Obrázky na stránke
PDF
ePub

Ter die claro totiesque grata

Nocte frequentes.

Vosque veraces cecinisse, Parcæ,

Quod semel dictum est stabilisque rerum

Terminus servat, bona jam peractis

Jungite fata.

Fertilis frugum pecorisque Tellus
Spicea donet Cererem corona;
Nutriant fetus et aquæ salubres
Et Jovis auræ.

Condito mitis placidusque telo
Supplices audi pueros, Apollo;
Siderum regina bicornis, audi,
Luna, puellas:

Roma si vestrum est opus, Iliæque
Litus Etruscum tenuere turmæ,

Jussa pars mutare lares et urbem

Sospite cursu,

Cui per ardentem sine fraude Trojam

Castus Æneas patriæ superstes

Liberum munivit iter daturus

Plura relictis:

Dî, probos mores docili juventæ,
Dî, senectuti placidæ quietem,
Romulæ genti date remque prolemque
Et decus omne!

Quæque vos bobus veneratur albis
Clarus Anchise Venerisque sanguis,
Impetret, bellante prior, jacentem
Lenis in hostem.

Jam mari terraque manus potentes
Medus Albanasque timet secures ;
Jam Scythæ responsa petunt superbi
Nuper et Indi.

Jam Fides et Pax et Honos Pudorque
Priscus et neglecta redire Virtus

30

40

50

Audet, apparetque beata pleno
Copia cornu.

Augur et fulgente decorus arcu
Phoebus acceptusque novem Camenis,
Qui salutari levat arte fessos
Corporis artus,

Si Palatinas videt æquus arces,
Remque Romanam Latiumque felix
Alterum in lustrum meliusque semper
Proroget ævum.

Quæque Aventinum tenet Algidumque,
Quindecim Diana preces virorum
Curet et votis puerorum amicas
Applicet aures.

Hæc Jovem sentire Deosque cunctos,
Spem bonam certamque domum reporto,
Doctus et Phoebi chorus et Dianæ

Dicere laudes.

60

70

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

CARMEN I.-AD MECENATEM.

IBIS Liburnis inter alta navium,
Amice, propugnacula,
Paratus omne Cæsaris periculum
Subire, Mæcenas, tuo.

Quid nos? quibus te vita si superstite
Jucunda, si contra, gravis.
Utrumne jussi persequemur otium,
Non dulce, ni tecum simul,
An hunc laborem mente laturi, decet
Qua ferre non molles viros?
Feremus et te vel per Alpium juga,
Inhospitalem et Caucasum,

Vel Occidentis usque ad ultimum sinum,
Forti sequemur pectore.

Roges, tuum labore quid juvem meo,
Imbellis ac firmus parum?

Comes minore sum futurus in metu,
Qui major absentes habet;
Ut assidens implumibus pullis avis
Serpentium allapsus timet
Magis relictis, non, ut adsit, auxilî
Latura plus præsentibus.

10

20

[blocks in formation]

Libenter hoc et omne militabitur
Bellum in tuæ spem gratiæ,
Non ut juvencis illigata pluribus

Aratra nitantur mea,

Pecusve Calabris ante sidus fervidum

Lucana mutet pascuis,

Neque ut superni villa candens Tusculi

Circæa tangat monia.

Satis superque me benignitas tua

Ditavit: haud paravero

Quod aut avarus ut Chremes terra premam,
Discinctus aut perdam nepos.

CARMEN II.—ALFIUS.

"BEATUS ille, qui procul negotiis,
Ut prisca gens mortalium,
Paterna rura bobus exercet suis,
Solutus omni fenore,

Neque excitatur classico miles truci,
Neque horret iratum mare,

Forumque vitat et superba civium
Potentiorum limina.

Ergo aut adulta vitium propagine
Altas maritat populos,

Aut in reducta valle mugientium
Prospectat errantes greges;

Inutilesque falce ramos amputans

Feliciores inserit;

Aut pressa puris mella condit amphoris;
Aut tondet infirmas oves;

Vel quum decorum mitibus pomis caput
Autumnus agris extulit,

Ut gaudet insitiva decerpens pyra,
Certantem et uvam purpuræ,

Qua muneretur te, Priape, et te, pater

[blocks in formation]

Silvane, tutor finium!

Libet jacere modo sub antiqua ilice,

Modo in tenaci gramine.
Labuntur altis interim ripis aquæ,
Queruntur in silvis aves,

Fontesque lymphis obstrepunt manantibus,
Somnos quod invitet leves.

At cum tonantis annus hibernus Jovis

Imbres nivesque comparat,

Aut trudit acres hinc et hinc multa cane

Apros in obstantes plagas,

Aut amite levi rara tendit retia,

Turdis edacibus dolos,

30

Pavidumque leporem et advenam laqueo gruem
Jucunda captat præmia.

Quis non malarum, quas amor curas habet,
Hæc inter obliviscitur?

Quod si pudica mulier in partem juvet
Domum atque dulces liberos,

Sabina qualis aut perusta solibus

Pernicis uxor Apuli,

Sacrum vetustis exstruat lignis focum
Lassi sub adventum viri,

Claudensque textis cratibus lætum pecus
Distenta siccet ubera;

Et horna dulci vina promens dolio,
Dapes inemptas apparet:
Non me Lucrina juverint conchylia
Magisve rhombus aut scari,

Si quos Eois intonata fluctibus

Ĥiems ad hoc vertat mare;

Non Afra avis descendat in ventrem meum,

Non attagen Ionicus

Jucundior, quam lecta de pinguissimis

Oliva ramis arborum

Aut herba lapathi prata amantis et gravi

40

50

« PredošláPokračovať »