in Trinitáte, et Trinitá- Et tamen non tres dii, tem in Unitáte venerémur, sed unus est Deus. Neque -persónas, confundentes Ita Dóminus Pater neque subs- Dóminus Fílius, * Dóminus Spíritus sanctus; tántiam separántes. Alia est enim persóna *Patris, ália Fílii, ⋆ ália Spíritus sancti: * Et tamen non tres dámini; sed unus est Dó≫minus. Sed Patris, et Fílii, et Quia sicut singillátìm Spíritus sancti una est unamquamque persónam, Divinitas, æquális gló- Deum ac Dóminum conria, coætérna majestas. fitéri christiánâ veritáte Qualis Pater, talis Fí- compéllimur; ita tres - lius, talis Spíritus sanc-. deos, aut dóminos dícere, catholicâ religióne prohibémur. tus. Increátus Pater, in- creátus Fílius, increátus Spíritus sanctus. Imménsus Pater, imménsus Fílius, * imménsus Spíritus sanctus. Eternus Pater, ætérnus Fílius, ætérnus Spí ritus sanctus : Et tamen non tres ætérni; sed unus ætérnus : * Sicut non tres increáti, · nec tres imménsi; * sed unus increátus, et unus imménsus. Pater à nullo est factus, * nec creátus, nec génitus. Fílius à Patre solo est;* non factus, nec creátus, sed génitus. * Spíritus sanctus à Patre et Fílio; non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens. tres patres; unus Fílius, non tres filii * Spíritus sanctus, non tres spíritus sancti. * Et in hâc Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; sed tota tres persónæ coæternæ sibi sunt et coæquales. Ita ut per ómnia, sicut jam suprà dictum est, * et Unitas in Trinitáte, et Trinitas in Unitáte ve- homo, neránda sit. Qui vult ergò salvus ita Deus et ho→ mo unus est Christus : Qui passus est pro sa→ esse ita de Trinitáte lúte nostrâ, descendit ad séntiat. ínferos, tértiâ die re QUictinque vult sal- surréxit à mortuis: vus esse, * In- Ascéndit ad coelos, seDó- det ad dexteram Dei Pa carnatiónem quoque mini nostri Jesu Christi tris omnipotentis, indè fidéliter credat. ventúrus est judicáre vi→ vos et mortuos ; Est ergò fides recta, ut credámus et confiteámur, Ad cujus adventum * quia Dóminus noster Jesus Christus Dei Fílius, Deus et homo est. Equális Patri secúndùm divinitátem ; * minor Patre secúndùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et homo, * non duo tamen, sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitátis in carnem :* sed assumptió ne humanitátis in Deum. Unus ómninò, non confusióne substantia, sed unitáte persónæ. * Nam sicut ánima rationális et caro unus est omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis, et redditúri sunt de factis própriis ratiónem : Et qui bona egérunt ibunt in vitam ætérnam; qui verò mala, in ignem ætérnum. Hæc est fides catholica, * quam nisi quisque fidéliter firmitérque crediderit salvus esse non póterit. Glória Patri, etc. Ant. 7. A. Deus meus es tu, et confitebor tibi Deus meus es tu, et exal→ tábo te. Ps. 117. Cætera ut in Ordinario. AD TERTIAM. Cáritas, quâ fervidus Homo Deifitpárticeps! Et méntium sis una lux, Et unus ignis córdium. Nos nulla labes ínquinet; Nos nulla cæcet váñitas; Diémque sacram díligens, Te dante, fervor ímpleat. quia sperávi in sermómiDeo Patri sit glória, bus tuis. Ejúsque soli Fílio, Sancto simul cum Spíritu, Nunc, et per omne sæculum. Amen. 2. Divisio Psalmi 118. Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis us→ quequáque ; * quia in judíciis tuis supersperávi. Et custódiam legem tuam semper,*in sæculum et in sæculum sæculi. Egem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuarum ; et exquíram eam semper. Da mihi intellectum, tua exquisívi. et scrutábor legem tuam,* et custódiam illam in toto corde meo. Deduc me in sémitam mandatórum tuorum, * quia ipsam vólui. Inclina cor meum in testimónia tua, * et non in avaritiam. Et ambulábam in latiquia mandáta túdine; Et loquébar de testimóniis tuis in conspéctu regum, * et non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis, quæ diléxi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ diléxi; et exercébar in Avérte óculos meos, ne justificatiónibus tuis. videant vanitátem; in 3. Divisio Psalmi 118. viâ tuâ vivífica me. Statue servo tuo eló quium tuum, in timóre tuo.' Emor esto verbi tui * in quo [Emor esto ME mihi spem dedísti. * Hæc me consoláta est in Amputa opprobrium humilitáte meâ ; quia meum quod suspicátus eloquium tuum vivificá* quia judícia tua vit me. sum; jucúnda. Supérbi iniquè agebant usquequáque; autem tuâ non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à sæculo, Dómine; et consolátus sum. -Deféctio ténuit, me pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, * in * * Priúsquàm humiliárer, ego delíqui; proptereà eloquium tuum custodívi. Bonus es tu; et in bonitáte tuâ doce me justifi Pórtio mea, Dómine, catiónes tuas. dixi: Custodire legem Párticeps ego sum ómnium timéntium te,*etcus todiéntium mandáta tua. Misericórdiâ tuâ, Dómine, plena est terra ;* justificatiónes tuas doce me. 4. Divisio Psalmi 1 18. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum; ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua. Coagulátum est sicut lac cor eórum; * ego verò legem tuam meditátus Qui timent te, videbunt me, et lætabúntur ; * quia in verba tua supersperávi. Cognóvi,Dómine, quia æquitas judícia tua, et in veritáte tuâ humiliásti me. Bonitátem fecisti cum ut consolétur me, servo tuo, Dómine, ⋆ sccúndùm verbum tuum. Bonitátem, et disciplí→ Fiat misericórdia tua * .secúndùm eloquium tuum servo tuo. Véniant mihi misera tiónes túæ, et vivam; * AD SEXTAM. quia lex tua meditátio mea est. * Confundántur supérbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; ego autem exercébor in mandátis 'tuis. Convertántur mihi timéntes te, et qui novérunt testimónia tua. Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, ut non confúndar. * Ant. 1. F. Pórtio mea, Dómine, dixi: Custodire legem HYMNUS. TAm solis áureum jubar O Dux salútis et via! Deo Patri sit glória, Ejúsque soli Fílio, Sancto simul cum Spíritu, Nunc, et per omne sæcu→ lum. Amen. 5. Divisio Psalm. 118. Efécit salutáre tuum Capitulum. Hebr. 4. Dunánimal mea, * Fabbatismus Ratres, Relínquitur et in verbum tuum supópulo persperávi. Dei: qui enim ingressus Defecérunt óculi meiin est in requiem ejus, étiam eloquium tuum, * dicénipse requiévit ab opéribus tes: Quandò consoláberis suis, sicut à suis Deus. me? R. Deo grátias. R. br. Inclína cor meum, Deus, * In testimónia tua: Repetitur Inclína. . Averte óculos meos, ne videant vani Quia factus sum sicut uter in pruínâ ; * justifi→ catiónes tuas non sum oblitus. Quot sunt dies servi tui? Quandò fácies de cium? tátem; in viâ tuâ vivífica persequéntibus me judí me: (Rep.) In testimónia tua. Glória Patri, etc. (Resum.)Inclina. Ps. 118. V. Deduc me in sémitam mandatórum tuórum; R. Quia ipsam vólui. Ps. 118. Narravérunt mihi iní~ qui fabulatiónes ; * sed non ut lex tua. Oratio ut in Proprio. Omnia mandáta tua véritas:* iníquè persecuti sunt me, adjuva me. Paulò minùs consum |