Obrázky na stránke
PDF
ePub

nam. Donationem, etiam, confirmationem et quietam clamationem quas eadem Alicia, per eandem cartam suam, fecit Deo et monachis et fratribus prædictis, de toto servitio quod ad ipsam Aliciam et hæredes suos pertinebat, de illa dimidia carucata in Kylnesay quam Edulphus et filii ejus eis dederunt, et cartis suis confirmaverunt, et de toto servitio quod ad prædictam Aliciam et hæredes suos pertinebat, de terra quam iidem monachi et fratres habuerunt de Gwillo filio Helte, in Haukeswike, et de libero transitu quadrigis, averiis, et omnibus suis ubique per terram ipsius Alicia, sine omni impedimento, salvo prato et blado, et de quadraginta careatis (sic) de mortuo bosco, annuatim, ubique super solum ipsius Alicia, ubi præfatis monachis et fratribus magis placitum fuerit, ad grangiam suam de Kylnesay in puram, perpetuam, solutam, quietam, et liberam elemosinam. Concessiones etiam et confirmationes quas Willielmus de Fortz, quondam comes Albemarliæ, per cartam suam fecit Deo et monachis prædictis, de Kylnesay cum pertinentiis suis, necnon de jure quod idem comes, vel prædecessores sui, unquam habuerunt in Malhgmora, cum omnibus ibidem ad ipsum comitem vel hæredes suos pertinentibus, et de omnibus aliis terris et tenuris quas iidem monachi habuerunt de feodo ipsius comitis in Cravena, cum omnibus pertinentiis et aisiamentis suis, in puram et perpetuam elemosinam. Concessionem etiam et confirmationem quas idem comes, per eandem cartam suam, fecit præfatis monachis, de libero transitu quadrigis et averiis et omnibus suis ubique per terram ipsius comitis, sine omni impedimento, salvo prato et blado, et de quadraginta carreatis de mortuo bosco annuatim, ubique super solum ipsius comitis, ubi magis placitum fuerit, ad grangiam ipsorum monachorum de Kylnesay, necnon de viginti carreatis materiei, ad carucas suas similiter annuatim capiendas, super solum ipsius comitis ubicumque voluerint, in perpetuam elemosinam. Donationem etiam et confirmationem quas Alicia de Rumeley, filia Willielmi filii Duncanni, per cartam suam, fecit Deo et monachis prædictis, de tota villa de Crostheweit cum advocatione ecclesiæ ejusdem villæ de Crostheweit, et cum omnibus aliis pertinentiis, libertatibus et aisiamentis suis infra villam et extra, in puram, perpetuam, solutam, liberam, et quietam elemosinam. Donationes etiam et confirmationes quas eadem Alicia, per aliam cartam suam, fecit Deo et monachis prædictis, de quadam insula in Derewentwatre, quæ vocatur Estholm, cum omnibus pertinentiis, libertatibus et aisiamentis suis, et de libero ⚫ transitu cum navi sua eundi et redeundi usque ad ipsam insulam, et libere ducendi res suas per ipsam aquam de Derewentewatre, ubi et quando voluerint magis ad commodum suum; necnon

de terra Adæ filii Adæ personæ de Crostheweit, cum servitio ipsius Adæ quod ad eandem terram pertinet in Crosthweit, cum omnibus pertinentiis et libertatibus suis infra villam et extra. Concessionem etiam quam prædicta Alicia, per eandem cartam suam, fecit Deo et monachis prædictis, de libero transitu ubique super solum ipsius Aliciæ, præfatis monachis, hominibus, et averiis suis cum rebus suis, ubi et quando necesse habuerent magis ad commodum suum, excepto prato et blado, in puram, perpetuam, solutam, liberam et quietam elemosinam. Ratas habentes et gratas eas, pro nobis et hæredibus nostris, quantum in nobis est, dilectis nobis in Christo abbati et conventui loci prædicti et eorum successoribus, concedimus et confirmamus, sicut cartæ prædictæ rationabiliter testantur, et prout iidem abbas et conventus et prædecessores sui, moram, servitia, terras, tenuras, villam, advocationem et insulam prædictam tenuerunt, et transitus prædictos habuerunt, ac mortuum boscum et materiem hactenus rationabiliter percipere consueverunt. In cujus rei testimonium, has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso, apud Hayden, xxiiij die Julii, anno regni nostri primo.1 Fol. 2.

2

XX.-CARTA REGIS EDWARDI TERTII, QUOD NON CEDAT NOBIS IN PRÆJUDICIUM QUOD CONCESSIMUS CORRODIUM JOHANNI DE WALTHAM, AD REQUISITIONEM IPSIUS REGIS.

Edwardus, Dei gratia, rex Angliæ, dominus Hiberniæ, et dux Aquitaniæ, omnibus ad quos præsentes literæ pervenerint, salutem. Sciatis quod, cum dilecti nobis in Christo, abbas et

(1) It is a singular circumstance that king Edward III. in confirming this charter, on the 20th of June, in the twenty-third year of his reign, states that it was granted by his father; but it is proved by its enrolment on the Patent roll, 1 Edw. III., p. 2, m. 5, that it was granted by himself, and it is further shewn by the Scotch roll that he was at "Heyden-brigge," in Northumberland, on the day when it is dated.-Rotul. Scot. vol i. p. 219. The Fine roll also confirms the fact:-EBOR. Abbas de Fontibus finem fecit cum rege, per quadraginta solidos, pro confirmatione habenda. T. R. apud Hayden xxiv die Julij.-Rotul. Fin. 1 Edw. III., in sched. It is not improbable, however, that the officer who prepared the confirmatory charter, was misled by the seal of the charter dated at Hayden, for until the month of October, in the first year of the reign of king Edward III. he used the great seal of his father, with the addition only of a small fleur de lis above each of the towers, on the reverse.-Rym. Fœd. N.E. tom. ii. p. 683; Wailly, Elements de Paléographie, tom. ii. p. 113; Archæologia, vol. xiv. p. 271.

(2) Corody is an allowance of money or meat, drink, clothing, lodging, and such like necessaries for sustenance. Some corodies are of common right, as every founder of abbeys had authority to assign such in the same house for his father, brother, cousin, or other that he would appoint. And this corody was due as well to a common person, Founder, as where the king himself was Founder. But where the house was holden in Frankalmoigne, there the tenure itself was a discharge of Corody against all men, except it were afterward charged voluntarily; as where the king would send his writ to the abbott for a Corody for such a one, whom they admit. There the House should be, thereby, charged for ever, whether the king were founder or not. Vide Les

conventus de Fontibus, concesserunt ad requisitionem nostram, dilecto servienti et nuntio nostro, Johanni de Waltham, qui tam domino Edwardo nuper regi Angliæ, patri nostro, quam nobis diu et fideliter bene deservivit, quandam certam sustentationem ad totam vitam suam, de domo prædicta recipiendam, prout in literis patentibus ipsorum abbatis et conventus, communi sigillo suo consignatis, quas idem Johannes inde habet, plenius continetur.

Nos, ipsorum abbatis et conventus securitati pro futuris temporibus providere volentes in hac parte, concessimus pro nobis et hæredibus nostris eisdem abbati et conventui, quod, concessio sua prædicta præfato nuntio nostro de sustentatione prædicta, sic ad nostram requisitionem et de eorum libera voluntate facta, eis non cedat in præjudicium, nec trahatur in consequentiam in futurum, nec quod ipsi, vel eorum successores, occasione concessionis prædictæ, de alia sustentatione vel pensione aliis concedenda, per nos vel hæredes nostros, aliquatenus onerentur, sed inde imperpetuum sint quieti. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso, apud Kenilworth, xxxmo die Septembris,1 anno regni nostri tertio. Fol. 8.

XXI.-CARTA REGIS EDWARDI TERTII, DE INSPECTIONE DIVERSARUM CARTARUM PROGENITORUM SUORUM, ET DE CONFIRMATIONE MULTARUM POSSESSIONUM NOSTRARUM. -[Ex Rotulo Chart., 23 Edw. III., n. 5.]

2

Rex, archiepiscopis, episcopis, abbatibus, &c., salutem.

Inspeximus cartam quam dominus Edwardus, quondam rex Angliæ, pater noster, fecit abbati et monachis de Fontibus, in hæc verba. Edwardus, Dei gratia, rex Angliæ, dominus Hiber

Termes de la Ley. p. 183. The practice of obtaining corodies at the king's request became so burthensome to the Bishops and Religious houses that it was restrained within due bounds by statute 1 Edw. III., cap. 10.

By a charter, dated at Westminster, 16 April, 14 Edw. III., of which a copy is entered in the Register of Privileges of Fountains, fol. 14b, the King also granted, for himself, his heirs and successors, that no one, on his or their part, shall take any corn, hay, beasts, carriage, nor other goods of bishops, abbots, priors, abbesses, prioresses, parsons, vicars, nor other people of Holy Church, within their houses, manors, granges, nor other places within the Fees of Holy Church, nor without, against the agreement and will of the owner of the same goods; And, also, that we shall not, from henceforth, charge any of the said prelates or clergy, nor their houses, to receive hostages, nor sojourners of Scotland, nor of other countries, nor our horses, nor dogs, falcons, nor other hawks of ours nor theirs, against their agreement and will. This charter was confirmed by Stat. 18 Edw. III., cap. 4, and Stat. 1 Ric. II., cap. 3.

(1) xxx die Decembris. Per breve de privato sigillo.-Rot. Pat., 3 Edw. III. p. 2, m. 2. (2) This is the heading of the copy entered in the Register of Privileges, fol. 3, but the scribe, in abstracting some of the charters recited, having been unable to assign the inspeximus to the proper grantor, I have derived the text of the charter from the enrolled copy.

niæ, et dux Aquitaniæ, archiepiscopis, episcopis, abbatibus, &c., salutem. Inspeximus cartam quam dominus Henricus, quondam rex Angliæ, &c.-[ Ut supra, No. xvii. p. 24.] Data per manum nostram, apud Eboracum, xxiiij. die Februarij, anno regni nostri quinto.

Inspeximus etiam quasdam literas patentes quas idem avus noster fecit eisdem abbati et monachis, in hæc verba. Edwardus, Dei gratia, rex Angliæ, dominus Hiberniæ, &c., et dux Aquitaniæ, omnibus ad quos, &c., salutem. Donationem quam Ricardus Malebisse fecit abbati et monachis ecclesiæ beatæ Mariæ de Fontibus, &c.-[ Ut supra, No. xviij. p. 25.]

Inspeximus etiam cartam quam dominus Henricus, quondam rex Angliæ, proavus noster, fecit eisdem abbati et monachis, in hæc verba. H., Dei gratia, rex Angliæ, &c. Sciatis me, ad petitionem Willielmi de Stutevill, concessisse, &c., Deo et ecclesiæ sanctæ Mariæ de Fontibus et monachis ibidem Deo servientibus, donationem quam Willielmus de Stutevill eis fecit, scilicet, Caitonam cum omnibus pertinentiis suis per suas divisas plenarias, et Gollecroft.—[Ut infra, inter cartas de Cayton.]

Inspeximus etiam cartam quam dominus Johannes, quondam rex Angliæ, progenitor noster, fecit prædictis abbati et monachis in hæc verba. Johannes, Dei gratia, rex Angliæ, dominus Hiberniæ, &c. Sciatis nos concessisse, &c., Deo et ecclesiæ sanctæ Mariæ de Fontibus et monachis ibidem Deo servientibus, totam terram quam Willielmus de Stutevill eis dedit cum corpore suo, scilicet illam quam habuit in Kerkeby-Useburn, &c.— [Ut infra, inter cartas de Kirkby-Useburn.]

Inspeximus etiam aliam cartam quam idem Johannes, progenitor noster, fecit eisdem abbati et monachis, in hæc verba, Johannes, Dei gratia, rex Angliæ, &c. Sciatis me concessisse, &c., abbati et monachis de Fontibus, Wattendelan et Langestrohe cum omnibus pertinentiis suis quas Alicia de Rumilly, filia Willielmi filii Dunekani, eis dedit, &c.—[ Ut infra, inter cartas de Allerdale.]

Inspeximus etiam cartam quam dominus Edwardus, quondam rex Angliæ, pater noster, fecit eisdem abbati et monachis, in hæc verba. Edwardus, Dei gratia, rex Angliæ, &c. Inspeximus scriptum quod Isabella de Fortibus, quondam comitissa Albemarliæ et Devoniæ et domina Insulæ, fecit Deo et monachis ecclesiæ beatæ Mariæ de Fontibus in hæc verba. Universis Christi fidelibus præsens scriptum visuris vel audituris, Isabella de Fortibus, comitissa Albemarliæ, &c., salutem. Noverit universitas vestra nos, &c., concessisse, et præsenti scripto nostro confirmasse, Deo et monachis ecclesiæ beatæ Mariæ de Fontibus,

villam de Staynburn cum omnibus suis pertinentiis, medietatem villæ de Rigton, &c.-[ Ut infra, inter cartas de Staynburn.]

Inspeximus etiam quasdam alias literas patentes quas præfatus pater noster, fecit eisdem abbati et monachis in hæc verba. Edwardus, Dei gratia, rex Angliæ, &c. Donationem, concessionem et confirmationem quas Alicia de Rumely, per cartam suam, fecit Deo et monachis et fratribus ecclesiæ sanctæ Mariæ de Fontibus, de toto jure et calumpnia quæ ipsa Alicia, vel ejus prædecessores, unquam habuerunt in Malhgamora, &c.-Ut supra, No. xix. p. 28]. Teste meipso, apud Hayden, xxiiij. die Julij, anno regni nostri primo.

Nos autem donationes, concessiones, confirmationes, exemplificationem, relaxationes, remissiones, quietas clamationes, cognitionem et assignationem prædictas, necnon donationem et confirmationem quas Ricardus Malebisse, per cartam suam, fecit eisdem abbati et monachis, de sex acris prati de Acastre, scilicet, in Gretgate, et de uno tofto quod est propinquius tofto Walteri Beauviez, versus le north, in puram et perpetuam elemosinam.

Donationem etiam concessionem et confirmationem quas Galfridus de Buggethorp, per cartam suam, fecit prædictis abbati et monachis, de una carucata terræ in Parva-Useburn, cum toftis et croftis, et cum omnibus pertinentiis, libertatibus et aisiamentis, infra villam et extra, in puram et perpetuam elemosinam.

Donationem, insuper, concessionem et confirmationem quas Rogerus Haget, per cartam suam, fecit eisdem abbati et monachis de quatuor bovatis terræ, cum duobus toftis et duobus croftis in villis et territoriis de Parva-Useburn et de Parva-Catal, in puram et perpetuam elemosinam.

Remissionem etiam et quietam clamationem quas idem Rogerus, per eandem cartam suam, fecit prædictis abbati et monachis de sex carectatis focalis de bosco de Rys de Kirkehamerton, et de duabus betheis per duos dies ad turbas fodiendas in Ford, turbaria de Grenehamerton, quas idem Rogerus annuatim percipere consueverat, ex dono et permissione dictorum abbatis et conventus. [Here follows the recital of one hundred and sixteen other charters of benefactions to the monastery.]1

(1) I have not considered it necessary to continue the recital of these grants, since copies, or full abstracts of the whole of them, will be subsequently introduced among the charters of endow

ment.

There is preserved in the Muniment-room at Studley-Royal, a parchment roll, twenty-three feet long, containing copies of grants and confirmations to Fountains, with the names of the witnesses omitted, which was apparently compiled for the information of the Chancery officers who prepared this royal charter. Dr. Burton quotes it occasionally in the Monasticon Eboracense as "the long roll of parchment penes M. Messenger Armig." It is endorsed, in a contemporary hand, "Transcripta cartarum et confirmationum in Magna Charta Edwardi tertii a conquestu Angliæ, ex inspectione fratris Roberti de Monketon, abbatis," and the same inscription is placed at the D.-VOL. II.

« PredošláPokračovať »