animoque rotundum.
Percurrisse polum, morituro?

Archytae umbra.

Occidit et Pelopis genitor, conviva Deorum,
Tithonusque remotus in auras,

Et Jovis arcanis Minos admissus: habentque
Tartara Panthoiden, iterum Orco
Demissum; quamvis clypeo Trojana refixo
Tempora testatus, nihil ultra

Nervos atque cutem Morti concesserat atrae;
Judice te, non sordidus auctor

5

10

ODE XXVIII. 1) C 4. harenae. 2) C.4. Messorem, "Gl. mensorem, qui arenam metiebaris, cum viveres. 3) Al. latum pro littus. Calabriae occidentalis promontorium Matinum. 4) C. Gu, quicquam prodest. 5) C. 4. Aereas, 6) Al. scribunt morituro sine interrogatione, alii protra hunt sermonem nautae usque ad v. 20. 7) Tantalus, rex Lydiae opulentissimus, cui licuit soli superorum tangere mensas. 8) C. 4. Tithonus et remotus. Filius Laomedon. tis, ipsius aurorae maritus, a Minerva in coelum raptus est. 9) Minos, rex Cretae, qui se Jovis consortio uti callide jactaverat ad leges suas sanctiores reddendas. 10) C. 4. Pentoyden. Pythagoras dixit, se apud Trojam Euphorbum, Panthoi filium, a Menelao interfectum, fuisse, et postea revixisse, et animae migratione Pythagoram factum fuisse. 12) C. Gu. nil. 14) C. 4. Indice - actor. Al. Judice me. Auctor na urae est, qui philosophatus est de rerum natura, de Diis, de mundo, de arcanis naturae etc.

Naturae, verique. Sed omnes una manet nox,
Et calcanda semel via leti.

Dant alios Furiae torvo spectacula Marti :
Exitio est avidum mare nautis :

15

Mixta senum, ac juvenum densentur funera; nullum
Saeva caput Proserpina fugit.

Me quoque devexi rapidus comes Orionis,
Illyricis Notus obruit' undis.

At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae
Ossibus; et capiti inhumato

20

Particulam dare: sic, quodcunque minabitur Eurus 25 Fluctibus Hesperiis, Venusinae

Plectantur silvae, te sospite: multaque merces,

Unde potest, tibi defluat aequo

Ab Jove, Neptunoque sacri custode Tarenti.
Negligis? immeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem committere! Fors et
Debita jura, vicesque superbae

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis;
Teque piacula nulla resolvent.

30

Quamquam festinas, non est mora longa: licebit 35 Injecto ter pulvere curras.

15) C. 4. et Gn, manet una mors, Gl. una manet mors. 17) C 4. morti pro Marti, qui saevo cum joco caedi videt. 18) C.4. avidis. C. Gu. est mare avidum quoque nautis. 19) C. 4. et Gu. densantur. 22) Notus est Adriatici máris arbiter maximus, et rapidissimus, ubi Orion devexa coeli parte conspicitur. 93) C. 4. harenae. Wolfius docet, nautam 8. navitam latiori sensu dici, quicunque nave vehitur, 25) Eurus est ventus orientalis. C. Gu. quicunque mirabitur. 27) C. 4. Plantentur. 29) Tarentini Neptunum ut Deum tutelarem venerabantur. 30) Al. inmeritis. Alii signum interrogationis ponunt post committere, non post negligis. Culpam committere, me non sepeliendo. 31) C. 4. Poft. modo cenatis. Al. Forsan, forsit pro Fors, at. C. Gu. fors . (sic). 32) Al. superbe. 33) C. Gu. moneant - inultus. Graev. meae imprecationes non erunt inultaes 84) C. 4. piacula nostra.

ODE XXIX.

AD ICCIUM.

Mirum est, et monstri simile, Iccium Philosophum, stúdio intermisso, ad militiam transiisse divitiarum cupiditate.

Metrum Carm. 9.

Icci, beatis nunc Arabum invides
Gazis; et acrem militiam paras
Non ante devictis Sabaeae

Regibus; horribilique Medo
Nectis catenas. Quae fibi virginum,
Sponso necato, barbara serviet?
Puer quis ex aúla capillis

Ad cyathum statuetur unctis, Doctus sagittas tendere Sericas Arcu paterno? quis neget arduis Pronos relabi posse rivos

Montibus, et Tiberim reverti;

Quum tu coëmtos undique nobiles

Libros Panaeti, Socraticam et domum,
Mutare loricis Hiberis,

Pollicitus meliora, tendis ?

10

15

ODE XXIX, Al, Ad Hiccium. 5) Sabaea, pars Arabiae felicis, pro totis ejus finibus. 4)Bentl. horribilesque Medo, Partho se. et Indo. 6) C. 4. necato quae tibi serviet. 8) Puer regius ad vinum infundendum et ministrandum. 9) C. 4. saricas, Gl. sericas, ab Orientis populo, qui in eadem arte excellebat. 12) C. Gu. et Tiberim posse revertis 13) Al. Dum tu - nobilis, ut C. Gu., 14) C. 4. Libro Pan. Socr, aut domum. Panaetius est princeps Stoicorum philosophorum Domus pro scola sumitur. C. Gu. et Socrat. domum. 15) Hiberis, i. e. ex ferro optimo, Hispano nempe. 16) Al. temnis? Tendis (juxta plures) ab aliena manu adjectum est..