huishoudende kleurlingen in dienst houden, doch die moeten beloond worden. 1] 58. [Veldcornetten zijn gehouden alle kafferkralen in hun wijk op te nemen.] 59. [Bij sterfgevallen moet de Veldcornet onderzoeken of een testament is nagelaten.] 60. [Veldcornet binnen zijn wijk te handelen, waar de inwoners hem moeten gehoorzamen.] 61. [Veldcornet stiptelijk de wetten te observeren.] Locale Wetten der Z.A. Rep. I. 90. No. 184. BIJLAGEN TOT DE GRONDWET. [19 Sept. 1859.] No. 1. NADEMAAL het gebleken is dat, ofschoon in art. 31 der Drie en Dertig Artikelen, in de Instructie van de Weesmeesters en in verschillende andere wetten en raadsbesluiten naar de Hollandsche wetten verwezen wordt, en nogtans gedurig onzekerheid bestaat welke Hollandsche wetten worden bedoeld: en nademaal deze onzekerheid tot groot nadeel, voor de burgers en moeite en twijfel voor de Regters verstrekt, zoo heeft de Volksraad der Zuid Afrikaansche Republiek, op voordragt van den Uitvoerenden Raad, het noodig geacht de vol may have in his service four coloured persons who are heads of families, but they shall be rewarded for their services.1] 58. [Field-cornets are obliged to take a census of all Kaffir kraals in their wards.] 59. [Whenever a death takes place the Field-cornet shall make enquiry whether a will has been left.] 60. [Each Field-cornet shall act within the limits of his ward, and must be obeyed by the inhabitants thereof.] 61. [The Field-cornet shall carefully observe the laws.] 62. All officers shall take an oath.] 63. [Form of oath.] No. 184. ADDENDA TO THE GRONDWET. No. 1. [19 Sept. 1859.] WHEREAS it has appeared that, although in art. 31 of the Thirty-three Articles, in the Instructions to the Orphanmasters and in various other laws and resolutions of the Raad, reference is made to the Dutch laws, uncertainty still exists as to which Dutch laws are intended: and whereas this uncertainty causes much injury to the burghers and trouble and doubt to the judges; therefore the Volksraad of the South African Republic, acting on representations made by the Executive Council, have deemed it necessary to make 1 This art. was repealed by Law No. 4, 1885. gende bepalingen te maken, die bij deze worden vastgesteld, tot zoolang er nadere voorzieningen in zijn gemaakt: ART. 1. Het Wetboek van Van der Linden blijft (voor zoover zulks niet strijdt met den Grondwet, andere wetten of Volksraadsbesluiten), het wetboek in dezen Staat. 2. Wanneer in genoemd boek over eenige zaak niet genoegzaam duidelijk of in het geheel niet wordt gehandeld, zal het Wetboek van Simon van Leeuwen en de Inleiding van Hugo de Groot verbindend zijn. 3. Bij het gebruik dezer drie wetboeken zal altijd gehandeld worden op de wijze bij art. 31 der Drie en Dertig Artikelen bepaald. 4. Deze wet zal van kragt zijn na drie maanden aan het publiek bekend te zijn gemaakt. Goedgekeurd in de Volksraadszitting van 19 September 1859, art. 52, te Pretoria gehouden. No. 185. No. 2. [19 Sept. 1859.] NADEMAAL het gebleken is dat er voortdurend onzekerheid bestaat van welke zaken de Geregtshoven kennis mogen nemen en uitspraak doen, en art. 143, in verband met art. 219 der Grondwet, niet altijd op dezelfde wijze wordt uitgelegd, waardoor, tot groot nadeel van den Staat, het eigendom van verschillende burgers onzeker is, zoo heeft the following regulations, which are hereby affirmed, till such time as further provision shall be made : ART. I. The Law-book of Van der Linden (for as far as it is not in conflict with the Grondwet or other laws or resolutions of the Volksraad) continues to be the law-book of this State. 2. When in the above-mentioned book any matter is not treated with sufficient clearness, or is not dealt with at all, then the Law-book of Simon van Leeuwen and the Introduction of Hugo de Groot are binding. 3. In using these three law-books the procedure shall always be according to the manner laid down in art. 31 of the Thirty-three Articles. 4. This law shall be of force after it has been made known to the public for three months. Approved of in a session of the Volksraad held at Pretoria on the 19th September 1859, art. 52. No. 185. No. 2. [19 Sept. 1859.] WHEREAS it has become evident that constant uncertainty exists as to which cases the courts of law may take cognizance of and pass judgment in, and whereas art. 143 in conjunction with art. 219 of the Grondwet is not always interpreted in the same manner whereby to the great injury of the State the possessions of several burghers are not assured; therefore, in response to representations made by the Executive Council, de Volksraad der Zuid Afrikaansche Republiek, op voordragt van den Uitvoerenden Raad, het noodig geacht de volgende bepalingen te maken, die bij deze worden vastgesteld: ART. 1. Hangende zaken, bedoeld in art. 219 der Grondwet, zijn de zoodanige waaromtrent geen Volksraadsbesluit is genomen. 2. Ieder Hof zal alle Volksraadsbesluiten als Wet eerbiedigen, geene aanmerking of beoordeeling er over kunnen maken, en wat door den Volksraad is beslist of goedgekeurd zal niet meer aan de kennisneming van eenig Geregtshof mogen onderworpen worden. 3. Wanneer over dezelfde zaak verschillende Volksraadsbesluiten zijn genomen, zal het laatste besluit als Wet door ieder Geregtshof moeten geëerbiedigd worden. 4. Deze wet is onmiddelijk van kracht. Aangenomen en goedgekeurd in de Volksraadszitting gehouden te Pretoria, van 19 September 1859, art. 53. Locale Wetten der Z.A. Rep. I. 115. No. 186. VOLKSRAADSBESLUIT, SEPTEMBER 1858, ART. 23c.1 ART. 140. De gezworenen zullen, voordat zij zitting in het Hooge Geregtshof, bedoeld bij art. 143, nemen, den volgenden eed in handen van de Landdrosten afleggen: the Volksraad of the South African Republic have deemed it necessary to make the following regulations, which they hereby affirm: ART. 1. Pending cases, as mentioned in art. 219 of the Grondwet, are those with regard to which no resolution of the Volksraad has been passed. 2. Every Court shall observe all resolutions of the Volksraad as law, shall be entitled to make no remark and pass no judgment about them, and what has been decided or approved of by the Volksraad may not again be subjected to the cognizance of any court of law. 3. When various resolutions of the Volksraad have been taken about the same matter, every court of law shall be bound to respect as law the resolution last taken. 4. This law takes effect immediately. Adopted and sanctioned in a session of the Volksraad held at Pretoria on the 19th September 1859, art. 53. No. 186. RESOLUTION OF THE VOLKSRAAD, ART. 140. The jurors shall, before taking session in the High Court of Justice mentioned in art. 143, take the following oath before the Landdrosts: 1 Repealed by Procl. No. 34 of 1901, [Eed zoo als bij art. 140 der Grondwet.] In zulke zaken, waar een Hof van Landdrosten en gezworenen vereischt wordt, zal de Landdrost van dat district in zoodanige zaken, die staan voor het Hoog Geregtshof gebragt te worden, vier-en-twintig stemgeregtigde burgers van dat district dagvaarden om als zoodanig voor het Hof te verschijnen. Van dit getal zal door het lot beslist worden, welke 12 burgers als eene jurie zullen moeten dienen. Zoowel aan het Hof als aan elk der partijen afzonderlijk, zal het geoorloofd zijn bij het oproepen der namen, een, twee of drie personen van de hand te wijzen, zonder verpligt te wezen eenige redenen voor dea fwijzing op te geven; en zoodra de jurie van 12 gezworenen voltallig is, zal het Hof, na behoorlijk de jurie ingezworen te hebben, met deszelfs werkzaamheden een aanvang nemen. Locale Wetten der Z.A. Rep. I. 104. No. 187. VOLKSRAADSBESLUIT, SeptembeR 1858, ART. 23d.1 ART. 144. Bij elke gelegenheid wanneer er zaken voorkomen die een Hoog Geregtshof vereischen, zal de Landdrost gehouden zijn van zulk een vereischte aan den Uitvoerenden Raad kennis te geven, welke Raad den dag der zitting zal moeten bepalen en de Landdrosten aanschrijven, dat vereischte Geregtshof te bestieren. Locale Wetten der Z.A. Rep. I. 105. [Oath as in art. 140 of the Grondwet.] In cases in which a Court of Landdrosts and jurors is demanded, the Landdrost of that district shall, in such cases as are about to come up before the High Court, summon from the district 24 burghers possessing the franchise, who shall appear as such before the Court. Of this number it shall be decided by lot which 12 burghers will have to serve as a jury. It shall be allowed to the Court as well as to each of the parties to set aside one, two or three of the persons as the names are called out without being bound to assign any reason for the objection; and as soon as the number of 12 jurors shall be complete, the Court shall, after having properly sworn the jury, commence its labours. No. 187. RESOLUTION OF THE VOLKSRAAD, SEPTEMBER 1858, ART. 23d.1 ART. 144. On each occasion when cases come up which require a High Court of Justice, the Landdrost shall be held to give notice of such requirement to the Executive Council, which Council shall fix the date of the session and point out the Landdrosts who shall supervise the required Court. 1 Repealed by Procl. No. 34 of 1901, No. 188. UNION OF THE SOUTH AFRICAN REPUBLIC AND THE REPUBLIC OF LIJDENBURG. [In 1856 disputes between individual leaders and separate localities transferred themselves to the field of the Church. Most of the people to the north of the Vaal were in favour of a Transvaal Church independent of the Cape Synod, but Lijdenburg in the eastern Transvaal differed from the rest of the country, at the same time repudiating the political leadership of men desired by the other inhabitants. This was largely due to the action of the court of justice, which had in 1854 declared eight Volksraad members of Lijdenburg guilty of a breach of the Constitution. In the same year a certain J. A. Smellenkamp had been banished from the country for slanderous language said to have been issued against a minister to whom most of the inhabitants adhered, but to whom the people of Lijdenburg objected. In May 1856 there was an irregular session of the Volksraad at Pretoria, but no representatives from Lijdenburg attended. In October of the same year the Volksraad met in session at Lijdenburg, but on this occasion representatives of the other districts kept aloof. In order to make up a quorum the members present added seven men to their number. On the 16th December this body set up the Republic of Lijdenburg with its own Volksraad, its own Executive Council, and its own Grondwet. While this was going on, the Volksraad of the South African Republic held its meetings at Pretoria, and the Grondwet given above, which had been drawn up and approved of by the bulk of the people a few years earlier, was finally adopted in 1858. After lengthy negotiations between the two Republics, a compromise was agreed upon as is indicated by this document. The united Volksraad of the whole Transvaal met at Pretoria on April 4, 1860. Cf. Locale Wetten der Z.A. Rep. I. 32.] BIJLAGE Tot de Besluiten van den Hoog-Ed. Achtb. Volksraad, genomen te Pretoria van den 3 den tot 10 den April 1860. [24 Nov. 1859.] Overeenkomst tusschen het Gouvernement van de Zuid Afrikaansche Republiek en de Republiek Lijdenburg, tot vaststelling der vereeniging van beide Staten, aangevangen 26 Februarij, en geeindigd te Rustenburg, 23 November 1859. ART. 1. Betreffende de kwestie der limietscheiding, is besloten dat de scheidslijn der Z.A. Republiek en der Republiek Lijdenburg zal zijn de Olifantsrivier, op tot waar de Rhenosterpoortsrivier inloopt, en de ADDENDUM To the Resolutions of the Volksraad passed at Pretoria on the 3rd to the 10th April 1860. [24 Nov. 1859.] Agreement between the Government of the South African Republic and the Republic of Lijdenburg for effecting the union of the two States, begun on 26th February and completed at Rustenburg on 23rd November 1859. ART. I. With regard to the matter of settling the boundaries it is resolved that the boundary of the South African Republic and the Republic of Lijdenburg shall be the Olifants River |